Πιτίνο: «Ο Παπαπέτρου δεν μπορεί να βγει με τους πρώην συμπαίκτες του στον Ολυμπιακό»

Αναλυτικά οι δηλώσεις του στην τηλεόραση του COSMOTE TV:

Για το πως ήρθε στον Παναθηναϊκό: "Μου ζήτησαν την παραμονή των Χριστουγέννων να έρθω εδώ. Ρώτησα έναν φίλο μου στους Γκρίζλις με τον οποίο είχα συνεργαστεί στους Σέλτικς και μου είπε πως το Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από το Κεντάκι - Λούιβιλ που μοιάζει με αγώνα... εκκλησίας" ήταν μία από τις πρώτες ατάκες του Αμερικανού τεχνικού, που πρόσθεσε: "Προπόνησα τους Σέλτικς, τους Νικς, την εθνική ομάδα του Πουέρτο Ρίκο και ακόμη περισσότερες ομάδες. Μπαίνω σε κάθε προπόνηση και σε κάθε ματς σαν να είναι το τελευταίο μου. Όλα αυτά είναι τα πάντα για εμένα".

Για το πως προέκυψε ο Παναθηναϊκός: "Μου είπαν πολλά για την ομάδα και τον ιδιοκτήτη της. Σκέφτηκα πως ήταν καλή ευκαιρία για εμένα. Εμπιστεύθηκα τον άνθρωπο με τον οποίο μίλησα, έναν φίλο μου από το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης. Μιλήσαμε τρεις φορές σε 24 ώρες και έτσι πήρα την απόφαση.

Δεν ήξερα τίποτα για την Ελλάδα. Μία εβδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα έκανα ένα ποντκαστ με τον προπονητή των Σίξερς, Μπρετ Μπράουν, ο οποίος είχε παίξει κάποτε για εμένα στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. Μου είπε ότι κάποια στιγμή αποφάσισε να πάει στην Αυστραλία, εκεί γνώρισε τη σύζυγό του, στη συνέχεια δούλεψε για τον Πόποβιτς και τώρα είναι στη Φιλαδέλφεια. Μου έδωσε έμπνευση και το έκανα τελικά κι εγώ".

Για όσα βρήκε με την άφιξή του στην Ελλάδα: "Είχα επισκεφθεί μερικές χώρες της Ευρώπης... Ο Πρόεδρος της ομάδας, ο Μάνος Παπαδόπουλος, μου έδωσε τα κλειδιά του ωραίου αυτοκινήτου του και μου είπε καλή τύχη. Έμαθα πως να οδηγώ στην Ελλάδα μετά από αυτή την ευχή! Μιλώ με όλους, χαιρετώ και σέβομαι τους πάντες. Ποτέ δεν διαφωνώ για το μπάσκετ. Όταν έχεις προπονήσει τους Νικς και τους Σέλτικς, ξέρεις ότι υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που ξέρουν περισσότερα από εσένα. Τους λες "ευχαριστώ, σωστός" και προχωράς".

Για το βασικότερο αγωνιστικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού: "Δεν νομίζω πως υπάρχει πρόβλημα. Όταν ήρθα, είχαμε εννέα εντός και 11 εκτός εδρας αγώνες. Δεν υπάρχουν εύκολα ματς, είχαμε όμως τα πιο δύσκολα μακριά από το γήπεδό μας. Μου αρέσουν πολύ οι παίκτες μου, θεωρώ όμως πως η ομάδα είχε χτιστεί διαφορετικά απ' ότι έπρεπε. Ο Καλάθης είναι ο καλύτερος παίκτης και όταν εχεις τον Καλάθη, πρεπει να βάλεις γύρω του καλούς σουτέρ. Είχαμε και προβλήματα τραυματισμών, με τον Λάνγκφορντ, τον Λοτζέσκι, με τον Καλάθη.

Ζήτησα να δουλέψουμε σκληρά και σύμφωνα με τις δυνατότητές μας, δεν έχω κάποιο παραπονο. Είμαστε αήττητοι στο γήπεδό μας, αλλά έχουμε μόλις μία εκτός έδρας νίκη. Είδα ότι τρεις παίκτες μας είναι σπουδαίοι εντός, αλλά όχι και εκτός έδρας. Οι αριθμοί τους στις σημαντικότερες στατιστικές κατηγορίες είναι πεσμένες μακριά από το ΟΑΚΑ. Θα τους συναντήσω αύριο και θα πάρω μια απάντηση από εκείνους γι' αυτή τη διαφορά εντός κι εκτός έδρας. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα, το 2005 είχα στο Λούιβιλ μια μέτρια ομάδα, έναν κοντό σέντερ, αλλά και τρεις καλούς σουτέρ, πήγαμε στο Final Four γιατί το τρίποντο κάλυψε τις αδυναμίες μας".

