Ολυμπιακός: Το νέο «χαστούκι», το ρεκόρ και η ανάγκη

Αν ο Ολυμπιακός έπαιρνε νίκη μέσα στη Βαρκελώνη, σήμερα οι φίλοι της ομάδας του Πειραιά θα θριαμβολογούσαν και τα social media θα είχαν γεμίσει από μηνύματα χαράς και αισιοδοξίας. Αυτό όμως δε συνέβη και τελικά γνώρισε μια ακόμα ήττα, την 10 σε 16 αγώνες και τα πράγματα πλέον ζορίζουν επικίνδυνα, οπότε το κλίμα δεν είναι και ιδιαίτερα ευχάριστο.

Όμως αν το σκεφτεί κάποιος καλύτερα, μια ήττα από την Μπαρτσελόνα μέσα στην έδρα της δεν έφερε ποτέ την καταστροφή, εκτός κι αν ήταν ματς ζωής ή θανάτου. Ο Ολυμπιακός στην Βαρκελώνη έπαθε ότι του είχε συμβεί και κόντρα στην Ρεάλ στη Μαδρίτη. Αμφότερες οι ισπανικές ομάδες με μικρά ξεσπάσματα κατάφερναν κι έπαιρναν διψήφια διαφορά και στη συνέχεια ο Ολυμπιακός έτρεχε για να προλάβει να τις μαζέψει.

Το έκανε και στα δύο παιχνίδια για ένα μικρό διάστημα, όμως δεν ήταν ικανός να γυρίζει συνεχώς τις διαφορές 20 πόντων στους 5-6 ώστε να αρχίσει να αγχώνει τους αντιπάλους του. Η Μπαρτσελόνα είχε την ποιότητα και τις λύσεις ώστε να αποφύγει κάποια έκπληξη. Μέχρι το εικοσάλεπτο οι «ερυθρόλευκοι» έδειχναν ικανοί να χτυπήσουν τους Καταλανούς. Όμως η τρίτη περίοδος ήταν καταστροφική για τον Ολυμπιακό, αφού τα πολλά λάθη (επτά σε ένα πεντάλεπτο) απογείωσαν τους γηπεδούχους και η συνεχόμενη ευστοχία τους είχε τονώσει την αυτοπεποίθησή τους.

Για να καταλάβετε πόσο στοίχισαν τα λάθη στην ομάδα του Ολυμπιακού, αρκεί να σκεφτείτε ότι στο πρώτο ημίχρονο είχαν επτά σε 20 λεπτά. Αυτό δεν έδινε την ευκαιρία στους «μπλαουγκράνα» να κάνουν κόντρα επιθέσεις και ο Ολυμπιακός ελέγχοντας τον αγώνα φαινόταν ότι πατούσε καλύτερα στο παρκέ και είχε ζορίσει αρκετά την ομάδα του Πέσιτς. Αυτά όμως πήγαν περίπατο στο τρίτο και το τέταρτο δεκάλεπτο και ήρθε φυσιολογικάα η ήττα.

Η Μπαρτσελόνα που είναι μια ομάδα η οποία χτίστηκε για να κατακτήσει την Ευρωλίγκα, δεν έκανε κάτι από το να αναδείξει τις αδυναμίες του φετινού Ολυμπιακού. Όταν έπαιξε πιεστική άμυνα οι «ερυθρόλευκοι» είχαν λάθος επιλογές και έτσι το ένα καλάθι έμπαινε μετά το άλλο και η νίκη αποχαιρετούσε τους παίκτες του Κεμζούρα.

Ο Σπανούλης

Φαντάζομαι ότι την ώρα που στην Ελλάδα γράφαμε τα σενάρια για την αναρρίχηση του Σπανούλη στην πρώτη θέση των σκόρερ της Euroleague, στην Βαρκελώνη θα τσαντίζονταν με το «θράσος» που έχουμε να σκεφτόμαστε ότι αυτό μπορούσε να γίνει μέσα στο ίδιο του το «σπίτι». Κάθε φορά που ο αρχηγός έπαιρνε την μπάλα, οι αντίπαλοι έπεφταν πάνω του σαν «παλαβοί» για να τον σταματήσουν. Υπήρχε πολύ πάθος σε αυτό το παιχνίδι και δικαιολογημένα. Ο Βασίλης Σπανούλης είναι ένας ζωντανός μύθος της διοργάνωσης, όμως ο Ναβάρο στη Βαρκελώνη είναι «θεός» και κανείς δεν θα ήθελε να δει να του παίρνουν εκεί πέρα τα σκήπτρα.

Ο Ριντ

Αν υπήρχε κάτι θετικό στην ήττα από την Μπαρτσελόνα, αυτό ήταν η εμφάνιση του Ριντ. Ο Αμερικάνος σέντερ ήταν πολύ καλός και έδειξε ότι μπορεί να γίνει σημείο αναφοράς στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Φάνηκε να είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση, πιο ευέλικτος και περισσότερο αλτικός. Ο Ριντ έχει καλές προοπτικές και αν συνεχίσει να δουλεύει θα κάνει καριέρα στην Ευρώπη.

Η επόμενη μέρα

Είναι δεδομένο ότι από τον Ολυμπιακό λείπει ένας παίκτης που θα δώσει ακόμα περισσότερη ενέργεια στην ομάδα. Ένας γκαρντ με εμπειρία που θα μπορέσει να προσφέρει άμεσα λύσεις τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση. Από την ΚΑΕ δεν έχει υπάρξει κάποια πληροφόρηση για συγκεκριμένο όνομα, όμως οι «κεραίες» είναι ανοιχτές και αναζητείται ο παίκτης που θα πάρει τη θέση του Πάντερ.

Αυτό που πραγματικά λείπει

Μαζί με το νέο χρόνο σε λίγες μέρες θα μας αποχαιρετήσει και η δεκαετία. Ο Ολυμπιακός από το 2010 έως το 2019 αγωνίστηκε σε πέντε τελικούς. Από αυτούς κατέκτησε τους δύο απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας και την Ρεάλ Μαδρίτης και ηττήθηκε από την Μπαρτσελόνα το 2010 στο Παρίσι και από τις Φενέρμπαχτσε και Ρεάλ Μαδρίτης στις έδρες τους που φιλοξενούσαν τους τελικούς. Πέρα από τους τίτλους και τις διακρίσεις όμως, ήταν μια ομάδα που με τον τρόπο που λειτουργούσε αποτελούσε έναν από τους καλύτερους λόγους για να περιμένει κάποιος την Πέμπτη ή την Παρασκευή που αγωνιζόταν. Άλλαξε τον τρόπο που παίζεται το άθλημα και άφησε το δικό της στίγμα στο μπάσκετ. Είναι η καλύτερη ομάδα της δεκαετίας στην Ευρωλίγκα και όμως έχει φτάσει σε ένα σημείο που δεν προσφέρει όραμα σε όσους την ακολουθούν. Αυτό γίνεται είτε με το να βγει η διοίκηση και να εξηγήσει ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας, είτε να «μιλήσουν» με πράξεις. Όποιος τρόπος και να επιλεχθεί είναι καλοδεχούμενος.