Όπου... Κώστας και μάλαμα!

Η νίκη πάντα ανήκει σε όλους. Στον κόσμο, στη διοίκηση, στον σούπερ προπονητή, στους τρομερούς ξένους παίκτες αυτής της εκπληκτικής ομάδας του Ολυμπιακού. Μια ομάδα που μετά από πολλά χρόνια πάει για δεύτερη στη σειρά χρονιά σε final 4. Μια ομάδα απολαυστική, γενναία, δουλεμένη, συγκροτημένη, ενωμένη. Μια ομάδα που ΛΑΤΡΕΥΕΙ ο κόσμος της.

Η πρόκριση ανήκει σε όλους, στον Παναγιώτη και τον Γιώργο Αγγελόπουλο, στον Γιώργο Μπαρτζώκα, στον Σάσα, στον Θωμά, στον Σακίλ και τον Ησαΐα, στον Φαλ, τον Ταρίκ και τον Μπολομπόι, στον Λαρεντζάκη, στον Πίτερς, στον Λούντζη και στα παιδιά που δουλεύουν μαζί και ονειρεύονται μαζί.

Αυτή η νίκη ήταν των έμπειρων Ελλήνων. Του Κώστα και του Κώστα. Ο Παπανικολάου έπαιζε με ίωση και ήταν ΑΡΧΗΓΟΣ. Πρώτος στις άμυνες, πρώτος στο σκοράρισμα όταν χτίστηκε από την αρχή το προβάδισμα. Μαχητής, μπροστάρης, ήρωας.

Ο Σλούκας ήταν ακόμα καλύτερος από τη βραδιά της Πόλης και το τρίποντο των τριπόντων. Εκπληκτικός στον τρόπο με τον οποίο έβγαζε την ομάδα από δύσκολες θέσεις όταν η Φενέρ έμενε ζωντανή με τον Γκούντουριτς. Συνεργασίες με τον Σάσα, τον Φαλ, τον... Κώστα, όλους. Ασίστ δώρα. Επιθετικότητα στην επίθεση, πάθος στην άμυνα.

Για όλους υπάρχει υπερηφάνεια για το τρομερό επίτευγμα, όλοι αξίζουν επαίνους και συγχαρητήρια. Για τον Κώστα και τον Κώστα, το διπλό μάλαμα του Ολυμπιακού, αυτή η βραδιά αφιερωμένη στην εμπειρία, την κλάση, το ήθος και την προσφορά τους στο κλαμπ, στο ελληνικό μπάσκετ και στον αθλητισμό.