Γιάννης Αντετοκούνμπο: «Ο Σπανούλης είναι αυτό που χρειάζεται η Εθνική, ανυπομονώ να ξεκινήσουμε»

Όνειρο αποτελεί για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπως είπε στη media day της Εθνικής ομάδας εν όψει του Προολυμπιακού Τουρνουά που θα γίνει 2-7 Ιουλίου στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Ο άσος των Μιλγουόκι Μπακς αναφέρθηκε στη συνεργασία του με τον Βασίλη Σπανούλη, τους κώδικες επικοινωνίας που πρέπει να βρει σύντομα μέσα στο παρκέ η ελληνική ομάδα, αλλά και την έμπνευση που του έδωσε ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης.

Αναλυτικά, ο 29χρονος διεθνής παίκτης μίλησε:

Για την κατάστασή του μετά τον τραυματισμό: «Καλά είμαι, κάνω προπόνηση. Σιγά-σιγά είμαι καλύτερα. Δεν έχω παίξει μπάσκετ εδώ και δύο με δυόμισι μήνες, δεν έχω κάνει προπόνηση με επαφή, αλλά είμαι καλύτερα. Είμαι καλά».

Για το αν είναι έτοιμος να συνεργαστεί με τον Βασίλη Σπανούλη: «Ναι. Ανυπομονώ να μπω στην προπόνηση. Έχω έρθει σε 2-3 προπονήσεις με τα παιδιά, έχω δει λίγο βίντεο και έχω μιλήσει άπειρες ώρες με τον κόουτς. Πιστεύω πως είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται η Εθνική ομάδα, ένας άνθρωπος που έχει χαρίσει απίστευτες στιγμές στο ελληνικό μπάσκετ, είτε με τον Παναθηναϊκό, είτε με τον Ολυμπιακό, είτε με την Εθνική ομάδα. Ένας άνθρωπος με τρομερή εμπειρία που έχει δείξει και πόσο καλός προπονητής είναι και πόσο τον ακολουθούν οι παίκτες. Ανυπομονώ να βρεθούμε στο παρκέ, να μας κοουτσάρει και να κάνουμε κάτι ωραίο».

Για την πρόκληση συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες: «Δεν έχω λάβει μέρος ποτέ στους Ολυμπιακούς Αγώνες και σίγουρα θα ήθελα να πάμε εκεί και να εκπροσωπήσουμε τη χώρα με τον καλύτερο τρόπο».

Για το αν του δίνει έξτρα κίνητρο η δυνατή ομάδα των ΗΠΑ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες: «Δεν έχουμε φτάσει ακόμη εκεί πέρα. Παίζουμε αύριο με την Πολωνία, έχουμε Προολυμπιακό μπροστά μας. Το μόνο που μου δίνει κίνητρο είναι να παίξουμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το αν θα παίξουμε με τους Αμερικάνους ή οποιαδήποτε άλλη ομάδα δεν έχει τόση σημασία. Θέλω να με δουν τα παιδιά μου να παίζω σε ένα τέτοιο τουρνουά».

Για τη χημεία του με την ομάδα: «Η χημεία είναι… μηδενική. Δεν έχουμε χημεία, δεν έχουμε παίξει μαζί. Αλλά έχουμε μέρες μπροστά μας μέχρι το Προολυμπιακό Τουρνουά και μακάρι σε αυτές τις 10-12 μέρες να βρεθούμε μεταξύ μας, να παίξουμε καλό μπάσκετ και να προκριθούμε».

Για το τι πρέπει να γίνει για να έρθει η πρόκριση: «Να βάλουμε περισσότερα καλάθια από τους αντιπάλους μας».

Για το αν θυμάται την τελευταία συμμετοχή της Ελλάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2008: «Τότε δεν έπαιζα καν μπάσκετ… Δεν μου έδωσε κίνητρο τότε για να παίξω. Μου έδωσε κίνητρο όταν είδα τον Σοφοκλή, ένα μαύρο παιδί, να παίζει για την Εθνική ομάδα και μου έδωσε ένα όνειρο ότι μπορεί κι εγώ μια μέρα να είμαι σε αυτή την ομάδα. Είχα σταματήσει να παίζω μπάσκετ τότε για να βοηθήσω τη μητέρα μου, ξέρετε την ιστορία μου, πουλούσαμε πράγματα στον δρόμο. Το 2009 άρχισα να παίζω σοβαρά, στα 15 μου. Το 2008 δεν είχα παρακολουθήσει πολύ την Εθνική ομάδα. Είναι κίνητρο να είσαι στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να κάνεις κάτι με την Εθνική ομάδα. Έχω μιλήσει με τα παιδιά, ξέρω πώς νιώθουν. Έχουν καταφέρει τα πάντα με την ομάδα τους, αλλά το να καταφέρεις κάτι με την Εθνική ομάδα είναι τρομερό συναίσθημα. Ζηλεύω, μέχρι στιγμής δεν το έχω νιώσει και θέλω να το νιώσω κι εγώ. Αλλά θέλει δουλειά».

Για το αν θα του λείψει ο Θανάσης Αντετοκούνμπο: «Σίγουρα θα μου λείψει. Χρειαζόμαστε έναν τέτοιο παίκτη, που μας δίνει ενέργεια στην άμυνα και την επίθεση, αλλά και έναν τρομερό συμπαίκτη που ανεβάζει τη χημεία της ομάδας γρήγορα, φέρνει πολύ κοντά τους παίκτες, τους προπονητές. Θα λείψει σε όλους, είναι πάντα με ένα χαμόγελο».

Για τον Λούκα Ντόντσιτς και το μήνυμα που του στέλνει: «Να είναι καλά το παιδί. Άμα αποφασίσει να έρθει, να έρθει. Αν θέλει να προσέξει το κορμί του μετά τους τελικούς, ας κάνει το καλύτερο για τον εαυτό του».

Για το τι είναι επιτυχία για την Εθνική ομάδα: «Σίγουρα το να προκριθούμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να είμαστε καλοί. Όμως είναι σημαντικό πως θα έρθουν παιδάκια στο ΣΕΦ, θα μας δουν και θα ονειρεύονται μια μέρα να φορούν αυτή τη φανέλα και να εκπροσωπούν τη χώρα. Κάποια θα το πετύχουν και κάποια όχι. Θυμάμαι στα 14 μου είχα έρθει στο γήπεδο και είχα ένα όνειρο. Μπορείς να έχεις τέτοια επίδραση, είτε κερδίσεις είτε όχι. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Μπορεί να έρθουν τα παιδιά μου αύριο και μπορεί να μην είμαι εγώ, αλλά να δουν έναν παίκτη της Πολωνίας και να πουν πως θέλουν να γίνουν σαν κι αυτόν. Αυτό για μένα είναι το πιο σημαντικό».