Παραγυιός στο «ΦΩΣ»: «Στον Ολυμπιακό πάντα υπάρχει συνέχεια»

Ο Γιάννης Παραγυιός παραχώρησε συνέντευξη στο "ΦΩΣ", μιλώντας τόσο για τα χρόνια που αγωνίστηκε στον Πειραιά, όσο και για την φετινή ομάδα του Ολυμπιακού. Αγωνίστηκε στους "ερυθρόλευκους" για εννέα χρόνια (1980-1989), στη ζόρικη δεκαετία του '80 για το τμήμα μπάσκετ του συλλόγου. Ο παλαίμαχος μπασκετμπολίστας των Πειραιωτών, αναφέρθηκε τόσο σε εκείνη την δύσκολη εποχή, για τον σύνδεσμο των Βετεράνων στον οποίο πρωτοστάτησε, όσο και για την φετινή πορεία των "ερυθρολεύκων". Παράλληλα, μας αναφέρει και το παρασκήνιο για το πως κατέληξε στον Ολυμπιακό από την Γλυφάδα. Σε αυτό έπαιξε ρόλο και η παρουσία του Στιβ Γιατζόγλου.

-Παίξατε 9 χρόνια στον Ολυμπιακό. Θυμάστε την μεταγραφή σας στην ομάδα;

"Στον Ολυμπιακό πήγα κατά τύχη. Με ήθελε ο Ολυμπιακός, αλλά κάπου δεν υπήρχε επικοινωνία με την τότε ομάδα μου, την Γλυφάδα. Τελευταία μέρα των μεταγραφών έχω έρθει ώστε να υπογράψω στον Μίλωνα, γιατί μου έλεγαν πως δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν με τον Ολυμπιακό. Τυχαία τότε πέρασε από το γήπεδο ο Στιβ Γιατζόγλου, ο οποίος έπαιζε στον Ολυμπιακό εκείνη την εποχή. Μου λέει "που είσαι εσύ; Σε ψάχνουμε να έρθεις σε εμάς. Τι κάνεις;". Του απαντώ πως δεν έχει έρθει κάποιος να μου πει κάτι, ούτε και με έχουν πάρει τηλέφωνο, οπότε πάω να υπογράψω στον Μίλωνα. Μου λέει "Ποιος Μίλωνας, έλα εδώ μαζί μου...". Με παίρνει, λοιπόν, με το αυτοκίνητο του, πηγαίνουμε μαζί στη Λέσχη στο Πασαλιμάνι και υπέγραψα στον Ολυμπιακό. Δεν ξέρω πως και γιατί, αλλά κάποιος είχε αποκλείσει την επικοινωνία μεταξύ Γλυφάδας-Ολυμπιακού, αλλά ευτυχώς η μεταγραφή έγινε. Είμαι Πειραιώτης, εκεί έζησα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου, στη Πειραϊκή, πριν μετακομίσω στη Γλυφάδα, και είμαι περήφανος που αγωνίστηκα στον Ολυμπιακό".

-Πέσατε, πάντως, σε ένα δύσκολο διάστημα. Στην πτώση της περίφημης ομάδας των Γιατζόγλου-Καστρινάκη και στα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας του '80...

"Ευτυχώς πρόλαβα λίγο αυτά τα παιδιά, εκείνη την ομάδα, γιατί τα επόμενα χρόνια ήταν πάρα πολύ δύσκολα. Δεν υπήρχε διοίκηση. Φτάσαμε σε ένα σημείο να έχουμε μείνει πέντε παίκτες και να είμαστε απλήρωτοι πέντε-έξι μήνες. Δυστυχώς, λόγω των προβλημάτων, ο Ολυμπιακός την δεκαετία του '80 έχασε πάρα πολλούς παίκτες από μεταγραφές, καθώς βλέποντας την όλη κατάσταση, παρά την δύναμη του ονόματος του Ολυμπιακού, δίσταζαν να έρθουν. Να φανταστείτε πως εκείνη την εποχή, ενώ ήμουν παίκτης στον Ολυμπιακό, είχα κάνει προσωπικά εγώ επαφή με τον Αντώνη Σταμάτη για να τον φέρω στην ομάδα. Το παιδί τότε δεν ήθελε να έρθει στον Ολυμπιακό, αν και ήρθε μετά, γιατί ήταν συγκρατημένος βλέποντας όλη αυτή την αβεβαιότητα στην ομάδα μας εκείνη την εποχή".

