«Έτσι ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό»
Ο Στέφανος Μαυροδημητράκης γράφει για το «θερμό» χειροκρότημα που αξίζει να εισπράξουν οι παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ.
Ο Ολυμπιακός στην τρίτη αγωνιστική της regular season στη EuroLeague γνώρισε την ήττα με «κάτω τα χέρια» στο ΣΕΦ από την Αρμάνι Μιλάνο. Με τους Βλαντιμίρ Μιτσοφ, Μάικ Τζέιμς και Νεμάνια Νέντοβιτς να κάνουν «πάρτι» στο παρκέ, το σύνολο του Σιμόνε Πιανιτζάνι πέτυχε μία τεράστια νίκη (99-75), με τρόπο που δεν τον είχε ονειρευτεί ούτε ο πιο αισιόδοξος οπαδός του.
Ο νέος είναι ωραίος αλλά και λίγο… άπειρος
Τα δύο τεράστια «διπλά» του Ολυμπιακού σε Μόσχα και Βιτόρια επισκιάστηκαν από την βαριά ήττα εξ Ιταλίας. Κακά τα ψέματα όμως, οι δύο νίκες και η μία ήττα στις πρώτες τρεις αγωνιστικές είναι ένα εξαιρετικό ρεκόρ για τον Ολυμπιακό αν αναλογιστεί κανείς το πρόγραμμα των Πειραιωτών. Μπορεί η δεύτερη να ήρθε σε «λάθος» παιχνίδι αλλά φάνηκε σαν να «έσβησε» τη μία από τις δύο εκτός έδρας επικρατήσεις που με βάση τα αποτελέσματα της περυσινής σεζόν ήταν εκτός προγράμματος.
Αφού πήραν «εκδίκηση» από τις Χίμκι και Μπασκόνια για τις «τριαντάρες» της σεζόν 2017/2018, οι «ερυθρόλευκοι» κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν μία από τις πιο ταλαντούχες (στο επιθετικό κομμάτι) ομάδες της φετινής διοργάνωσης. Οι Πειραιώτες έδειξαν ότι δεν μπορούσαν να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω απέναντι σε μία αντίπαλο που «δίψαγε» μετά την εντός έδρας ήττα της με ανατροπή από την Ρεάλ Μαδρίτης την Τετάρτη, άλλα με τις νευρικές αντιδράσεις τους έδειξαν πως το αποτέλεσμα τους πείραξε πραγματικά!
Σε κάθε φάση που έκαναν λάθος τα ‘βάζαν με τον εαυτό τους και όταν η διαφορά είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις έχασαν την υπομονή τους και έτρεχαν ασταμάτητα σαν να είχαν βγει μόλις από τα αποδυτήρια, ξεχνώντας ότι είχε σχέση με συστήματα. Με τις επιπόλαιες προσπάθειες τους στα τελευταία λεπτά ήθελαν να κατεβάσουν τον «δείκτη» του σκορ αλλά έκαναν τα πράγματα όλο και χειρότερα. Δεν είναι ότι δεν προσπάθησαν, απλά στο συγκεκριμένο παιχνίδι δεν τους «βγήκε» απολύτως τίποτα.
Μόλις ο Ολυμπιακός κατέβαζε τη διαφορά στους 9-10 πόντους οι φιλοξενούμενοι απάνταγαν με τρίποντα «μαχαιριά στην καρδιά» των Πειραιωτών. Με «κρεμασμένους» παίκτες επάνω τους, από τα 8 μέτρα, στην λήξη των 24’’ και με κάθε άλλο τρόπο με τον οποίο «κόβεις τα πόδια» εκείνου που ελπίζει στην ανατροπή.
Θέλει χρόνο το… γλυκό
Στο δια ταύτα τώρα, ο Ολυμπιακός είναι μία νέα ομάδα και θέλει χρόνο για να «δέσει». Ο Ντέιβιντ Μπλατ ο οποίος είναι «μανούλα» στην ανάδειξη Αμερικανών παικτών, κάτι είδε και πρόσθεσε στο ρόστερ του τον μέχρι στιγμής «φοβισμένο» Νάιτζελ Ουίλιαμς Γκος ο οποίος χρειάζεται χρόνο προσαρμογής στο ανώτερο επίπεδο. Το ίδιο ισχύει και για τον Ζακ ΛεΝτέι ο οποίος παρά τα έντονα «σημάδια» απειρίας δείχνει να έχει «τσαγανό» και όρεξη για δουλειά.
Ο Γιάνις Τίμα που είναι «φονιάς» έξω από τα 6.75 (στην περυσινή EuroLeague είχε 41.2% τρίποντα-53/131) προτιμάει να δίνει πάσες και να παίζει με πλάτη κοντά στο ζωγραφιστό διότί δεν έχει «εγκληματιστεί» ακόμα. Ο Λετονός δεν έπαιξε πολύ καλά ούτε στις νίκες των πρώτων αγωνιστικών, αλλά όταν βρει ρυθμό θα είναι ένα ακόμη πολύτιμο «πολυεργαλείο» στα χέρια του Αμερικανοϊσραηλινού προπονητή.
Ενωμένοι σαν «γροθιά»
Όλοι οι «παλιοί» και οι «καινούργιοι» παίκτες του Ολυμπιακού δικαιούνται ένα «θερμό» χειροκρότημα από τους φίλους της ομάδας, γιατί ο υγιής αθλητισμός έχει και χαρές και λύπες και δύσκολες στιγμές που σε κάνουν να γίνεσαι πιο δυνατός. Μέσα στην χρονιά θα έρθουν και άλλες μεγάλες νίκες όπως αυτές στη Ρωσία και την Ισπανία αλλά και ήττες παρόμοιες με την χθεσινή (19/10).
Ο κόσμος των Πειραιωτών ξέρει να εκτιμάει και αυτό φάνηκε στην αντίδραση του μετά από την ήττα στο ποδόσφαιρο από τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη, όπου η κερκίδα αποθέωσε τον Πέδρο Μαρτίνς και τους παίκτες του για την εμφάνιση τους και το πάθος που έδειξαν στον αγωνιστικό χώρο παρά το τελικό αποτέλεσμα.
Αυτό που ονειρεύεται κάθε «ερυθρόλευκος» φίλαθλος είναι ένα σύνολο αθλητών που να «πονάει» τη φανέλα και σίγουρα μία ομάδα που διαθέτει τους «πολεμιστές» Σπανούλη, Πρίντεζη, Παπανικολάου και Μάντζαρη που έχουν βάλει την δική τους «υπογραφή» στις «χρυσές σελίδες» του συλλόγου, ταυτίζεται απόλυτα με αυτές τις απόψεις και αργά ή γρήγορα θα «βαδίσει» και πάλι στα σωστά χνάρια.