Hunger Games
Το σερί νικών που τρέφει την αυτοπεποίθηση του Ολυμπιακού, αλλά και η «πείνα» του Ζακ ΛεΝτέι πως ασχέτως σε ποια θέση αγωνίζεται, δεν παύει να είναι καλός παίκτης. Γράφει ο Νότης Ψιλόπουλος.
Ύστερα από τις φορτούνες των περασμένων εβδομάδων, με τον Ολυμπιακό να... βουλιάζει έχοντας τρεις σερί ήττες στην EuroLeague και δύο αρνητικά αποτελέσματα κόντρα στους "πράσινους", επανήλθε η νηνεμία στο μεγάλο λιμάνι. Τρίτη σερί νίκη για τους παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ στην Ευρώπη, οι οποίες τρέφουν με αυτοπεποίθηση και ψυχολογία τους Πειραιώτες ενόψει της συνέχειας.
Πλέον, το ρεκόρ τους είναι στο 6-4 είναι στην 5η θέση και η πυξίδα τους δείχνει πως βρίσκονται (πάλι) κοντά, αλλά και στον σωστό δρόμο, για την είσοδο στην τετράδα της κατάταξης. Τα χαμόγελα έχουν επιστρέψει στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο, όπως και η ηρεμία, ώστε να δουλέψουν όπως ξέρουν, θέλουν και μπορούν για να... ξορκίσουν και τον κακό τους δαίμονα την ερχόμενη εβδομάδα. Επόμενος αντίπαλος η Ζαλγκίρις στο Κάουνας, ο περσινός "κρυπτονίτης" που τους εξοστράκισε από το Final Four στο Βελιγράδι (που ήθελαν τόσο πολύ να πάνε) και το κίνητρο θα είναι υψηλό όχι μόνο για το "4 στα 4", αλλά και για εκδίκηση!
Είχε ανάγκη από μία επιβλητική νίκη
Ένα εξαιρετικό τρίτο δεκάλεπτο, μετρώντας σκορ 32-14, ήταν αρκετό για τον Ολυμπιακό ώστε να πατήσει... γκάζι και να διαλύσει την Μπούντουτσνοστ, η οποία και παραδόθηκε στην τελευταία περίοδο. Οι Πειραιώτες είχαν ανάγκη από μία εύκολη και άνετη νίκη ώστε να "ξεκουμπώσουν" και να συνδυάσουν την ουσία με το θέαμα στο παιχνίδι τους, ύστερα από δύο αγχωτικές και δύσκολες επικρατήσεις κόντρα σε Ρεάλ και Μπάγερν.
Και φάνηκε αυτό από την διάθεση, την θέληση, την ενέργεια και την μαχητικότητα των παικτών στο παρκέ, στοιχεία τα οποία μετουσιώθηκαν σε ένα επιβλητικό +22 (92-70). Με το που είδαν... μπόσικους τους Μαυροβούνιους στη τρίτη περίοδο, άρχισαν να τους "χτυπούν" με κάθε τρόπο. Με τρίποντα, με συνεχόμενα καλάθια στον αιφνιδιασμό, με έξοχες μεταξύ τους συνεργασίες, με ντράιβ, με πόντους από το "ζωγραφιστό", ανεβάζοντας την διαφορά συνεχώς, μέχρι να... πνίξουν από ασφυξία τους φιλοξενούμενους.
Πάρε 26 ασίστ, πλουραλισμό στην επίθεση και κουμάντο στα ριμπάουντ
Ο Ολυμπιακός σιγά-σιγά, αρχίζει να παίζει και πάλι το μπάσκετ που θέλει να μας παρουσιάσει φέτος ο Ντέιβιντ Μπλατ. Γρήγορες επιθέσεις, τρανζίσιον παιχνίδι με στόχευση για πόντους είτε σε πρωτεύοντα, είτε σε δευτερεύοντα αιφνιδιασμό, αλλά και ταχύτητα στη κυκλοφορία της μπάλας, με τους παίκτες να λειτουργούν με ομαδικότητα, αλλά και να εμπιστεύονται παράλληλα το ένστικτο τους.
Όλα αυτά τα είδαμε στην πράξη κόντρα κόντρα στη Μπούντουτσνοστ, με τους Πειραιώτες να τελειώνουν το παιχνίδι έχοντας 26 ασίστ (και μόλις 10 λάθη παρακαλώ), δείγμα της υπέροχης επικοινωνίας των αθλητών μέσα στο παρκέ, αλλά και της σπουδαίας δουλειάς που γίνεται φέτος σε αυτόν τον τομέα. Ο αριθμός στις τελικές πάσες θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερος, αν οι "ερυθρόλευκοι" ήταν κάπως πιο προσεκτικοί στην τελική προσπάθεια, αν και το 63.8% στα δίποντα είναι τουλάχιστον εξαιρετικό (30/47). Για ακόμη μία φορά πλουραλισμός στο σκορ, έχοντας 4 με διψήφιο αριθμό πόντων (28 ΛεΝτέι, 17 Σπανούλης, 11 Πρίντεζης, 10 Μιλουτίνοφ), με τους γηπεδούχους να κυριαρχούν και στο κομμάτι των ριμπάουντ (42-27), ενώ είναι αξιοσημείωτο και το γεγονός πως ο αντίπαλος πήρε μόλις 3 επιθετικά ριμπάουντ. Στα συν και το χαμηλό ποσοστό στα τρίποντα από τους Μαυροβούνιους (6/19-31.6%), οι οποίοι συνηθίζουν να κάνουν την... ζημιά από την περιφέρεια.