-Ο Ολυμπιακός είναι ένας τεράστιος σύλλογος. Γιατί όμως υπήρξε αυτή η πτώση την δεκαετία του '80;

"Την δεκαετία του '80, ο Ολυμπιακός στη διοίκηση του μπάσκετ δεν είχε κάποιο μεγάλο παράγοντα. Δεν είχε δυνατή και καλή διοίκηση. Στο ποδόσφαιρο ήταν άλλη ιστορία, υπήρχε μία σημαντική προσωπικότητα, αλλά και ένας μεγάλος παράγοντας, όπως ο Νταϊφάς. Στο μπάσκετ υπήρχαν πρόεδροι που έφευγαν και άλλαζαν συνεχώς. Τα παραδείγματα είναι τραγικά... Θυμάμαι ένα περιστατικό κάποτε, δίχως να πω ονόματα. Υπήρχε πρόεδρος που μπήκε μέσα στα αποδυτήρια ενώ μίλαγε ο προπονητής και μας είπε "τι γίνεται παιδιά; Θα βγείτε να παίξετε ή... φοβάστε;". Άνθρωποι που ήταν παντελώς άσχετοι με το μπάσκετ. Θα χαρακτήριζα "ήρωες" όλα αυτά τα παιδιά που έπαιξαν μπάσκετ στον Ολυμπιακό εκείνα τα δύσκολα χρόνια. Προσπάθεια έγινε στο τέλος της δεκαετίας, όταν ανέλαβε ο Κοσκωτάς, με προπονητή τον Γιατζόγλου. Αποκτήθηκαν παίκτες όπως ο Σκάρι, ο Μίντλετον, αλλά και ο Παπαδάκος, πήγε να γίνει η ομάδα πιο καλή, αλλά μετά ήρθαν τα προβλήματα με τον Κοσκωτά και την φυλακή και επιστρέψαμε στα ίδια..."

-Πλέον, έχετε αναλάβει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο με τους Παλαίμαχους μπασκετμπολίστες του Ολυμπιακού. Πείτε μας για την προσπάθεια...

"Είχαμε κάνει την προσπάθεια παλαιότερα. Περίπου το 2001-2002, αλλά δεν προχώρησε. Βρεθήκαμε με τον Καμπούρη και τον Ντάκουλα και ουσιαστικά από εμάς τους τρεις ξεκίνησε και φτιάξαμε τον σύλλογο των Βετεράνων του Ολυμπιακού. Είναι δύσκολο να φτιάξεις αυτόν τον σύλλογο στο μπάσκετ του Ολυμπιακού με τους Παλαίμαχους, γιατί έχουμε αρκετούς Αμερικανούς, αλλά και αρκετά παιδιά που πλέον ζουν στο εξωτερικό. Ο Τάρλατς, ο Νάκιτς, ο Ζάρκο, ο Έντι, ο Ρίβερς για παράδειγμα, δεν ζουν στην Ελλάδα. Ο Μανιάτης, ο Καρκαμπάσης, ο Μπάλης επίσης ζουν στο εξωτερικό. Οι Έλληνες παίκτες δεν είναι πάρα πολλοί, αλλά και εκείνοι έχουν τις υποχρεώσεις τους. Από τα μεγάλα ονόματα έχουν έρθει να παίξουν μαζί μας ο Παπαλουκάς και ο Φασούλας. Μας έχουν τιμήσει με την παρουσία τους, αλλά έχουν και εκείνοι τις υποχρεώσεις τους. Δεν είναι εύκολο. Ο Βούκσεβιτς είναι ανελλιπώς μαζί μας. Σιγά-σιγά θα γίνουμε περισσότεροι. Τους παλαιότερους τους έχουμε μαζέψει, του τιμήσαμε κιόλας στη κοπή της πίτας μας, αλλά λίγο μετά έφυγε από κοντά μας και ο σπουδαίος Αλέκος Σπανουδάκης..."

