Ολυμπιακός: Να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται

Η φετινή σεζόν για τον Ολυμπιακό είναι ψυχοφθόρα. Σαν τρενάκι του λούνα παρκ. Τα σκαμπανεβάσματα δεν έχουν σταματημό, με τους Πειραιώτες να παρουσιάζονται πότε του ύψους και πότε του βάθους. Ένα από τα μεγαλύτερα ελαττώματα που εμφανίζει η ομάδα στη τρέχουσα σεζόν είναι πως αδυνατεί να παρουσιάσει διάρκεια! Άλλαξε προπονητή (Κεμζούρα αντί Μπλατ), διέλυσε την Βαλένθια στον Πειραιά και ακολούθως γνώρισε ήττα-σοκ από την Ζενίτ στο ΣΕΦ και συντριβή στη Βιτόρια από την Μπασκόνια.

Αντιδρά με ένα εντυπωσιακό «διπλό» στη Μόσχα επί της ΤΣΣΚΑ, αναπτερώνεται το ηθικό του και ακολούθως γνωρίζει διασυρμούς στο Φάληρο από την Εφές και την Μακάμπι. Επικρατεί απέναντι σε Άλμπα στο Βερολίνο και στον Πειραιά κόντρα στην Αρμάνι, έδειχνε να έχει βρει ρυθμό και μετά γνωρίζει πέντε ήττες σε έξι παιχνίδια! Τώρα; Έβγαλε αντίδραση με την εκτός έδρας επικράτηση απέναντι στις «νυχτερίδες» και κατόρθωσε να χάσει στο Φάληρο από την Άλμπα, η οποία βρισκόταν στις τελευταίες θέσεις της κατάταξης.

Βέβαια, όπως σχολίασε εύστοχα ο Γιώργος Μπαρτζώκας μετά το τέλος της αναμέτρησης, όλα αυτά δεν θα πρέπει να μας παραξενεύουν και να μας σοκάρουν. Όταν μέσα στη σεζόν αλλάζεις τρεις προπονητές και σχεδόν δέκα παίκτες, είναι λογικό η ομάδα να αδυνατεί να βρει χημεία, ρυθμό και ομοιογένεια. Και τώρα; Οι πιθανότητες πρόκρισης των «ερυθρολεύκων» στα προημιτελικά έχουν ελαχιστοποιηθεί. Για να διατηρήσει ζωντανές τις ελπίδες της η ομάδα, θα πρέπει τώρα να αντιδράσει κάνοντας (τουλάχιστον) το «4 στα 4», σε ένα θεωρητικά βατό πρόγραμμα που ακολουθεί. Αυτός ο Ολυμπιακός, όμως, είναι ικανός να νικήσει την Μπάγερν στο ΣΕΦ, την Ζενίτ στη Ρωσία, την Μπασκόνια και την Ζαλγκίρις στο Κάουνας; Η ομάδα των περασμένων ετών αναμφίβολα. Η φετινή, θα λέγαμε πως είναι απίθανο. Εδώ μόλις μία φορά έχει μπορέσει φέτος να κερδίσει δύο συνεχόμενα ματς.

«Και τώρα τι κάνουμε;» θα αναρωτηθεί κάποιος. «Να πούμε υπομονή μέχρι τις 9 Απριλίου που ολοκληρώνεται η κανονική περίοδος;» ενδεχομένως να σχολιάσει ο μέσος φίλαθλος του Ολυμπιακού. Έχουμε όμως τονίσει το εξής. Αν είναι να υπάρξει αγωνιστική αναγέννηση την ερχόμενη σεζόν, ας θυσιαστεί η φετινή χρονιά. Αυτό που «έκαιγε» τους πάντες ήταν το «αύριο» της ομάδας και η παρουσία του Γιώργου Μπαρτζώκα στο τιμόνι της ομάδας φέρνει αισιοδοξία και δείχνει πως υπάρχει όραμα, πλάνο και μέλλον.

Η ομάδα, πάντως, θα διεκδικήσει μέχρι τέλους αυτό που της αναλογεί και όπου την βγάλει. Το πιο εύκολο για τον Γιώργο Μπαρτζώκα θα ήταν να αναλάβει το καλοκαίρι, φτιάχνοντας την ομάδα όπως θέλει, ξέρει και μπορεί. Ήρθε τώρα, όμως, για να ελέγξει καλύτερα το έμψυχο δυναμικό των «ερυθρολεύκων», να δει τα προτερήματα και τα μειονεκτήματα, ώστε να αρχίσει σιγά-σιγά να την στελεχώνει με ποιότητα, καλύπτοντας τις… τρύπες που υπάρχουν. Παράλληλα, να σώσει φέτος οτιδήποτε αν σώζεται. Το περασμένο καλοκαίρι (εκ του αποτελέσματος) είναι ξεκάθαρο πως έγιναν πολλά λάθη στον μεταγραφικό σχεδιασμό των Πειραιωτών (τα οποία βέβαια τα αναφέραμε εξ αρχής) και η ομάδα τώρα τα πληρώνει στην πράξη.