Ρικ Πιτίνο: Τα πάντα είναι έμπνευση...

Ο Ρικ Πιτίνο θα καθόταν στην πισίνα της βίλας του στο νησί των πλουσίων στο Μαϊάμι και θα το αποκαλούσε στη γλώσσα του «Inspiration».

Όπως κι αν το πει κανείς, είναι κάτι που χωρίς αυτό δύσκολα μπορεί να επιτευχθεί ένας στόχος και ο Αμερικανός τεχνικός έχει χρησιμοποιήσει τη λάμψη του, την εμπειρία του, αλλά και την προσωπικότητά του για να πείσει τους παίκτες της εθνικής μας ομάδας ότι μπορούν να παίξουν καλύτερα.

Παίκτες που γνωρίζουν και οι ίδιοι πως φτάνουν μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο. Έχουν ένα ταβάνι.

Εκείνος όμως από την πρώτη κιόλας προπόνηση έδωσε στους πάντες να αντιληφθούν πόσο πολύ πιστεύει σε αυτό το στόχο και πως έχει τον τρόπο για να τους κάνει να φτάσουν στη χώρα του «Ανατέλλοντος Ηλίου».

Καθημερινά έχτιζε αυτό το… τείχος ανοσίας των παικτών του απέναντι στα προβλήματα και τις δυσκολίες. Πότε με ιστορίες και περιστατικά από την καριέρα του στα γήπεδα των ΗΠΑ, πότε με ομιλίες, με σκληρή δουλειά. Λέγεται μάλιστα πως οι διεθνείς έβγαζαν καθημερινά δίωρη προπόνηση με μόλις ένα διάλλειμα για να πιούν νερό!

Ποτέ όμως δεν αναφέρθηκε στους τραυματισμούς, ποτέ σε αυτούς που λείπουν. Ποτέ δεν… έκλαψε!

Η στόχευσή του και η δουλειά του είχαν να κάνουν μόνο με τους παρόντες. Να πείσει τον Γιαννόπουλο, τον Καββαδά, τον Κασελάκη, τον Κατσίβελη πως μπορεί να παίξει καλά, να πάρει την ευκαιρία του, να γίνει καλύτερος.

Είναι χαρακτηριστική άλλωστε η δήλωση του Χάρη Γιαννόπουλου μετά το ματς με την Τουρκία ότι ο Πιτίνο τον κράτησε μέσα στο ματς επειδή του είπε πως παίζει καλή άμυνα!

Ένας παίκτης που φημίζεται κυρίως για το περιφερειακό του σουτ…

Η εθνική ομάδα μπάσκετ απέχει 40 λεπτά από το Τόκιο και έχει να αντιμετωπίσει μια πολύ καλή ομάδα, την Τσεχία. Δεν είναι το μεγαθήριο του ομίλου, o Καναδάς, αλλά είναι εκείνη που… σκότωσε το μεγαθήριο και ασφαλώς χρειάζεται μεγάλη προσοχή.

Σε κάθε περίπτωση όμως η συνολική εικόνα έως τώρα στέλνει το μήνυμα: Ποτέ δεν τα παρατάς, ακόμα κι αν οι πιθανότητες είναι απελπιστικά εναντίον σου.

Κι ο Ρικ Πιτίνο έδειξε σε όλους μας ότι με δουλειά, πλάνο και πάνω από όλα… έμπνευση μπορεί κάποιος να τα καταφέρει.

Ακόμα κι αν αποκλειστεί όμως η εθνική ομάδα, ο δρόμος είναι εκεί και μας δείχνει το μέλλον.

Τον έδειξε ένας 68χρονος βετεράνος προπονητής, που επειδή γουστάρει να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες για πρώτη φορά στην λαμπρή καριέρα του, άφησε τη βίλα του στο Μαϊάμι και τα ουίσκι με τον γείτονά του, Τζακ Νίκολσον και ήρθε αμισθί στην Ελλάδα!