-Τι σήμαινε για τον Ολυμπιακό ο Αλέκος Σπανουδάκης;

"Δεν τον είχα προπονητή, αλλά ήταν ένας άνθρωπος που συμβόλιζε την ψυχή του Ολυμπιακού. Ένας άνθρωπος που δεν έφυγε ποτέ από το γήπεδο, ήταν πάντα εκεί, στις προπονήσεις, στους αγώνες. Μίλαγε στον κάθε ξένο παίκτη και του έλεγε το τι σημαίνει ο Ολυμπιακός. Ζούσε και ανέπνεε για τον Ολυμπιακό. Ήταν ένας άνθρωπος πρωτοπόρος στον χώρο του ελληνικού μπάσκετ".

-Πως εξηγείται την φετινή αγωνιστική καθίζηση του Ολυμπιακού; Ενώ έπαιζε καλά, ξαφνικά ξεφούσκωσε...

"Στο ξεκίνημα της σεζόν προσωπικά με είχε εντυπωσιάσει το νέο στυλ του Ολυμπιακού. Μου άρεσε η εικόνα του. Τώρα το πως έπεσε; Άποψη μου πως συνδυάστηκε η καμπύλη της ομάδας με τους τραυματισμούς. Παράλληλα όλα αυτά ήρθαν και έδεσαν με αυτή την κατάσταση της αποχώρησης από το ματς Κυπέλλου. Πιστεύω πως είναι ψυχοφθόρο και για τους παίκτες. Θεωρώ πως επηρεάστηκαν και οι παίκτες από αυτά. Ακόμη και αν έχεις το δίκιο σου να "φωνάζεις", είναι λογικό να επηρεάζεσαι όταν βλέπεις πως αγωνίζεσαι σε ένα πρωτάθλημα στο οποίο ουσιαστικά δε θες να βρίσκεσαι. Παράλληλα, αισθάνομαι πως οι Σπανούλης και Πρίντεζης από ένα σημείο και μετά κουράστηκαν μέσα στη σεζόν. Θεωρώ πως δεν είχαν την σημαντική αλλαγή από πίσω τους ώστε να τους αντικαταστήσει επάξια στο παρκέ. Και είναι και αυτή η κακοδαιμονία του Ολυμπιακού, εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Το θέμα με τους τραυματισμούς. Τραυματισμοί μάλιστα σε κρίσιμες στιγμές. Να σε πάω από τον Τάρλατς την δεκαετία του '90 μέχρι πέρσι με το απρόοπτο με τον Πρίντεζη. Και πιο παλιά..."

-Ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε πόλεμο με την Ομοσπονδία. Συμφωνείτε με την κίνηση της ομάδας;

"Σαν φίλαθλος του Ολυμπιακού, αλλά και σαν παλαίμαχος της ομάδας, φυσικά και θα στηρίξω αυτή τη κίνηση. Από εκεί και πέρα, όντας ένας άνθρωπος που έχω παίξει μπάσκετ, νομίζω πως αυτές οι εξελίξεις είναι λογικό να επηρεάσουν το μυαλό των αθλητών. Το μυαλό αποπροσανατολίζεται. Είσαι στο πρωτάθλημα, ξαφνικά δεν είσαι στο πρωτάθλημα, όλα αυτά τα σκέφτεσαι και σε επηρεάζουν. Όσο και να θες δεν γίνεσαι να είσαι 100% συγκεντρωμένος στα παιχνίδια. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά, πάντως, είναι πως αυτή η φουρνιά παικτών του Ολυμπιακού, όλα αυτά τα παιδιά είναι φιλότιμα! Παρά το γεγονός πως ακούγονται διάφορα, στήριξαν τον Ολυμπιακό αρκετά χρόνια, προσφέροντας τίτλους σε Ελλάδα και Ευρώπη. Δεν μπορείς ξαφνικά να τους διαγράψεις. Πρέπει να κάτσουν όλοι μαζί σαν οικογένεια, ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης, ο Παπανικολάου, ο Μάντζαρης, να μιλήσουν και να βρουν τις αιτίες».

