Βόλος WBC: Με πατημένο το γκάζι στις εθνικές κατηγορίες! (pics)

Ο νεοσύστατος Βόλος WBC χρειάστηκε μόλις μία χρονιά για να ανέβει στην Α2 γυναικών, καθώς τα υλικά ήταν καλά, και πλέον, ανοίγοντας η όρεξη, θέλει να συνεχίσει το ίδιο δυνατά.

Το θέμα δημοσιεύτηκε στο ΦΩΣ στις 22 Ιουλίου

Η πολύπειρη Ραφαέλα Σουλτάνη επέστρεψε στον Βόλο και συνέβαλε τα μέγιστα στην άνοδο της ομάδας στις εθνικές κατηγορίες. Το «ΦΩΣ» συνομίλησε μαζί της.

Πώς είδατε τη φετινή σεζόν; Ποιες ήταν οι δυσκολίες;

Ήταν μια δύσκολη χρονιά για πολλούς λόγους. Πρώτα απ’ όλα, μιλάμε για μια τελείως καινούργια ομάδα, η οποία δημιουργήθηκε στα τέλη του Αυγούστου. Όσον αφορά το πρωτάθλημα, ο τρόπος διεξαγωγής ήταν ό,τι χειρότερο έχω βιώσει στα χρόνια τα οποία αγωνίζομαι. Η ομάδα έπαιζε έναν αγώνα ανά μήνα. Πολλές φορές έγινε αλλαγή προγράμματος δύο μέρες πριν από τον αγώνα. Τα μπαράζ ανόδου διεξήχθηκαν 2,5 μήνες μετά τη λήξη του πρωταθλήματος Θεσσαλίας, ενώ στην πρωτεύουσα και στη συμπρωτεύουσα οι αγώνες κατάταξης πραγματοποιήθηκαν κανονικά μετά τη λήξη του πρωταθλήματος. Όπως φυσικά και είναι σωστό.

Πώς βίωσες την επιστροφή στο τοπικό πρωτάθλημα μετά από συμμετοχή χρόνων στις εθνικές κατηγορίες;

Για όλους τους παραπάνω λόγους που προανέφερα, όπως καταλαβαίνεις ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά. Ειδικά για τις περισσότερες αθλήτριες από την ομάδα μας που έχουν συνηθίσει να κάνουν πρωταθλητισμό.

Τι περιμένετε και τι προσδοκάτε για την παρθενική συμμετοχή της ομάδας στην Α2;

Παρθενική χρονιά για την ομάδα ναι, αλλά για τις αθλήτριες που αγωνίζονται σε αυτήν δεν νομίζω να ισχύει αυτό. Είναι αθλήτριες με πολλά χρόνια μέσα στον πρωταθλητισμό. Θεωρώ πως θα έχουμε μια σοβαρή εικόνα και θα είμαστε ανταγωνιστικές.

Ποιους θα ήθελες να ευχαριστήσεις για τη συμβολή τους στην πορεία της ομάδας φέτος;

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους τους ανθρώπους που συμπαραστάθηκαν σε αυτό το δύσκολο έργο. Διοίκηση, προπονητές, ακαδημίες και όλους αυτούς που στήριξαν και αγάπησαν την προσπάθεια από την πρώτη στιγμή μέχρι τέλους.

Δίπλα της η επίσης έμπειρη και οικεία στο μπάσκετ του Βόλου, Άνα Ταντουρόφσκα, που είχε να ξεπεράσει και τον σοβαρό τραυματισμό της.

Πώς ήταν η χρονιά για σένα; Περίεργη;

Η φετινή σεζόν ήταν πολύ δύσκολη και για την ομάδα αλλά και για μένα προσωπικά. Λόγω του τραυματισμού μου δεν μπόρεσα να βοηθήσω τόσο στην επίτευξη του στόχου.

Πώς το έζησες στο τοπικό;

Παρότι δεν κατάφερα να αγωνιστώ όσο έπρεπε, αυτό που βίωσα από τον πάγκο ήταν μία χρονιά με πολλές δυσκολίες καθώς το πρωτάθλημα ήταν ανοργάνωτο και το επίπεδο πολύ χαμηλό. Υπήρχε ο φόβος τραυματισμού των αθλητριών, διότι παίζαμε έναν αγώνα ανά μήνα. Ειδικά στον πρώτο γύρο.

