Άρης: Η «κληρονομιά» του Αγγέλου, η πρόκληση του Καστρίτη και το στοίχημα του Γουλιέλμου

Ο Γιώργος Συρίδης γράφει για την επόμενη μέρα στον Άρη και την διάδοχη κατάσταση στην τεχνική ηγεσία.

Άρης: Η «κληρονομιά» του Αγγέλου, η πρόκληση του Καστρίτη και το στοίχημα του Γουλιέλμου

Ο Βαγγέλης Αγγέλου έφυγε, ο Γιάννης Καστρίτης ήρθε. Ο Άρης άλλαξε τεχνικό ηγέτη, ωστόσο οφείλουν όλοι όσοι παραμένουν στους κίτρινους να διατηρήσουν ως κόρη οφθαλμού το πλάνο του αποχωρήσαντα, κυρίως ως προς την οργάνωση και την δομή του αγωνιστικού τμήματος.

Λίγες μέρες πριν επιστρέψει ο Αγγέλου στον Άρη, τον περασμένο Μάρτιο, η ΚΑΕ είχε κλειστά τα γραφεία της λόγω επίσχεσης εργασίας των υπαλλήλων της, ένα ρόστερ που κατέρεε και πάλευε για την παραμονή του.

Ο Αγγέλου με την καθοριστική συμβολή του Δημήτρη Γουλιέλμου έσωσε αγωνιστικά την ομάδα και από εκεί και πέρα ήταν αυτός που εμπνεύστηκε και εφάρμοσε το πλάνο για την σωστή δομή και οργάνωση που θα πρέπει να έχει το αγωνιστικό τμήμα.
Αυτή είναι η “κληρονομιά” του Αγγέλου στον Άρη και αυτή θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαιτέρως και να μνημονεύεται από όλους. Τα αποτελέσματα στο παρκέ δεν δικαίωσαν τον Αγγέλου, ενδεχομένως και συγκεκριμένες συμπεριφορές να επιβάρυναν το κλίμα, ωστόσο ο 56χρονος τεχνικός είναι αυτός που αναδιαμόρφωσε και πάλι την δομή της ΚΑΕ Άρης και με την συνδρομή του Γουλιέλμου, το τμήμα λειτουργεί σε απολύτως επαγγελματικά πρότυπα ξανά, έστω και με περιορισμένους οικονομικούς πόρους.
Αυτές οι λεπτομέρειες, που δεν τις βλέπει κανείς με γυμνό μάτι και σε πολλές περιπτώσεις δεν ενδιαφέρουν καν τον φίλαθλο ή τον δημοσιογράφο, είναι που κάνουν μια ομάδα να αρχίσει να αναπτύσσεται.

Ο Άρης με την παρουσία του Αγγέλου απέκτησε ξανά υπόσταση σαν αγωνιστικό τμήμα. Επειδή όμως ο προπονητής κρίνεται από τα αποτελέσματα, ο Αγγέλου ήταν αυτός που πλήρωσε την κακή πορεία του Άρη. Αν δεν υπήρχε απαγορευτικό μεταγραφών είναι βέβαιο ότι ο Γουλιέλμος θα κρατούσε τον Αγγέλου και θα προχωρούσε η ομάδα σε διορθωτικές κινήσεις. Με τα “αν” όμως δεν γράφεται ιστορία.

Η διοίκηση είναι συνεπής στο πλάνο που διαμόρφωσε ο Αγγέλου, το εφαρμόζει στο ακέραιο, πληρώνει τους πάντες και τα πάντα, παλιές και νέες υποχρεώσεις.
Οι παίκτες δεν μπορούν να αποχωρήσουν, διότι υπάρχει το απαγορευτικό μεταγραφών, άρα δεν μπορούν να γίνουν αλλαγές στο ρόστερ.

Μοιραία, και επειδή κρίθηκε αναγκαίο να αλλάξει κάτι, ο Αγγέλου ήταν αυτός που θα έπρεπε να αποχωρήσει. Όπως απέσπασε τα εύσημα το καλοκαίρι για την δημιουργία της ομάδας υπό πολύ δύσκολες προϋποθέσεις, έτσι ορθώς του ασκείται κριτική για τον τρόπο που διαχειρίστηκε το ρόστερ και για τα αποτελέσματα, τα οποία εν πολλοίς μπορούν να κριθούν φυσιολογικά στο πρωτάθλημα, με εξαίρεση την ήττα από τον Πανιώνιο στο ξεκίνημα της σεζόν.

Η Ευρώπη ήταν η βασική αποτυχία του Αγγέλου, το αναγνώρισε αυτό και λίγο καιρό μετά το “πλήρωσε” με το τέλος του από τον Άρη.

Ο διάδοχός του είναι κατά 20 χρόνια μικρότερος. Είναι προφανές ότι δεχόμενος συμβόλαιο ως το τέλος της σεζόν καταρχήν έχει όρεξη να αποδείξει πράγματα σε ένα σαφώς πιο μεγάλο μέγεθος από ότι είναι ο Αρκαδικός, τα Τρίκαλα και η Κύμη και κατά δεύτερον δείχνει και πίστη στις δυνατότητές του.

Το βιογραφικό του μπορεί να μην… ταιριάζει με το μέγεθος του Άρη, αλλά αυτή είναι η πρόκληση για τον ίδιο και το στοίχημα για την διοίκηση του Γουλιέλμου.
Είναι προπονητής που έχει δείξει έργο και στα Τρίκαλα και στην Κύμη, είναι προπονητής που έχει ιδέες και μπορεί να εξυπηρετήσει το μπάσκετ που μπορεί να παίξει το ρόστερ του Άρη.

Στο χέρι του είναι να αρπάξει την ευκαιρία που του δόθηκε, στο χέρι της διοίκησης είναι να στηρίξει 110% την επιλογή της. Αμφότερες οι δύο πλευρές, οφείλουν να διατηρήσουν την δομή και την οργάνωση της ΚΑΕ το τελευταίο εξάμηνο, διότι εκεί είναι οι βάσεις για την δημιουργία μιας ισχυρής ομάδας.