Για τον παίκτη που θα ήθελε να εχει στον Παναθηναϊκό: "Αν πω έναν Έλληνα παίκτη, θα τιμωρηθώ με πρόστιμο; Θα πω τον Ντόνοβαν Μίτσελ για να μην έχουμε προβλήματα, απλά θα έπρεπε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος να δώσει το μεγαλύτερο μέρος της εταιρείας του. Θα έφτιαχνα την ομάδα γύρω από τον Καλάθη και θα πόνταρα πολλά στον Παπαγιαννη. Υπάρχουν πράγματα που πρέπει να κανεις για να φτάσεις στην κορυφή της Ευρωλίγκας, μακροπρόθεσμα, δεν μπορείς όμως να κάνεις τα πάντα, τον Θανάση σουτερ ή τον Βουγιούκα τον πιο ευέλικτο όλων".

Για την καμπύλη στο σουτ των παικτών του: "Πρέπει να την βελτιώσουν. Ο Ντόνοβαν Μίτσελ κι ο Τέρι Ροζίερ, όταν ήρθαν στο Λούιβιλ, σούταραν χαμηλά. Δουλέψαμε σκληρά για να μεγαλώσουν την καμπύλη τους. Ειδικά ο πρώτος, δεν μπορούσε να εκτελέσει! Ο Θανάσης Αντετοκούνμπο έχει ένα ιδιαίτερο στυλ και προσπαθούμε να του το αλλάξουμε, το ίδιο και με τον Παπαπέτρου. Οι καλύτεροι είναι ο Παπαγιάννης και ο Πέιν, είναι όμως σεντερ".

Για τα αγαπημένα του deflection: "Το καταλαβαίνουν οι παίκτες, γιατί τους μιλάω γι' αυτά. Αν έχεις 35 deflections, κερδίζεις. Προσπαθούμε να φτάσουμε τα 35 μία φορά. Στο πρώτο μέρος με τον Ολυμπιακό είχαμε 18, αλλά δεν παίξαμε στο δεύτερο. Ήταν η πρώτη φορά που βρισκόμασταν στον σωστό δρόμο για να φτάσουμε στον αριθμό που θέλω. Δεν μου αρέσουν οι αλλαγές στην άμυνα, γιατί αν εκεί είσαι τεμπέλης, χάνεις τα ριμπάουντ και δέχεσαι εύκολα καλάθια".

Για τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό: "Δεν συγκρίνονται με τίποτα. Είναι η μεγαλύτερη αντιπαλότητα που εχω δει, εξαιτίας των οπαδών τους. Ο Παπαπέτρου δεν μπορεί να βγει με πρωην συμπαίκτες του και αυτό με τρελαίνει. Δεν μπορεί να βγει γιατί θα έχει προβλήματα. Είναι κουμπαρος με τον Πρίντεζη και δεν μπορεί να βγει δημόσια μαζί του. Θέλουμε να τους κερδίσουμε, θελουν να μας κερδίσουν, αλλα στο τελος είμαστε ολοι Έλληνες".

Για την Ακρόπολη και τα... μπουζούκια: "Το να περπατας σε ενα τόσο ιστορικό μερος, ήταν υπεροχο. Έμεινα άναυδος, πήγα δύο φορές εκεί. Μου θύμισε εντονα το Κολοσσαίο της Ρώμης. Τα μπουζούκια ήταν τρομερή εμπειρία, έβλεπα να πετούν λουλούδια, απόλαυσα τη μουσική και τελικά δεν αντεξα μέχρι τις 7 το πρωί. Τους αφησα νωρίς και έφυγα μετά από μερικές ώρες. Μου άρεσε και η Ρόδος, πήγα και περπάτησα μόνος μου, οι ανθρωποι ήταν υπεροχοι μαζί μου".

Για το αν θα μείνει στην Ελλάδα και του χρόνου: "Μίλησα ήδη με τη σύζυγό μου, της είπα ότι απολαμβάνω τα πάντα εδώ. Σημασία για εμενα εχουν οι νίκες. Αν κερδίζω, είμαι χαρούμενος. Αν χάνω, θέλω να σκοτωσω τον εαυτό μου. Θέλω να ειμαι ο πρώτος, αυτό είναι το σημαντικοτερο για εμένα και όχι το που βρίσκομαι. Είμαι πιστός στον Παναθηναϊκό, γιατί εκείνος ήρθε σε εμένα. Οι Ιταλοί είναι πιστοί ανθρωποι".

Για όσα έγιναν με το σκάνδαλο στο Λούιβιλ και το πρωτάθλημα που αφαιρέθηκε: "Δεν μπορούν να σου πάρουν έναν τίτλο, ενα πρωτάθλημα. Το πήραμε δίκαια με το Λούιβιλ. Οι παίκτες είχαν γυναίκες στα δωμάτιά τους, αλλά αυτό δεν τους βοήθησε να τρέξουν πιο γρήγορα ή να πηδήξουν ψηλότερα".

Για το κίνητρο που έδωσε στον Ντεσόν Τόμας: "Του είπα ότι παίρνει λίγα ριμπάουντ. Μου είπε ότι μπορεί να κάνει καλύτερη δουλειά. Μετά από εκείνη τη συζήτηση εχει σχεδόν εννέα ριμπάουντ ανά αγώνα. Προσπαθώ να ακούω τους πάντες γύρω μου, να μην είμαι εγωιστής και να βοηθήσω την ομάδα να πάει προς τα εμπρός".

