Όλοι για έναν και ένας για όλους

Το είπαμε από το ξεκίνημα της σεζόν πως ο φετινός Ολυμπιακός δεν θα αποτελεί μία παραδοσιακή ομάδα έδρας, η οποία θα έχει για "κάστρο" της στο ΣΕΦ, παίρνοντας κυρίως από εκεί νίκες, ψάχνοντας με το... σταγονόμετρο για "διπλό" στην Ευρώπη. Οι Πειραιώτες, φέτος, στην καλή τους μέρα, θα είναι ικανοί να κερδίσουν τον οποιοδήποτε αντίπαλο, σε οποιαδήποτε έδρα, και αν δεν παρουσιαστούν σύμφωνα με τις δυνατότητες τους, είναι ικανοί να χάσουν και από τον καθένα στο Φάληρο. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που το έχουν οι ομάδες του Ντέιβιντ Μπλατ, περιμέναμε να το δούμε και ήδη το βλέπουμε στη πράξη. Μπορεί η παρέα του Βασίλη Σπανούλη να μετρά ήδη 2 ήττες (Αρμάνι Μιλάνο, Φενέρμπαχτσε) σε 6 ματς στο ΣΕΦ, αλλά παράλληλα αριθμεί ήδη 4 εκτός έδρας νίκες (Μπασκόνια, Χίμκι, Μπάγερν, Μπαρτσελόνα) σε 7 παιχνίδια, με το ποσοστό αποτελεσματικότητας μακριά από το "σπίτι" τους να υπερβαίνει το 50%.

Όχι πως πέρσι ο Ολυμπιακός είχε πρόβλημα εκτός έδρας. Η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου σημείωσε 7 "διπλά" στην EuroLeague, κατακτώντας την τρίτη θέση της κατάταξης, αλλά ήδη οι Πειραιώτες μετρούν 4 επικρατήσεις μακριά από το ΣΕΦ ενώ βρισκόμαστε μόλις στην 13η αγωνιστική. Δείγμα πως οι "ερυθρόλευκοι" βρίσκονται (και πάλι) στον σωστό δρόμο, παραμένοντας σε τροχιά τετράδας. Το ρεκόρ τους στο 8-5, παραμένουν στην 5η θέση, με την Εφές στην 4η να αισθάνεται την... ανάσα των παικτών του Ντέιβιντ Μπλατ. Και την επόμενη αγωνιστική; Η Αναντολού αντιμετωπίζει την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα, με τους "κόκκινους" να υποδέχονται την (αδύναμη) Γκραν Κανάρια στο ΣΕΦ και εφόσον όλα εξελιχθούν φυσιολογικά, οι "κόκκινοι" θα ανέβουν στην 4η θέση, αφού "πάτησαν" τους Τούρκους στο Φάληρο την περασμένη εβδομάδα, κάνοντας παράλληλα και το "δύο στα δύο" σε μία ακόμη "διαβολοβδομάδα".

Η προσέγγιση στην άμυνα, οι ασίστ και ο "εξορκισμός" του τρίτου δεκάλεπτου

Ο Ολυμπιακός στην Βαρκελώνη αντιμετώπισε την Μπαρτσελόνα με μία διαφορετική προσέγγιση. Έδωσε μεγαλύτερη έμφαση στην άμυνα και λιγότερο στην επίθεση. Πήγε περισσότερο σε σετ-παιχνίδι, δεν έτρεξε όσο θα ήθελε, αλλά κατάφερε να περιορίσει και να "βραχυκυκλώσει" την μηχανή των Καταλανών, κρατώντας τους χαμηλά στο σκορ, μόλις στους 60 πόντους, ενώ είχαν μέσο όρο 77. Οι "μπλαουγκράνα" δεν σημείωσαν ούτε σε ένα δεκάλεπτο πάνω από 18 πόντους, ολοκληρώνοντας το ματς έχοντας μόλις 9 ασίστ (ενώ είχαν μέσο όρο 17 ανά παιχνίδι). Ήταν τέτοια η πίεση στην άμυνα που έβαλαν οι Πειραιώτες, αναγκάζοντας αρκετές φορές τους "μπλαουγκράνα" να ξεμένουν με την μπάλα στα χέρια τους στα 24'', κρατώντας τον Σίνγκλετον στο "μηδέν" και τον Τόμιτς μόλις στους 2 πόντους.

Στο κομμάτι της επίθεσης, οι Πειραιώτες στο πρώτο ημίχρονο λειτουργούσαν περισσότερο ατομικά και λιγότερο ομαδικά, κάτι που αποτυπώθηκε στο γεγονός πως πήγαν στα αποδυτήρια έχοντας μόλις 2 (!) ασίστ. Ήταν και ένας από τους λόγους που αδυνατούσαν να ξεφύγουν στο σκορ (30-32), σε συνδυασμό και με την αστοχία τους στο πρώτο εικοσάλεπτο (8/21-38.1% δίποντα) κοντά στο καλάθι.

