Επτά (ακόμα) λόγοι που ο Ολυμπιακός πρέπει να το φτάσει #mexritelous

Ναι, οι αθλητές είναι οι άνθρωποι που από την απόδοσή τους εξαρτάται η πορεία ενός συλλόγου. Αυτοί πασχίζουν στα γήπεδα για να φέρουν τις νίκες, αυτοί περνάνε τη μισή τους ζωή στα παρκέ, σε προπονήσεις και αγώνες προκειμένου να πετύχει μια ομάδα τους στόχους της.

Φυσικά, αυτό συμβαίνει σε φυσιολογικά πρωταθλήματα και όχι σε διοργανώσεις όπως αυτή της Basket League ή της πρώην Α1.

Εκεί υπάρχουν διαφορετικοί κανόνες, διαφορετικά μέτρα και σταθμά και διαφορετικά κριτήρια για τους αντιπάλους, ειδικά στους τελικούς των play offs όταν και κρίνονται οι τίτλοι.

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε έναν αγώνα προκειμένου να εκφράσει την εναντίωσή του στο σύστημα που τα τελευταία χρόνια του έχει φάει τη σάρκα. Απέναντι στις αστείες διαιτητικές αποφάσεις που προκαλούν, απέναντι σε έναν ολόκληρο μηχανισμό που αποφασίζει και διατάζει με το έτσι θέλω.

Πλέον έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι και οι Πειραιώτες αποφάσισαν να κόψουν κάθε συνδετικό κρίκο με την «παράγκα» του ελληνικού μπάσκετ. Μια απόφαση που κατά πολλούς έπρεπε να έχει παρθεί πολύ νωρίτερα, χρόνια πριν...

Από τις εποχές που στο λιμάνι αγωνίζονταν σούπερ σταρ του Παγκόσμιου μπάσκετ και πάντα έφταναν στην... πηγή, αλλά κάποιος τους έκλεβε το νερό από το στόμα. Για κάποιους παίκτες που ήρθαν στο λιμάνι με σκοπό να οδηγήσουν ξανά τον Ολυμπιακό στην κορυφή, όμως έφευγαν από τη χώρα μας αηδιασμένοι εξαιτίας των όσων βίωναν εδώ πέρα.

Για τον Παπαλουκά, τον Ράτζα, τον Τεόντοσιτς, τον Τσίλντρες, τον Πεν, τον Κλέιζα, τον Νεστέροβιτς και τόσους άλλους που έχυναν τόνους ιδρώτα στα παρκέ και κανείς δεν τους σεβάστηκε...

Για αυτούς λοιπόν και τόσους μα τόσους άλλους που τίμησαν με την παρουσία τους τη φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο, ο Ολυμπιακός πρέπει να μη βάλει καθόλου... φρένο στον αγώνα που έχει ξεκινήσει και να τον φτάσει #mexritelous...