Για το αν κάνει "εκπτώσεις" στη δουλειά του: "Κάποιες φορές αλλάζω σαν χαμαιλέωντας. Πρέπει να αλλάζεις. Αν πεις οτι δεν αλλάζεις, το πρόβλημα θα το έχεις εσύ. Πρέπει να αλλάζεις στους αγώνες, στις προπονήσεις... Πρέπει να έχεις ομως τις αρχές σου, την άμυνα, το ριμπάουντ, τα καλά σκριν. Αυτά πάντα μένουν. Έχω αλλάξει πολλά πράγματα, διότι οι νεαροί σήμερα αλλάζουν. Είμαι 66 αλλά αντιδρώ σαν να είμαι 36. Κερδίσαμε το Κύπελλο και ο Καλάθης μου ζήτησε ρεπό για να γιορτάσουν την νίκη. Ήμουν όμως ενοχλημένος γιατί δεν με κάλεσαν κι εμένα".

Για τους Σέλτικς και την αποτυχία του στη Βοστώνη: "Δεν απέτυχα σαν προπονητής, αλλά σαν πρόεδρος. Έκανα ανταλλαγές, έφυγαν παίκτες από εμένα που κατέληξαν στο Ντιτρόιτ και πήραν τίτλους. Οι Πίστονς είχαν υπομονή, εγώ δεν είχα με τον Μπίλαπς. Έπρεπε να αφήσω μερικούς να ωριμάσουν. Ο Παπαγιάννης τώρα δεν είναι για εμάς, πρεπει όμως να δω τι μπορεί να κάνει και πόσο θα τον βοηθήσω να εξελιχθεί. Πρέπει να μην κρίνω τους πρωτοετείς και τους δευτεροετείς. Ο Παπαγιάννης έχει τα στοιχεία για να τα καταφέρει".

Για τα τρία στοιχεία που πρέπει να έχει μια ομάδα: "Να είναι θετική, να είσαι θετικός με εσένα και τους γύρω σου. Να απαιτείς σκληρή δουλειά από εσένα και τους συνεργάτες σου. Να θέτεις ψηλούς στόχους, κάποιους που δεν μπορείς να φτάσεις. Μερικές φορές προσπαθείς να καταφέρεις μέτρια πράγματα, ενώ πρέπει να στοχεύεις σε απίθανα".

Για το αν ήταν καλός μπασκετμπολίστας: "Ήμουν καλός, αλλά όχι σαν τον Καλάθη. Είχα υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο στην Ιταλία, νομίζω στη Βαρέζε, αλλά τελικά προτίμησα να προπονήσω στην Χαβάη".

Για τη σχέση του με την Ιταλία: "Εχω πάει εκεί 20 φορές. Ο πατέρας μου γεννήθηκε στις Συρακούσες. Αγαπώ την Ιταλία και η Ελλάδα μου την θυμίζει. Η οικογένεια πάνω απ' όλα, ταιριάζουν οι δύο χώρες, όπως και στον καφέ και στο φαγητό. Δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου τόσα μέρη για καφέ. Εδώ στην Ελλάδα έχετε καφετέριες σε κάθε δρόμο. Δεν γινεται ούτε στην Νέα Υόρκη αυτό".

Για την κορυφαία στιγμή της καριέρας του: "Εχω τόσες στιγμές... Έχω κερδίσει δύο πρωταθλήματα. Χάσαμε μια φορά από το Ντιουκ του Γκραντ Χιλ, ήταν το κορυφαίο ματς στην ιστορία του κολεγιακού μπάσκετ. Θα μπορούσα να πω ότι έχω 50 στιγμές. Χάναμε 31 πόντους από το LSU δεκαπέντε λεπτά πριν το τέλος, εκτός έδρας, επιστρέψαμε και νικήσαμε. Ήταν η μεγαλύτερη ανατροπή σε εκτός έδρας αγώνα στο NCAA".

Για τον καλύτερο παίκτη που προπόνησε σε NCAA και ΝΒΑ: "Ο Τζαμάλ Μάσμπερν στο κολέγιο, ο Μπερνάρντ Κινγκ, ο Πάτρικ Γιούιν και ο Πολ Πιρς στο ΝΒΑ. Ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Μπερντ, ο Μάτζικ, ο Καρίμ ήταν οι πιο δύσκολοι. Διαλέξτε εσείς. Ο πιο δύσκολος προπονητής ήταν ο Τόνι Μπένετ του Βιρτζίνια, όχι ο Φιλ Τζάκσον ή ο Πατ Ράιλι ή ο Μάικ Σιζέφσκι. Έριχνε τον ρυθμό, δεν σε άφηνε να τρέξεις, σου αναχαίτιζε τα συστήματα, επρεπε να εχεις παίκτες καλούς στο ενας εναντίον ενός".