Bελιγράδι ερχόμαστε!

Ήταν δεδομένο πως ο Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ θα πήγαινε αυτή την φορά έχοντας υψηλό και ισχυρό κίνητρο. Οι "ερυθρόλευκοι" μετρούσαν τρεις συνεχόμενες ήττες από τον Παναθηναϊκό στην τρέχουσα σεζόν και αν προσθέσουμε και τις περσινές το σερί έφτανε στο 5-0. Παράλληλα, οι Πειραιώτες ήξεραν πως στο ενδεχόμενο που έπαιρναν το "διπλό" στην έδρα του "τριφυλλιού" θα αγκάλιαζαν σφιχτά το πλεονέκτημα έδρας ενόψει των playoffs της EuroLeague.

Kαι ο Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ αντέδρασε. Την είχε ανάγκη αυτή τη νίκη. Τόσο αγωνιστικά, όσο και ψυχολογικά, αλλά και επικοινωνιακά. Παρουσιάστηκε αποφασισμένος, αγωνιζόμενος με υψηλό βαθμό συγκέντρωσης, βγάζοντας τα καλά στοιχεία που τον έχουν οδηγήσει σε τέσσερις τελικούς Final Four τα τελευταία έξι χρόνια. Σκληρή άμυνα, έλεγχος ρυθμού, γρήγορο παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο, ενώ ακόμη και όταν το ματς πήγε να του... γλιστρήσει μέσα από τα χέρια του στην τελευταία περίοδο, η περίφημη αυταπάρνηση του το έστειλε στην παράταση. Δεν είναι εύκολο να κερδίσεις στην έδρα του "τριφυλλιού". Τα τελευταία περίπου τρία χρόνια στην EuroLeague, οι "πράσινοι" έχουν ηττηθεί μόλις τρεις φορές στο "σπίτι" τους. Μία από την ΤΣΣΚΑ και δύο από τους Πειραιώτες. Είναι και αυτό ένα παράσημο για τους "ερυθρόλευκους", για τον χαρακτήρα που δείχνουν σε μία δύσκολη έδρα.

Οι "ερυθρόλευκοι" έδειξαν ένα εξαιρετικό αγωνιστικό πρόσωπο, για το μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, έχοντας (επιτέλους) μία γεμάτη δωδεκάδα. Ο Κιμ Τιλί με την καλή του απόδοση στο ΟΑΚΑ, στο φετινό ευρωπαϊκό του ντεμπούτο με τον Ολυμπιακό, έδειξε το πόσο έλειψαν από τους Πειραιώτες τα προσόντα του: αθλητικότητα, σκληράδα στην άμυνα (επιβλητικό το μπλοκ που έριξε πάνω στον Γκιστ), η ικανότητα του στο παιχνίδι πάνω από την στεφάνη και ασφάλεια στα ριμπάουντ. Είναι και ικανότατος σουτέρ από την περιφέρεια, κάτι που θα το δούμε στο άμεσο μέλλον.

Ο Μπράιαν Ρόμπερτς όχι μόνο δεν επηρεάστηκε από τον ερχομό του Μπόμπι Μπράουν, αλλά σαν το γεγονός να του δημιούργησε και έξτρα κίνητρο, για να αποδείξει πως έχει μπάσκετ μέσα του. Μεγάλα σουτ σε καθοριστικές στιγμές του αγώνα, όταν η μπάλα... έκαιγε. Είχε καιρό να κάνει τόσο σπουδαίο ματς, από εκείνο το "διπλό" επί της Αρμάνι στο Μιλάνο, έχοντας προηγηθεί νωρίτερα και η σούπερ εμφάνιση του στην... άλωση της Πόλης απέναντι στην Φενέρμπαχτσε. Ο Αμερικανός γκαρντ... ξύπνησε από τον λήθαργο. Πρέπει όμως να σταθεροποιήσει την απόδοση του και να αποκτήσει διάρκεια. Με περιφέρεια στα γκαρντ τους Σπανούλη, Μάντζαρη, Ρόμπερτς, Στρέλνιεκς και Μπράουν, ο Ολυμπιακός δείχνει ποιο γεμάτος έχοντας πέντε χειριστές της μπάλας.

Ο Μπόμπι Μπράουν δεν έπαιξε πάρα πολύ, αλλά στα λεπτά που αγωνίστηκε έδειξε πως διαθέτει υψηλή ποιότητα. Ήταν άνετος, δείγμα της κλάσης του. Δεν έκανε λάθη, δεν είχε κανένα άγχος, "τρύπαγε" την άμυνα του Παναθηναϊκού σε κάθε ευκαιρία, έβαλε σουτ, κέρδισε φάουλ και προσφέρει σιγουριά στην ομάδα όταν έχει την μπάλα στα χέρια του. Μελλοντικά είναι δεδομένο πως θα δείξει περισσότερο την εκτελεστική του δεινότητα και έχει ήδη προσαρμοστεί στον Ολυμπιακό, έχοντας παράλληλα εμπεδώσει τον ρόλο του.

Ο Ολυμπιακός "σφράγισε" την πρόκριση στα φετινά playoffs έξι αγωνιστικές πριν καν τελειώσει η κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Και πλέον κρατά την τύχη στα χέρια του, για την κατάκτηση της δεύτερης θέσης. Μόνο με... αυτοκτονία θα χάσει το πολύτιμο πλεονέκτημα έδρας (οι Πειραιώτες έχουν και βατό πρόγραμμα με τέσσερα ματς στο ΣΕΦ), καθώς ακόμη και στην ισοβαθμία με την Φενέρμπαχτσε υπερτερεί, αφού την έχει κερδίσει μέσα-έξω. Με αυτό το "διπλό" στο ΟΑΚΑ, αλλά και με την γενικότερη εξαιρετική ομαδική λειτουργία τους, οι Πειραιώτες βροντοφώναξαν... Βελιγράδι ερχόμαστε!