Τι περιμένετε τώρα στην Α2;

Το πρωτάθλημα θα είναι ανταγωνιστικό. Απ’ ό,τι φαίνεται, οι ομάδες ενισχύθηκαν από πολύ νωρίς. Ελπίζω σε μία καλή πορεία για την ομάδα μας με υγεία πάνω απ’ όλα.

Σε ποια πρόσωπα θα ήθελες να σταθείς;

Σίγουρα ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Μιχάλη Καπουρνιώτη που ήταν πίσω απ’ όλο αυτό. Έχουμε συνεργαστεί πολλά χρόνια στον Ολυμπιακό Βόλου και ήταν ο λόγος που ξεκίνησε η προσπάθεια αυτή. Επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κ. Τόνια Γιαννουσά Νταοπούλου που ήταν δίπλα μας και στα δύσκολα και στα εύκολα, όπως επίσης στους προπονητές μας, καθώς και στον μάνατζερ της ομάδας Τρύφωνα Ράπτη. Ελπίζουμε να έρθουν κοντά μας και άλλοι άνθρωποι με το ίδιο όραμα και αγάπη να πάει το γυναικείο μπάσκετ του Βόλου όσο πιο ψηλά γίνεται. Εκεί όπου του αρμόζει!

Μπαντίδης: Να ταυτιστεί η πόλη με την ομάδα

Προπονητής της ομάδας ο Στέφανος Μπαντίδης, ο οποίος θα είναι και τη νέα χρονιά στο «τιμόνι» του Βόλου. Το «ΦΩΣ» μίλησε και μαζί του.

Πώς είδες την παρθενική χρονιά της ομάδας στη φετινή σεζόν; Υπήρχαν δυσκολίες;

Η ομάδα, αν και νεοσύστατη, πέτυχε τον στόχο της που ήταν η άνοδος στην Α2 και γι’ αυτό αξίζουν πολλά συγχαρητήρια πρωτίστως στις παίκτριες, στο σταφ, στη διοίκηση αλλά και στον κόσμο που στήριξε αυτό το εγχείρημα. Σίγουρα υπήρξαν δυσκολίες, όπως η έλλειψη αγώνων και τα μεγάλα διαστήματα αγωνιστικής απραξίας, καθώς για το πρωτάθλημα της ΕΣΚΑΘ δώσαμε δέκα αγώνες σε διάστημα πέντε μηνών, ενώ ο αγώνας μπαράζ για την άνοδο στην Α2 έγινε δυόμισι μήνες μετά τη λήξη του πρωταθλήματος. Παρ’ όλα αυτά, αντιμετωπίσαμε κάθε δυσκολία ως πρόκληση, δείξαμε μεγάλη ικανότητα προσαρμογής σε οποιαδήποτε συνθήκη μάς παρουσιάστηκε και σε συνδυασμό με την ποιότητα και την πείρα των παικτριών μας καταφέραμε να βρούμε ρυθμό στους κρίσιμους αγώνες του πρωταθλήματος, όπου, πέραν του αποτελέσματος, παίξαμε και καλό μπάσκετ.

Tι προσδοκίες υπάρχουν για την πρώτη σεζόν στην Α2;

Δεν θα έλεγα προσδοκίες, αλλά στόχοι που θα θέσουμε από κοινού με τη διοίκηση και θα δουλέψουμε για να τους πετύχουμε. Θέλουμε η ομάδα να παρουσιαστεί ανταγωνιστική στην Α2, να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας κάθε Κυριακή στο γήπεδο και να διεκδικήσουμε ό,τι μας αναλογεί. Να ταυτιστεί η κοινωνία της πόλης του Βόλου με την ομάδα και να φέρουμε τον κόσμο στο γήπεδο. Επίσης, στους στόχους μας είναι να δώσουμε χώρο σε νέες αθλήτριες της περιοχής να αγωνιστούν και να αναπτύξουμε περαιτέρω τις ακαδημίες μας και ειδικά αυτές των κοριτσιών.