-Είναι ακραίος ο χαρακτηρισμός πως πρόκειται για ένα τέλος εποχής;

"Το τέλος εποχής ίσως να το λένε ορισμένοι από πλευράς πως πλησιάζει στη δύση της καριέρας του ο Σπανούλης. Όμως, ο Ολυμπιακός δεν τελειώνει ποτέ και πάντα υπάρχει συνέχεια. Έφυγε κάποια στιγμή ο Γιατζόγλου, αλλά υπήρξε συνέχεια. Έφυγε ο Ζάρκο, αλλά υπήρξε συνέχεια. Έτσι πρέπει να υπάρξει και όταν θα σταματήσει κάποια στιγμή ο Σπανούλης. Δεν είναι τέλος εποχής. Υπάρχει ο Πρίντεζης, ο οποίος έχει δυνάμεις, θέληση και ταλέντο, συνεχίζει ο Παπανικολάου, είναι ο Μάντζαρης, υπάρχουν μονάδες και εφόσον η ομάδα ενισχυθεί σωστά, μπορεί να επιστρέψει στις επιτυχίες».

-Η άποψη σας για τον Γιώργο Πρίντεζη; Ένας παίκτης που τον ξέρετε από την στιγμή που ήρθε στον Ολυμπιακό...

"Ο Γιώργος είναι ένα πάρα πολύ φιλότιμο παιδί, ο οποίος πονάει και αγαπάει αυτή την ομάδα. Είναι αρχηγός όχι μόνο στη θεωρία, αλλά και στη πράξη. Τον ξέρω από μικρό παιδί, γιατί στο παρελθόν ήμουν και προπονητής στον Ολυμπιακό, στην εποχή Σούμποτιτς. Ήταν τότε μικρός 17 χρονών νομίζω. Ξέρω πολύ καλά την προσπάθεια του. Είδα τις προάλλες μία διαφήμιση που πρωταγωνιστεί και όλα αυτά που περιγράφει, ισχύουν. Έχει κοπιάσει πάρα πολύ για να πετύχει. Ξεκίνησε από πιτσιρίκι και κατάφερε να γίνει ηγέτης στον Ολυμπιακό.

Ο Γιώργος είχε ταλέντο, αλλά και αδυναμίες, αλλά με σκληρή δουλειά κατάφερε να γίνει το καλύτερο "4άρι" στην Ευρώπη. Ήρθε μικρός, ήθελε δουλειά, στεναχωριόταν όταν έμεινε εκτός αποστολής και θυμάμαι που κάναμε μαζί προπονήσεις ατομικές για να βελτιωθεί. Δούλεψε πολύ για να φτάσει ως εδώ. Βελτίωσε τα πάντα στο παιχνίδι του και βρήκε την ταυτότητα του σαν παίκτης.

Ψυχολογικά νομίζω πως βελτίωσε και πάρα πολύ την αυτοπεποίθηση του. Αισθάνθηκε και κατάλαβε πως αξίζει και πως πρέπει να ηγηθεί της προσπάθειας. Μαζί με τον Σπανούλη αλλάξανε την εποχή του Ολυμπιακού προς το καλύτερο. Έγιναν οι κράχτες για να έρθουν καλοί παίκτες στην ομάδα, αλλά και η ομάδα να κάνει ένα βήμα μπροστά. Χαίρομαι για την εξέλιξη και την λαμπρή καριέρα του".

-Ποια είναι η άποψη σας για τον Ντέιβιντ Μπλατ;

«Προπονητής εγνωσμένης αξίας, σημαντικό προσωπικότητα για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι έχει γίνει το τελευταίο διάστημα και η ομάδα παρουσιάζει αυτή την πτώση. Η ομάδα ξεκίνησε καλά και μετά άρχισε η κατηφόρα. Το τι έχει γίνει, στις σχέσεις των παικτών, στην επικοινωνία μεταξύ τους, το γνωρίζουν καλύτερα εκείνοι. Αν δεν έπαιζε καλά ο Ολυμπιακός από την αρχή, θα λέγαμε πως δεν ταίριαξε η φιλοσοφία του κόουτς Μπλατ στην ομάδα. Όμως, ξαφνικά κάτι έγινε, κάτι άλλαξε τους τελευταίους δύο μήνες με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να πέσει σε μία μεγάλη αγωνιστική καθίζηση. Πρέπει να μιλήσουν μεταξύ τους όλοι μαζί και να βρουν την λύση".