Αυτούς ξέρει, αυτούς εμπιστεύεται

Η υπομονή είναι αρετή. Είναι, όμως, και μια έννοια που λείπει από το… λεξικό των Ελλήνων φιλάθλων, οι οποίοι ανέκαθεν απαιτούν να βλέπουν «εδώ και τώρα» αποτελέσματα από τις ομάδες τους.

Αυτούς ξέρει, αυτούς εμπιστεύεται

Ο Ολυμπιακός, σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια, μπήκε από νωρίς σε ένα περίεργο σταυροδρόμι, το οποίο δημιούργησαν οι συνθήκες και όχι φυσικά πρόσωπα του συλλόγου. Οι δύο συνεχόμενες ήττες στην Ευρωλίγκα από Μπαρτσελόνα (εντός έδρας) και Ολίμπια Μιλάνο (εκτός) έχουν διπλή ανάγνωση, την οποία μόνο ένας μπορεί να κάνει.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Ο άνθρωπος, ο οποίος αναμόρφωσε το μπασκετικό τμήμα του Ολυμπιακού τα τελευταία χρόνια, είναι εκείνος που δεν κρύφτηκε ποτέ πίσω από αποτυχίες ή αποτυχημένες επιλογές. Αντίθετα, πάντα έβγαινε μπροστά και απορροφούσε τους «κραδασμούς» από όποιον ασκούσε -δικαιολογημένα ή άδικα- σκληρή κριτική στην ομάδα. Δεν ήταν ποτέ στο απυρόβλητο και δεν ήθελε να είναι. Η δήλωσή του, μέσω της οποίας εξέφρασε την εμπιστοσύνη του στο ρόστερ, δεν είναι δήλωση πολιτικής. Αυτούς επέλεξε, αυτούς ξέρει, αυτούς εμπιστεύεται. Όπως επίσης δεν είναι «ντρίμπλα» το γεγονός ότι χαρακτήρισε αστείο να λέγεται από οποιαδήποτε ομάδα της Ευρωλίγκας ότι στόχος είναι το φάιναλ φορ της διοργάνωσης. Δεν το έκανε ούτε πέρυσι, που ο Ολυμπιακός έχασε από ένα σουτ το τέταρτο ευρωπαϊκό, ούτε πρόπερσι, που επίσης για ένα σουτ έχασε την ευκαιρία να διεκδικήσει στον τελικό το τρόπαιο.

Πάντα πήγαινε μεθοδικά. Παιχνίδι με παιχνίδι. Αυτό κάνει και τώρα. Μόνο ο ίδιος γνωρίζει σε ποιο σημείο βρίσκεται η ομάδα του και μέχρι πού θα φτάσει όταν όλοι οι παίκτες θα είναι στη διάθεσή του. Δεν χρειάζονται αφορισμοί, παρά μόνο στήριξη στην προσπάθεια της ομάδας, η οποία ποτέ δεν στηρίχθηκε σε έναν παίκτη, παρά πάντα διέπρεπε ως σύνολο. Προφανώς οι νίκες και το ασύλληπτο σερί απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο δεν φτάνουν για να ικανοποιηθεί το αίσθημα ανωτερότητας που πολλοί έχουν αναπτύξει τα τελευταία χρόνια, βλέποντας και στηρίζοντας τον μπασκετικό Ολυμπιακό, αλλά, αλήθεια, έχει αναρωτηθεί κανείς τι θα συζητούσαμε σήμερα εάν στην αρχή της σεζόν οι «ερυθρόλευκοι» είχαν χάσει τα δύο παιχνίδια από τον Παναθηναϊκό ή έστω ένα από αυτά; Και βάζουμε μια άνω τελεία εδώ, περιμένοντας να δούμε σε βάθος χρόνου αυτό που περιμένει να δει και ο ίδιος ο κόουτς.

Το σημερινό παιχνίδι με την Παρτιζάν, όμως, είναι μια άλλη ιστορία. Αν και πολύ νωρίς στη σεζόν, μπαίνει το πρώτο «πρέπει» για τον Ολυμπιακό. Το απευκταίο σενάριο της ήττας θα φουντώσει τη συζήτηση για την επάρκεια κάποιων παικτών και κατά πόσο μπορούν να ενσωματωθούν στο ισχυρό σύνολο που έχει συνηθίσει να βλέπει ο κόσμος τους τελευταίους μήνες. Ενδεχόμενη νίκη θα δώσει στον Ολυμπιακό, πέρα από την ουσία, τη δυνατότητα να κερδίσει χρόνο, να πάρει ψυχολογία και με τη σταδιακή ενσωμάτωση των τραυματιών να πλησιάσει ή να φτάσει στα επίπεδα της ομάδας που όλοι οι προπονητές θαύμαζαν και τη χαρακτήριζαν ως την κορυφαία στην Ευρώπη – κι ας μην πήρε τον τίτλο.

Πράγμα για το οποίο φούσκωναν από περηφάνια ο Γιώργος Μπαρτζώκας αλλά και οι ίδιοι οι παίκτες που ήταν μέρος της ομάδας. Όπως αναγνώριζαν οι φίλαθλοι το εκπληκτικό δημιούργημα του «coach B», το ίδιο συνέβαινε -και συμβαίνει- με τους παίκτες. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο που ο αρχηγός Κώστας Παπανικολάου τον κατέβασε από το βάθρο να σηκώσει εκείνος το φετινό Σούπερ Καπ. Στο αποψινό παιχνίδι δεν διακυβεύονται πολλά για τον Ολυμπιακό όσον αφορά το καθαρά βαθμολογικό όφελος, αλλά η νίκη θα φέρει ηρεμία, ανακούφιση και θα είναι η μοναδική απάντηση στο πρώτο «πρέπει» της χρονιάς…