Βατούτιν: «Δεν έχω ξαναδεί το βίντεο με το καλάθι του Πρίντεζη στην Πόλη»

Ο πρόεδρος της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Αντρέι Βατούτιν παραχώρησε συνέντευξη στην Euroleague Greece όπου μίλησε σχετικά με την ζωή ως πρόεδρος της ΤΣΣΚΑ και τις συγκινήσεις που έχει ζήσει στα χρόνια που βρίσκεται στην ομάδα του "Στρατού".

Μεταξύ άλλων μίλησε για το ενδιαφέρον του για τον Βασίλη Σπανούλη αλλά και την "καταστροφική" νύχτα στην Πόλη όπως την χαρακτήρισε όπου η ΤΣΣΚΑ ηττήθηκε στην τελευταία φάση από τον Ολυμπιακό και έχασε την κατάκτηση της Euroleague.

-Μπήκατε ποτέ στον πειρασμό τα προηγούμενα χρόνια να σκεφτείτε τον Σπανούλη στη δική σας πλευρά και όχι απέναντί σας;

«Έχω πολύ καλές σχέσεις με τον Βασίλη. Είναι αλήθεια ότι στο παρελθόν σκεφτόμουν αυτή την πιθανότητα, περίπου 5-6 χρόνια πριν. Το σκεφτόμασταν μαζί με τον Μεσίνα και τίποτα παραπάνω. Ο Σπανούλης είναι ένας σπουδαίος ανταγωνιστής. Έχει χαρακτήρα, το νιώθεις από τα πρώτα δευτερόλεπτα της κουβέντας μαζί του. Είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος... Νομίζω ότι ήταν πολύ δύσκολο να έλθει στη Μόσχα, να αλλάξει χώρα και κλίμα, να φέρει μαζί την οικογένειά του. Πλέον είναι αδύνατον. Επίσης θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Πολλοί λένε ότι τον παίκτη που σε κερδίζει πρέπει να τον φέρεις δίπλα σου. Δεν μου αρέσει αυτή η λογική, ότι δηλαδή "ο Ολυμπιακός σε νίκησε, ο Σπανούλης σε νίκησε, δώσε αμέσως συμβόλαιο στον Σπανούλη". Δεν είμαι αυτής της νοοτροπίας».

-Έπειτα από 10 χρόνια στην προεδρία της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ποιο είναι πλέον το μεγάλο όνειρό σας;

«Δεν έχω όνειρο. Στόχος μου είναι το επόμενο παιχνίδι στο Κάουνας. Βήμα - βήμα. Το τελευταίο όνειρό μου ήταν να κερδίσω την EuroLeague στο Βερολίνο. Τα καταφέραμε. Τώρα θέλω απλώς να κάνω σωστά τη δουλειά μου. Δεν ξέρω αν θα βρίσκομαι 50 χρόνια στον πάγκο. Η θέση του προέδρου είναι... ηλεκτρική. Μεγάλη η πίεση, ακόμα μεγαλύτερες οι ευθύνες».

-Ποιους παίκτες σας αγαπήσατε περισσότερο;

«Πολλούς. Όλα αυτά τα χρόνια προσπαθούμε να υπογράφουμε έξυπνους ανθρώπους και όχι μόνο καλούς παίκτες. Ό,τι συνέβη για παράδειγμα με τον Σμόντις, τον Σισκάουσκας, τον Μίλος, τον Νέναντ (Κρστιτς), τον Λάνγκτον, τον Χόλντεν, τον Παπαλουκά... Ο Τεό είναι θρύλος, ένας φανταστικός άνθρωπος. Βασικά, ήταν άλλος Παπαλουκάς την άνοιξη κι άλλος τον χειμώνα».