Είσαι ένα παιδί της πόλης του Βόλου, χρόνια προπονητής σε ομάδες και υποδομές ανδρικού, φέτος είχες την πρώτη σου εμπειρία σε γυναικείο και μάλιστα σε ομάδα με έμπειρες αθλήτριες που κάνει πρωταθλητισμό. Ποιες ήταν οι δυσκολίες και οι ιδιαιτερότητες;

Η φετινή εμπειρία ήταν εξαιρετική. Πιστεύω ότι το μπάσκετ είναι το ίδιο ανεξαρτήτως φύλου ή ηλικίας, αλλά απαιτείται προσαρμογή στις εκάστοτε ιδιαιτερότητες. Η συνεργασία με αθλήτριες που έχουν παραστάσεις από τις υψηλότερες κατηγορίες ήταν άριστη και έκαναν το έργο μας ευκολότερο. Οι στόχοι πρωταθλητισμού της ομάδας και η διαχείριση διαφορετικών προσωπικοτήτων και καταστάσεων ήταν «σχολείο» για εμένα ως προπονητή.

Ράπτης: Ξεχωριστό στοίχημα η ανάδειξη νεαρών αθλητριών της περιοχής

Την ομάδα σε… χρόνο dt έστησε ο Τρύφωνας Ράπτης, ένας άνθρωπος με σημαντικές επιτυχίες στον χώρο του γυναικείου μπάσκετ. Ο τεχνικός διευθυντής του Βόλου, μιλώντας στο «ΦΩΣ», ανέλυσε το όλο εγχείρημα.

Ποιες ήταν οι δυσκολίες που συνάντησες να κάνεις επιλογές παικτριών και στελέχωση της ομάδας, καθώς η απόφαση για τη δημιουργία και συμμετοχή της ομάδας στο πρωτάθλημα πάρθηκε τέλος Αυγούστου;

Οι δυσκολίες ήταν ομολογουμένως αρκετές. Ξεκινήσαμε μόνο με τις Σουλτάνη, Ταντουρόφσκα που έκανε αποθεραπεία από τον σοβαρό τραυματισμό της. Οι περισσότερες παίκτριες είχαν ήδη κλείσει σε ομάδες και φυσικά λόγω του ότι δεν υπήρχαν νεάνιδες ήταν δύσκολη και η πραγματοποίηση προπονήσεων με επαρκή αριθμό παικτριών. Ευτυχώς ήμασταν τυχεροί καθώς υπήρχαν διαθέσιμες στην αγορά η Μαγκλάρα, η Αρβανίτη, η Κασνέστη που τους άρεσε η ιδέα και μπήκαν στη διαδικασία να έρθουν από την Αθήνα για να υποστηρίξουν την προσπάθεια. Η προσπάθεια όμως στηρίχτηκε και από ντόπιες αθλήτριες με ιστορία στον χώρο όπως η Ζήτη, η Αγαγιώτου, η Χριστοδούλου, η Σαρακατσάνη που πίστεψαν στο πρότζεκτ. Όλες αυτές μαζί με τη Ζωή Λειβαδιώτου και κάποιες κορασίδες σχημάτισαν έναν πυρήνα που βοήθησε να γίνουν ποιοτικές προπονήσεις. Στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου είχαμε τον ερχομό της πολύπειρης Νάσιας Τόσκα που εμπλούτισε το ποστ παιχνίδι μας και έδωσε μεγαλύτερη αίσθηση υπεροχής στην ομάδα.

Πώς είδες τη φετινή σεζόν, το επίπεδο του πρωταθλήματος Θεσσαλίας, αλλά και τη διαδικασία των μπαράζ;

