Ο Σπανούλης και το μέλλον του στον Ολυμπιακό

Άλλοι στη θέση του Βασίλη Σπανούλη ίσως και να αποφάσιζαν να σταματήσουν μετά τον τραυματισμό του. Έκείνος όμως έχει ακόμη "δίψα" για μπάσκετ. Γράφει ο Νότης Ψιλόπουλος. 

Ο Σπανούλης και το μέλλον του στον Ολυμπιακό

Ο Βασίλης Σπανούλης την Δευτέρα (1/4) θα μπει στο χειρουργείο για να κάνει την επέμβαση στο δεξί του πόδι. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού υπέστη ρήξη περονιαίου και θα χρειαστεί να χάσει το υπόλοιπο της σεζόν. Ο τένοντας του είναι σε κακή κατάσταση. Αρχικά υπήρχε η άποψη να το ξεπεράσει συντηρητικά (με ειδικό ατομικό πρόγραμμα), ώστε να επέστρεφε σε μερικές μέρες, αλλά σε αυτό το ενδεχόμενο υπήρχε ένα τεράστιο ρίσκο σοβαρής επιδείνωσης της κατάστασης του.

Τελικά, τόσο ο παίκτης, όσο και οι άνθρωποι της ομάδας, σε συνεννόηση πάντα με τους γιατρούς, καταστάλαξαν πως το καλύτερο για την υγεία του αθλητή είναι το νυστέρι, καθώς μόνο έτσι θα ξεπεράσει 100% το πρόβλημα του.

Άλλοι παίκτες στη θέση του Βασίλη Σπανούλη, όντας χορτασμένοι από την πλούσια καριέρα τους, έχοντας κατακτήσει σπουδαίους τίτλους και ατομικές διακρίσεις, τόσο σε συλλογικό, όσο και σε εθνικό επίπεδο, ενδεχομένως και να έπαιρναν απόφαση να σταματήσουν. Εκείνος, όμως, έχει ακόμη κίνητρο και «δίψα» για το μπάσκετ. Είναι δεδομένο πως ο πολύπειρος γκαρντ θέλει να συνεχίσει να παίζει, για τουλάχιστον ένα χρόνο ακόμη.

Το θέμα, όμως, είναι πως το ερχόμενο καλοκαίρι μένει ελεύθερος, λίγους μήνες πριν κλείστε τα 37 του χρόνια και το ερώτημα είναι το πως θα αντιμετωπίσουν οι Πειραιώτες την περίπτωση του. Αίσθηση μας πως η ΚΑΕ Ολυμπιακός θα σεβαστεί και θα εκτιμήσει τόσο τον άνθρωπο, όσο και τον παίκτη, Βασίλη Σπανούλη, ανανεώνοντας του το συμβόλαιο για ακόμη μία χρονιά. Προφανώς όχι με τα υψηλά οικονομικά δεδομένα του παρελθόντος (συν έναν διαφορετικό ρόλο), αλλά θεωρείται δεδομένο πως θα του γίνει πρόταση. Θα ήταν το ιδανικό πάντως να τελειώσουν οι «διόσκουροι» της καριέρα τους μαζί. Γιατί στο μυαλό του Γιώργου Πρίντεζη υπάρχει η σκέψη να σταματήσει το καλοκαίρι του 2020, όταν και θα εκπνεύσει το τελευταίο του συμβόλαιο με τους "ερυθρόλευκους". Και όπως συμβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις αθλητών, η πλειοψηφία του κόσμου θα αντιληφθεί το πραγματικό μέγεθος και την προσφορά τους, μόνο όταν πουν αντίο...

Στην περίπτωση του Βασίλη Σπανούλη, πάντως, δεν γίνεται (και ενδεχομένως δεν πρέπει) να λειτουργήσουν και διαφορετικά οι άνθρωποι του Ολυμπιακού. Άλλωστε, δεν πρόκειται και για κάποιον... περαστικό. Πρόκειται για τον παίκτη σύμβολο του τμήματος μπάσκετ του συλλόγου, για τον άνθρωπο που άλλαξε το ρου της ιστορίας αυτής της ομάδας του Ολυμπιακού, ο ηγέτης που την αναγέννησε, επαναφέροντάς την στην κορυφή σε Ελλάδα και Ευρώπη μετά από 15 χρόνια και μάλιστα με τρόπο εκκωφαντικό. Ο αρχηγός μιας ομάδας που κέρδισε (και πάλι) την εκτίμηση, τον σεβασμό, την καθολική αναγνώριση, αλλά και την συμπάθεια, από φίλους και εχθρούς, τόσο για το μπάσκετ που έπαιξε, όσο και για τα μεγάλα επιτεύγματα της εντός παρκέ, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Ακόμη παραμένει χαραγμένη στο μυαλό μας η εικόνα των φίλων της Μπαρτσελόνα στο "Παλαού" (γιατί ήμασταν εκεί) μετά το "break" που δέχτηκαν στα playoffs του 2015 από τον Ολυμπιακό στη Βαρκελώνη. Παρά την λύπη τους, κοντά στα 150 άτομα να περιμένουν στην ουρά με ανυπομονησία τον Βασίλη Σπανούλη (αλλά και τον Γιώργο Πρίντεζη) να βγει από τα αποδυτήρια, για να τους υπογράψει αυτόγραφα και να βγουν φωτογραφία μαζί του. Μιλάμε για χορτασμένους φιλάθλους, που είχαν τότε στην μπασκετική τους ομάδα τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο και στο ποδόσφαιρο τους Λιονέλ Μέσι, Nεϊμάρ, Τσάβι και Ινιέστα. Δείγμα της εμβέλειας του, η οποία ξεπερνά τα σύνορα της Ευρώπης.

Η προσφορά του Βασίλη Σπανούλη στον Ολυμπιακό είναι τεράστια και όπως έχουμε αναφέρει ενδεχομένως και να αποτελεί τον κορυφαίο αθλητή (βάσει τίτλων, διακρίσεων, προσφοράς, φήμης και αίγλης) στην ιστορία του συλλόγου. Ένας πρωτοκλασάτος μπασκετμπολίστας παγκόσμιας εμβέλειας, έχοντας τίτλους, μετάλλια και διακρίσεις, τόσο σε συλλογικό, όσο και σε εθνικό επίπεδο. Τον χρόνο δεν τον νίκησε κανείς και καμία αντίρρηση πως για όλα υπάρχει ένα "τέλος". Εδώ, όμως, έχουμε να κάνουμε με τον... θρύλο του Θρύλου!