Νικολοπούλου: «Το τελευταίο μου Ευρωμπάσκετ»

Οκτώ χρόνια πριν, στην Πράγα, στην O2 Arena, δευτερόλεπτα μετά τη λήξη του αγώνα της Ελλάδας με την Τουρκία στην προημιτελική φάση του Ευρωμπάσκετ 2017 και την πρόκριση της «γαλανόλευκης» ομάδας στους ημιτελικούς της διοργάνωσης, η τηλεοπτική κάμερα καταγράφει κάθε κίνηση των Ελληνίδων παικτριών που πανηγυρίζουν τη σπουδαία νίκη τους.

Ο φακός εστιάζει στην Στέλλα Καλτσίδου η οποία δείχνει να μην έχει συνειδητοποιήσει τη μεγάλη επιτυχία, στην Εβίνα Μάλτση που κρατάει στα χέρια της την ελληνική σημαία και κάνει τον γύρο του γηπέδου, στα υπόλοιπα κορίτσια που έχουν «στήσει» στο κέντρο του παρκέ τον κύκλο του θριάμβου: Στη Λολίτα (Λύμουρα), την Άννα-Νίκη (Σταμολάμπρου), την Κατερίνα (Σωτηρίου), την Αφροδίτη (Κοσμά), την Άννα (Σπυριδοπούλου) την Εβίτα (Σταμάτη), την Ελεάννα (Χριστινάκη), την Άρτεμις (Σπανού), τη Μαριέλλα (Φασούλα) την Αγγελική (Νικολοπούλου)…

Τα χρόνια πέρασαν, το απόγευμα της 22^ας Ιουνίου 2017 καταγράφηκε ως ένα από τα ωραιότερα του ελληνικού μπάσκετ, οι μισές από τις παίκτριες εκείνης της ομάδας αποχώρησαν από τον κύκλο ακολουθώντας η κάθε μία διαφορετική πορεία, και οι άλλες μισές, παρέμειναν σ’ αυτόν ως συνδετικοί κρίκοι, πλέον, με την επόμενη γενιά της Εθνικής Γυναικών.

Ένας από τους κρίκους που συνδέει την ομάδα του τότε με το σήμερα είναι και η Αγγελική Νικολοπούλου, η οποία επέστρεψε στην “γαλανόλευκη” για να την ενισχύσει αλλά και να χορέψει μαζί της ακόμα έναν χορό. Τον τελευταίο χορό…

– Πηγαίνοντας πίσω τον χρόνο στην Πράγα λίγο μετά τη λήξη του αγώνα με την Τουρκία, ποια είναι η πρώτη ανάμνηση που έρχεται στο μυαλό σου από ‘κείνη την ημέρα;

«Το αίσθημα περηφάνιας και τιμής είναι αυτό που μου έρχεται πιο έντονα από τις στιγμές που ακολούθησαν από τη λήξη του παιχνιδιού και μετά! Η εικόνα μας στο κέντρο του γηπέδου. Η μία αγκαλιά που γίναμε, ο χορός, οι πανηγυρισμοί, η απορία μας. Κοιταζόμασταν μεταξύ μας και προσπαθούσαμε να συνειδητοποιήσουμε τι είχαμε κάνει και τι είχαμε καταφέρει! Η ερώτηση της Στέλλας Καλτσίδου στην Εβίνα Μάλτση στους πανηγυρισμούς “τι κάνουμε;“, νομίζω ότι αποτυπώνει περίτρανα ότι αυτό που πετύχαμε εκείνη την ημέρα, δεν μπορούσαμε να το συνειδητοποιήσουμε ούτε εμείς οι ίδιες!».

– Οι «συνδετικοί κρίκοι» της ομάδας του 2017 με την Εθνική Γυναικών που προετοιμάζεται σήμερα για το Ευρωμπάσκετ 2025 είστε εσύ, η Άρτεμις, η Μαριέλλα και η Ελεάννα. Πόσο δυνατή και ανθεκτική είναι η «αλυσίδα» που δημιουργήθηκε μέσα στα επόμενα χρόνια μετά την προσθήκη των νέων αθλητριών;

«Η αλυσίδα των παλιών παικτριών είναι η σταθερότητα, η ψυχή και η ταυτότητα της ομάδας! Χτίζεται με τα χρόνια, με κοινές εμπειρίες, με νίκες, με ήττες και πάνω απ’ όλα με εμπιστοσύνη. Κάθε νέα προσθήκη δοκιμάζεται αλλά και προστατεύεται από αυτήν την αλυσίδα. Δεν τη “σπάει” αλλά την ενισχύει! Κι αυτό είναι ένα από τα δυνατά μας σημεία. Συνδυάζουμε την εμπειρία με την φρέσκια ενέργεια χωρίς να χάνουμε την ταυτότητα μας ως ομάδα, ούτε το ποιες είμαστε. Αυτός είναι άλλωστε και ο σκοπός. Ανεξαρτήτως της αλλαγής των προσώπων, η ομάδα να παραμένει ίδια!».