Το πρωτάθλημα της ΕΣΚΑΘ είχε το σοβαρό μειονέκτημα ότι παίζαμε έναν αγώνα τον μήνα έως τα τέλη Φλεβάρη, αυτό δεν βοήθησε καθόλου εμάς που ήμασταν μια καινούργια ομάδα να βρούμε τον ρυθμό που θέλαμε, την απαραίτητη χημεία για να παραγάγουμε το μπάσκετ που θέλουμε, που θα ήταν σκεπτόμενο και θα βασιζόταν σε υψηλό βαθμό συνεργασιών λόγω της ποιότητας και της εμπειρίας που διέθεταν ατομικά οι παίκτριές μας. Το πρωτάθλημα ήταν πολύ συναρπαστικό με κύριους αντιπάλους τον Ολυμπιακό Βόλου, με πολλές ποιοτικές νεάνιδες και τις Αρτεμισίου, Κανελλοπούλου, Χούτα, και την Αναγέννηση Καρδίτσας της πολύπειρης Δήμητρας Χαβαλέ. Ξεπερνώντας τον σκόπελο της έλλειψης ρυθμού, καταφέραμε και στεφθήκαμε πρωταθλητές Θεσσαλίας τον Απρίλιο. Μετά από 2,5 μήνες αποχή, ξεπερνώντας το διάστημα αυτό, καταφέραμε να είμαστε έτοιμοι και βασιζόμενοι στη σκληρή μας άμυνα αλλά και στις αρχές ομαδικού μπάσκετ και συνεργασιών που είχαμε βάλει κατά τη διάρκεια της σεζόν επικρατήσαμε της αξιόμαχης Κομοτηνής στον αγώνα μπαράζ.

Ποια θα είναι η φιλοσοφία της ομάδας στην Α2 και ποιοι οι στόχοι;

Είναι, κατ’ αρχάς, μεγάλη τιμή για όλους εμάς που θα εκπροσωπήσουμε το μπάσκετ της Μαγνησίας ξανά στην Α2. Η ομάδα στοχεύει στη διατήρηση του βασικού κορμού της στην Α2 και θέλει να κάνει κάποιες επιλεκτικές προσθήκες έμπειρων και ταλαντούχων αθλητριών που θα ανεβάσουν το επίπεδο της προπόνησης, θα εμπλουτίσουν το ήδη υπάρχον σύνολο, για να πραγματοποιηθεί μια πολύ καλή πορεία στην Α2. Ξεχωριστό στοίχημα είναι η ανάδειξη νεαρών αθλητριών της Μαγνησίας αλλά και της Θεσσαλίας μέσω της ενεργούς συμμετοχής τόσο σε χρόνο όσο και σε ρόλο στο ροτέισον της ομάδας μας σε αγώνες της Α2.

Μετά από 14 χρόνια σε ομάδες της Αθήνας (Παναθηναϊκός, Ηλιούπολη), πήρες την απόφαση να μετακομίσεις σε μια νεοσύστατη ομάδα στην επαρχία. Γιατί πήρες αυτήν την απόφαση και ποιες διαφορές διαπίστωσες στο μπάσκετ μεταξύ της Αθήνας και μίας μεγάλης επαρχιακής πόλης όπως είναι ο Βόλος;

Μετά από 14 χρόνια σε ομάδες και πρότζεκτ πρωταθλητισμού των Αθηνών, επέλεξα να κάνω ένα προσωπικό ριστάρτ. Η απόφαση ήταν εύκολη καθώς στην ομάδα υπήρχαν η Ραφαέλα Σουλτάνη, η Άνα Ταντουρόφσκα αλλά και ο Μιχάλης Καπουρνιώτης με τους οποίους υπήρχαν φιλικές σχέσεις αλλά και μεγάλη μπασκετική αλληλοεκτίμηση και όραμα για αυτήν την προσπάθεια που ήταν στα σπάργανα. Επιπροσθέτως ο Βόλος είναι μια σύγχρονη πόλη που παρέχει όλες τις ανέσεις αλλά και υψηλό επίπεδο διαβίωσης. Αυτό όμως που με εξέπληξε πραγματικά σε σχέση με την Αθήνα ήταν η δίψα για μπάσκετ που υπάρχει στον Βόλο, είδα παιδιά ακαδημιών να κάνουν προπόνηση σε ανοιχτά γήπεδα και να μαθαίνουν το μπάσκετ σε σωστές βάσεις, είδα υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού τόσο στα τοπικά πρωταθλήματα ανδρών όσο και γυναικών, αλλά και υψηλό επίπεδο μπάσκετ από τις ομάδες ανδρικού της πόλης που συμμετείχαν σε εθνικές κατηγορίες. Ο Βόλος είναι πραγματικά μια σύγχρονη μπασκετούπολη και αποτελεί κυψέλη μπασκετικού ταλέντου.