Ο MVP ΛεΝτέι με την έφεση στην επίθεση και τις αδυναμίες στην άμυνα
Ο Ζακ ΛεΝτέι ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής της αναμέτρησης. Πέρα από το γεγονός πως έγραψε ιστορία, καθώς πήρε την υψηλότερη βαθμολογία που έχει πάρει ποτέ παίκτης του Ολυμπιακού στο σύστημα αξιολόγησης της EuroLeague με το "42" που πέτυχε, ήταν και ο άνθρωπους που έκρινε το ματς. Εκείνοι οι 11 σερί πόντοι που σημείωσε στο τρίτο δεκάλεπτο, τρέχοντας πάνω-κάτω στο παρκέ σαν θεριό ανήμερο, έκαναν την διαφορά στο παιχνίδι, καθώς εκτόξευσε την διαφορά στα ύψη.
Με τους 28 πόντους που σημείωσε ο Αμερικανός, σκοράροντας με αρκετά καλάθια στον αιφνιδιασμό, άλλα αλλά και από την περιφέρεια (7/8 δίποντα, 2/3 δίποντα, 8/9 βολές), έκανε μίας πρώτης τάξεως επίδειξη του ταλέντου που διαθέτει στην επίθεση, το οποίο και δεν αμφισβήτησε ποτέ κανείς. Από τον τρόπο που έπαιξε, βγάζοντας αστείρευτη ενέργεια, θέληση, μαχητικότητα και αποφασιστικότητα στο παρκέ, έδειξε την "πείνα" του να αποδείξει πως πρόκειται για τουλάχιστον έναν καλό μπασκετμπολίστα και όχι για... παίκτη της σειράς. Το πάθος που έβγαλε στον αγωνιστικό χώρο, σε συνδυασμό με την απολαυστική του απόδοση, έκανε τους φιλάθλους των Πειραιωτών να τον αποθεώσουν, με αποτέλεσμα να ακούσει με ικανοποίηση το όνομα του να γίνεται για πρώτη φορά σύνθημα στα χείλη τους. Μία εμφάνιση που τονώνει το ηθικό, αλλά και την ψυχολογία του ενόψει της συνέχειας.
Ο Ζακ ΛεΝτέι διαθέτει επιθετικό ταλέντο, έχει έφεση στο σκορ (10.4 πόντους φέτος) και από τους αθλητικούς ψηλούς που έχουν περάσει τα τελευταία επτά χρόνια από το μεγάλο λιμάνι, ίσως να κατέχει και το μεγαλύτερο μαζί με τον Μπράιαντ Ντάνστον (είχε 10.3 την σεζόν 2013-14). Έχει κινήσεις κοντά στο καλάθι (αν και ορισμένες φορές γίνεται άτσαλος), ξέρει να βάζει την μπάλα στο παρκέ, δεν διστάζει να πάει στην επαφή για να σκοράρει, μπορεί να σουτάρει από μακρινή απόσταση και ξέρει να τρέχει καλά στο ανοιχτό γήπεδο ώστε να τελειώσει τις φάσεις.
Όμως, οι αμυντικές του αδυναμίες απέναντι σε πρωτοκλασάτους σέντερ είναι ξεκάθαρες, γιατί δεν διαθέτει ούτε το σώμα, ούτε και τη νοοτροπία για να γίνει "τερματοφύλακας" στα μετόπισθεν και στο παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη. Στην άμυνα δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν φόβητρο για τον αντίπαλο, ενώ είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για έναν πάουερ-φόργουορντ που μπορεί να παίξει και στο "5". Για αυτόν τον λόγο, λοιπόν, δεν αλλάζει η άποψη μας πως ο Ολυμπιακός φέτος χρειάζεται έναν αθλητικό σέντερ με έφεση στα ανασταλτικά του καθήκοντα.
Το κίνητρο του Μπίλι και ο "Παπ"
Ο Βασίλης Σπανούλης θα μπορούσε να είναι και κάπως... αδιάφορος κόντρα στη Μπούντουτσνοστ, αλλά είναι εντυπωσιακό το πόσο σοβαρά αντιμετωπίζει στα 36 του τον κάθε αντίπαλο, την κάθε φάση, την κάθε κατοχή. Έβαλε τα σουτάκια του, πήρε τις διεισδύσεις του, έτρεξε την ομάδα, έκανε βουτιές στο γήπεδο για να βγάλει άμυνες και έδωσε 17 πόντους, δίνοντας το σύνθημα της αντεπίθεσης στη τρίτη περίοδο.
Ο Κώστας Παπανικολάου παραδέχτηκε πως έκανε ένα αργό ξεκίνημα στην έναρξη της σεζόν. Άπαντες στον Ολυμπιακό έχουν μεγάλες απαιτήσεις από εκείνον φέτος. Τον βλέπουν ως τον αρχηγό των επόμενων ετών και ο Ντέιβιντ Μπλατ θέλει να τον δει να αναλαμβάνει έναν περισσότερο ηγετικό ρόλο.
Φέτος ανανέωσε το συμβόλαιο του για τα επόμενα τρία χρόνια, με την διοίκηση να του δείχνει στις τελευταίες σεζόν την μεγάλη εμπιστοσύνη που έχει προς το πρόσωπο του στη θέση "3". Πέρσι άφησε στην άκρη τον Ματ Λοτζέσκι και φέτος έδειξε στον Ιωάννη Παπαπέτρου πως ο κύριος με το "16" έχει δικαίως τον πρώτο λόγο, για το ένδοξο πριν, το μετά και το πάντα. Δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεται, ούτε και να βγάζει νευρικότητα αν το παιχνίδι δεν τσουλήσει όπως θέλει ή δεν του μπουν τα σουτ που θα πάρει. Έχει την στήριξη όλων. Η ποιότητα του είναι δεδομένη και αποτελεί θέμα χρόνου να αποκτήσει διάρκεια στην απόδοση του, την οποία και έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός ενόψει της συνέχειας.