Ο Ολυμπιακός φέτος έχει δικαιολογημένα κατηγορηθεί για αυτά τα κενά διαστήματα που παρουσιάζει συνήθως στο τρίτο του δεκάλεπτο. Τα πήγαν περίφημα οι Πειραιώτες σε Μόσχα, ΟΑΚΑ και Κάουνας στο πρώτο εικοσάλεπτο, αλλά στη τρίτη περίοδο, ΤΣΣΚΑ, Παναθηναϊκός και Ζαλγκίρις αντίστοιχα, του έκαναν την... ζημιά. Λες και οι παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ επέστρεφαν "υπνωτισμένοι" από τα αποδυτήρια. Αυτή την φορά, όμως, συνέβη το αντίθετο. Οι "ερυθρόλευκοι" γύρισαν στο παρκέ για το δεύτερο ημίχρονο έχοντας υψηλό βαθμό συγκέντρωσης. Ανέβασαν την απόδοση τους, άρχισαν να κυκλοφορούν καλύτερα την μπάλα (είχαν ήδη 4 ασίστ μέσα σε 4 λεπτά, μετρώντας συνολικά 10 τελικές πάσες στο δεύτερο μέρος), βρήκαν ρυθμό στην επίθεση τόσο κοντά στο καλάθι, όσο και από την περιφέρεια, έβγαλαν άμυνες, κυριάρχησαν στα ριμπάουντ, πάτησαν... γκάζι και εκτόξευσαν την διαφορά στο +12 (25-37) στο 25'. Από εκείνο το σημείο και μετά έλεγξαν στο απόλυτο τον ρυθμό του παιχνιδιού, δείχνοντας αξιοζήλευτη διάρκεια και συνέπεια στο πλάνο τους.

Οι Πειραιώτες στη Βαρκελώνη έβγαλαν σκληράδα στην άμυνα και κυριάρχησαν στο "ζωγραφιστό", κάνοντας... πάρτι στα ριμπάουντ (29-43), μαζεύοντας συνολικά 21 (!) επιθετικά (από 7 διαφορετικούς παίκτες παρακαλώ), δείγμα της θέλησης, της αποφασιστικότητας, της επιθετικότητας και της "δίψας" που είχαν για κάθε κατοχή της μπάλας. Με τόσα συνεχόμενα ριμπάουντ που έπαιρναν οι παίκτες του Ολυμπιακού, από ένα σημείο και μετά, από θέμα ενέργειας, οι Καταλανοί... παραδόθηκαν στην μοίρα τους.

Ο Μιλουτίνοφ σε ρυθμούς για κορυφαίος σέντερ στην Ευρώπη

Το τονίσαμε το περασμένο καλοκαίρι πως η φετινή χρονιά είναι σεζόν-στοίχημα για τον Νίκολα Μιλουτίνοφ. Είναι η τέταρτη του χρονιά του στο μεγάλο λιμάνι, είναι η δεύτερη σερί σεζόν του που αντιμετωπίζεται ξεκάθαρα ως το βασικό "5άρι" της ομάδας, πέρσι έδειξε σε μεγάλο βαθμό την γκάμα των δυνατοτήτων του και φέτος έχει την ευκαιρία να πραγματοποιήσει την δική του αγωνιστική εκτόξευση. Στο χέρι του είναι να αποδείξει πως αποτελεί τον κορυφαίο σέντερ της Ευρώπης, αλλά και πως έχει θέση στο πρωτάθλημα του ΝΒΑ. Οι Σαν Αντόνιο Σπερς τον παρακολουθούν και σίγουρα θα... τρίβουν ήδη τα χέρια τους με ικανοποίηση από την εξέλιξη που έχει παρουσιάσει στον Ολυμπιακό. Έχει βελτιώσει τις κινήσεις του στην επίθεση, έχει αποκτήσει αίσθηση με το αντίπαλο καλάθι, γίνεται κυρίαρχος στο παιχνίδι πάνω από την στεφάνη, παίζει μπάσκετ με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, είναι αρπακτικό στα ριμπάουντ και αξιοποιεί το κορμί του στην άμυνα, βάζοντας δύσκολα στον κάθε αντίπαλο.