-Από την πρώτη στιγμή που ο Μίλος Τεόντοσιτς αποκάλυψε ότι θέλει να επιστρέψει στην Ευρώπη, πολλοί σκέφτηκαν εξ αρχής την ΤΣΣΚΑ ως πιθανό προορισμό. Θα τον δούμε ξανά στη Μόσχα;

«Έχω τρομερή σχέση με τον Μίλος, με τη γυναίκα του και την οικογένειά του. Η μητέρα μου τον λατρεύει! Τον έχει σαν παιδί της. Για μένα είναι σαν αδελφός όμως τώρα είναι στο ΝΒΑ. Νομίζω ότι δεν είναι τόσο χαρούμενος εκεί όσο ήταν στην ΤΣΣΚΑ όμως αυτή τη στιγμή είναι πολύ πρόωρο να μιλάμε για το επόμενο καλοκαίρι. Εξάλλου δεν ξέρει ακόμα αν θα μείνει, αν θα του "σπάσουν" το συμβόλαιο οι Κλίπερς. Είναι ένας φανταστικός παίκτης και σίγουρα αξίζει περισσότερα από ό,τι λαμβάνει στο ΝΒΑ όσον αφορά τον χρόνο συμμετοχής του. Είναι μια ιδιοφυΐα του μπάσκετ. Δυστυχώς κέρδισε μόνο έναν τίτλο μαζί μας όμως δεν ήταν λάθος μόνο του Μίλος... ΟΚ, δεν είναι 100% επαγγελματίας, όμως είναι 100% ταλέντο».

-Πώς είναι οι σχέσεις σας με τους αδελφούς Αγγελόπουλους και τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο;

«Έχω εξαιρετικές σχέσεις με τα αδέλφια και επίσης με τον κύριο Γιαννακόπουλο. Σε προσωπικό επίπεδο έχουμε εξαιρετική επικοινωνία και τίποτα παραπάνω. Είμαι πάντα χαρούμενος όταν τον βλέπω εδώ ή στη Μόσχα, το ίδιο ισχύει και με τους αδελφούς Αγγελόπουλους. Είναι μεγάλη η προσφορά τους στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Δεν είναι εύκολο να βάζεις λεφτά κάθε χρόνο και να κρατάς την ομάδα σου στο top επίπεδο. Πρέπει να τους σεβαστούμε».

-Επίσης όλα αυτά τα χρόνια και με εξαίρεση την περίπτωση Βουγιόσεβιτς, πήγατε ως το τέλος με τον προπονητή που είχατε κάθε φορά στον πάγκο. Σημαίνει κάτι αυτή η στάση;

«Προσπαθώ να έχω υπομονή με κάθε παίκτη και κάθε προπονητή. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου. Συμφωνείς με έναν προπονητή και παίρνεις την ευθύνη... Αν υπογράψεις μαζί του τρία χρόνια, πρέπει να δουλέψεις μαζί του ως το τέλος! Να τον αφήσεις να κάνει τη δουλειά του και να του παρέχεις τα πάντα ενώ θα πρέπει να έχεις υπομονή, να είσαι έξυπνος και να περιμένεις το αποτέλεσμα. Ποτέ δεν μιλώ με τους προπονητές μου για συστήματα και θέματα τακτικής».

-Ποια ήταν η μεγαλύτερη κρίση που αντιμετωπίσατε όλα αυτά τα χρόνια;

«Η Κωνσταντινούπολη... Ήταν καταστροφή. Μια μεγάλη καταστροφή. Έχουν περάσει έξι χρόνια όμως δεν είδα ποτέ ξανά εκείνο το παιχνίδι ή το τελευταίο καλάθι του Πρίντεζη. Ποτέ! Είχαμε τη νίκη στην τσέπη μας, νιώθαμε ασφαλείς όμως κάποιος άρχισε να πανηγυρίζει πριν τελειώσει το παιχνίδι. Ήταν ένα σκληρό βράδυ εκείνο και όσα ακολούθησαν. Και ήταν πολλά... Ένα ακόμα σκληρό μάθημα».