– Η ψυχολογία θεωρείται ένας από τους σημαντικούς παράγοντες για την απόδοση μιας ομάδας. Πόσο μπορεί να σας βοηθήσει ενόψει του Ευρωμπάσκετ που αρχίζει σε λίγες ημέρες, η νίκη στον τελευταίο φιλικό αγώνα με την Λιθουανία;

«Στον συγκεκριμένο αγώνα είχαμε μια πολύ καλή εμφάνιση απέναντι σε μία δυνατή ομάδα. Το κύριο μέλημα μας ήταν να διορθώσουμε κάποια κακώς κείμενα που είχαμε δει στα προηγούμενα δύο φιλικά παιχνίδια με την Ισπανία και την Ιταλία και να ενσωματώσουμε στην ομάδα την Παρκς. Θεωρώ ότι τα καταφέραμε αρκετά καλά και σίγουρα αυτό μάς έδωσε την καλή ψυχολογία. Αυτός ο αγώνας όμως ήταν ήταν μόνο ένα φιλικό και μια πρόβα τζενεράλε πριν τα επίσημα παιχνίδια. Σε αυτά πρέπει να φανούμε αντάξιες των περιστάσεων! Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία μιας διοργάνωσης που θα φιλοξενηθεί στο “σπίτι” μας, και θέλουμε να είμαστε πολύ συγκεντρωμένες ώστε να παίξουμε όσο καλύτερα μπορούμε για να έχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα».

– Ποιο είναι συνήθως το στοιχείο που βοηθάει τις ομάδες να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των μεγάλων διοργανώσεων, όπως το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα;

«Η ομαδική συνοχή και η τήρηση του προπονητικού πλάνου θεωρώ ότι είναι ένα τα πιο κομβικά στοιχεία. Έχουμε προετοιμαστεί πολύ καλά, βάσει της μέχρι τώρα πορείας μας, και βελτιωνόμαστε μέρα με τη μέρα. Σίγουρα αν καταφέρουμε να είμαστε και ψυχολογικά σε ετοιμότητα και να αποβάλλουμε οποιοδήποτε άγχος ή πίεση έχουμε, θα ευχαριστηθούμε το μπάσκετ που παίζουμε και θα έχουμε τα ανάλογα αποτελέσματα».

– Κάτι το οποίο λέγεται πολύ συχνά είναι ότι η εφετινή διοργάνωση αποτελεί την μεγάλη ευκαιρία για την ανάπτυξη του μπάσκετ Γυναικών στην Ελλάδα. Ποια είναι η άποψή σου;

«Όταν μια χώρα φιλοξενεί μια τόσο σημαντική διεθνή διοργάνωση, δίνεται η δυνατότητα να προβληθεί το άθλημα σ’ ένα ευρύτερο κοινό και να μπούμε μέσα στα σπίτια πολλών ανθρώπων που δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξη μας! Θα ενισχυθεί το ενδιαφέρον των ΜΜΕ, θα “ακουστούμε” παραπάνω ως Εθνική Γυναικών και πιστεύω ότι μέσα από αυτό θα εμπνευστούν νέα κορίτσια να ασχοληθούν με το άθλημα. Η Ομοσπονδία έχει κάνει αρκετά βήματα ώστε να βοηθήσει στην ανάπτυξη του μπάσκετ γυναικών τα τελευταία χρόνια και θέλω να ελπίζω ότι το Ευρωμπάσκετ θα είναι η αφετηρία για να υποστηριχθεί ακόμα περισσότερο το άθλημα στην κατηγορία μας».

– Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για το μπάσκετ Γυναικών στην Ελλάδα; Η επίτευξη των στόχων που έχει θέσει η Εθνική στο Ευρωμπάσκετ 2025 ή να ασχοληθούν περισσότερα κορίτσια με το άθλημα;

«Πιστεύω ότι και τα δυο είναι εξίσου σημαντικά. Αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας και να βρεθούμε στην καλύτερη “8αδα” της Ευρώπης! Το πιστεύουμε πολύ και με τη στήριξη του κοινού μας θέλουμε να το καταφέρουμε! Ο μεγαλύτερος στόχος όμως που έχουμε θέσει ως ομάδα είναι να καταφέρουμε να προσελκύσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά γίνεται στον αθλητισμό. Κορίτσια και αγόρια! Να δουν τι σημαίνει ομάδα, τι σημαίνει να αγωνίζεσαι για ένα ιδεώδες και να βάζεις τον εαυτό σου κάτω από το σύνολο για να διαπρέψει το ΜΑΖΙ! Αυτό είναι το μεγαλύτερο μας στοίχημα και εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να το κερδίσουμε!».

Τι το διαφορετικό θα έχει, αν θα έχει, για εσένα το Ευρωμπάσκετ 2025;

«Είναι κάτι τελείως διαφορετικό για μένα, γιατί ξέρω ότι είναι το τελευταίο μου! Θα είναι η τελευταία φορά που θα φορέσω τη φανέλα της Εθνικής σε μια τόσο μεγάλη διοργάνωση και το γεγονός ότι αυτή διεξάγεται στη χώρα μας, μπροστά στον κόσμο μας, το κάνει ακόμα πιο ξεχωριστό και ιδιαίτερο! Δεν είναι απλώς ένα τουρνουά για μένα. Είναι το κλείσιμο ενός μεγάλου κύκλου. Έχω ζήσει πολλά με την Εθνική ομάδα, αλλά αυτή τη φορά το συναίσθημα θα είναι πιο δυνατό από ποτέ! Θέλω να το ζήσω στο έπακρο, να δώσω ό,τι έχω και να αφήσω το παρκέ με περηφάνια και ευγνωμοσύνη για όσα έζησα όλα αυτά τα χρόνια».