Ο Ντέιβιντ Μπλατ τον έχει κάνει σημείο αναφοράς μέσα στην ρακέτα, ποντάρει στις δυνατότητες του, αλλά όπως είχε τονίσει ο κόουτς και μετά την καταπληκτική του εμφάνιση κόντρα στη Μπασκόνια στη Βιτόρια στην έναρξη της σεζόν , "ο Νίκολα είναι σπουδαίος παίκτης, αλλά πρέπει να αποκτήσει διάρκεια και συνέπεια στην απόδοση του. Δεν ενθουσιάζομαι από μία καλή εμφάνιση. Για να γίνει μεγάλος παίκτης, πρέπει να επαναλαμβάνει παρόμοιες εμφανίσεις σε βάθος χρόνου" και ο Σέρβος σέντερ όχι μόνο διατηρεί σε υψηλό επίπεδο την απόδοση του, αλλά πραγματοποιεί ήδη την κορυφαία σεζόν της καριέρας του. Στη Βαρκελώνη ήταν καταπληκτικός. Εντυπωσιακό νταμπλ-νταμπλ με 18 πόντους και 14 ριμπάουντ, "εξαφανίζοντας" παράλληλα το αντίπαλο δέος, Άντε Τόμιτς (έμεινε μόλις στους 2 πόντους ενώ είναι ο πρώτος σκόρερ φέτος των Καταλανών), με τον Κροάτη να χάνει την μία μάχη μετά την άλλη απέναντι στον γίγαντα του Ολυμπιακού

Ο Ολυμπιακός είναι ΟΜΑΔΑ

Ο Βασίλης Σπανούλης έδωσε μεγάλη επιθετική ώθηση με τα σημαντικά σουτ που σημείωσε από την περιφέρεια (4/9 τρίποντα), προσπάθειες που πήρε διότι η Μπαρτσελόνα του έδινε χώρους και το... πλήρωσε. Ο Γιάνις Στρέλνιεκς σε 22 λεπτά ήταν διστακτικός, καθώς όχι μόνο έμεινε δίχως σκορ, αλλά πήρε πάνω του και μόλις 1 σουτ. Δεν του βγήκε το ματς, αλλά είναι θέμα χρόνου να επιστρέψει στις υψηλού επιπέδου εμφανίσεις. Ο Γιώργος Πρίντεζης δεν βρέθηκε σε καλή μέρα (1/5 δίποντα), αλλά δεν γίνεται και σε κάθε παιχνίδι να... ξελασπώνει τον Ολυμπιακό. Έδωσε λύσεις σε σκορ και δημιουργία ο Γκος (10 πόντοι, 4 ασίστ), ο Τουπάν ήταν περισσότερο χρήσιμος στην άμυνα, ο Παπανικολάου είχε τις στιγμές του πίσω από τα 6.75 μέτρα, ο ΛεΝτέι έδωσε πόντους όπως και λάθη, ενώ ο Μπόγρης ό,τι σουτ του δόθηκε το έβαλε. Όσον αφορά για το 1 λεπτό παρουσίας του Τίμα στο παρκέ, είναι ξεκάθαρο πως όσο ο χρόνος περνά, ο προπονητής τον εμπιστεύεται όλο και λιγότερο και σε αυτό έχει ευθύνη ξεκάθαρα ο Λετονός φόργουορντ.

Ο Μιλουτίνοφ μπορεί να ξεχώρισε, αλλά ήταν μία νίκη που όλοι συνείσφεραν, έχοντας το μότο "όλοι για έναν και ένας για όλους", αλλά και το "εμείς πάνω από το εγώ". Κάποια πράγματα, παρά τις στιγμιαίες κρίσεις και τα προβλήματα που θα έρχονται, θα φεύγουν και θα επανέρχονται (γιατί έτσι είναι ο αθλητισμός, ο πρωταθλητισμός, αλλά και η ίδια η ζωή), παραμένουν αναλλοίωτα στο dna αυτής της ομάδας. Βλέπετε, αυτός ο Ολυμπιακός δεν ήταν ποτέ "παρεάκι". Ήταν πάντα ΠΑΡΕΑ, είτε έπαιρνε τους τίτλους, είτε τους έχανε. Όχι μόνο στα εύκολα, αλλά και στα δύσκολα.

YΓ1: Ο Βαγγέλης Μάντζαρης έπαιξε μόλις για 9'', αλλά βλέπετε στην φωτογραφία την χαρά του για τη νίκη του Ολυμπιακού στα αποδυτήρια, ακόμη και αν έχει φέτος έναν διαφορετικό ρόλο σε σχέση με εκείνον που είχε τα προηγούμενα χρόνια. Μία εικόνα που φανερώνει πως οι Πειραιώτες είναι ΟΜΑΔΑ, ενωμένη και συσπειρωμένη.

YΓ2: Η μόνη λευκή πετσέτα που έχει... ρίξει φέτος ο Ολυμπιακός, είναι εκείνη που έριξε ο Βασίλης Σπανούλης πάνω του.