Ο κόουτς ξέρει, ο κόσμος ανυπομονεί

Καμία ομάδα δεν είναι τέλεια. Όλες έχουν τις αδυναμίες τους και οφείλουν να βελτιώνονται, παιχνίδι με παιχνίδι, χρόνο με τον χρόνο.

Ο κόουτς ξέρει, ο κόσμος ανυπομονεί

Συμφωνούμε ως εδώ; Το μπάσκετ που παρουσίασε ο Ολυμπιακός τη σεζόν που ολοκληρώθηκε ήταν αδιαμφισβήτητα το κορυφαίο που έχουν παίξει οι Πειραιώτες και από τα καλύτερα που έχουμε δει στην Ευρώπη. Και αυτό δεν το λέμε εμείς, αλλά οι προπονητές, οι παίκτες, ο κόσμος.

Άλλωστε, πώς μπορείς να μην το παραδεχθείς όταν η αρμάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα αναδείχθηκε παντοκράτορας στην Ελλάδα και ύστερα από την πρωτιά της κανονικής περιόδου και το «πάρτι» στα ατομικά βραβεία έχασε την κούπα για ένα… μανταρίνι τρία δευτερόλεπτα πριν από το φινάλε;

Ας επιστρέψουμε όμως στην αρχική μας πρόταση και να αφήσουμε στην άκρη τα κολακευτικά σχόλια (μέχρι να τα ξαναπιάσουμε από Οκτώβρη). Είναι το δεύτερο καλοκαίρι που ο κόσμος του Ολυμπιακού προσμένει τα μεταγραφικά νέα και μάλιστα με το χαμόγελο στο πρόσωπο. Το άγχος της παραμονής ή όχι των Σάσα Βεζένκοφ και Κώστα Σλούκα είναι μεγάλο, όπως μεγάλη είναι και η εμπιστοσύνη των φίλων της ομάδας στους αδερφούς Αγγελόπουλους και τον Γιώργο Μπαρτζώκα.

Ο Έλληνας προπονητής ξέρει καλύτερα από τον καθένα τι πρέπει να κάνει για να φτιάξει ένα ακόμα καλύτερο συγκρότημα από το περσινό. Σίγουρα η έκβαση των υποθέσεων Σάσα και Σλούκα θα είναι κομβική, ωστόσο μια ομάδα, ιδίως όπως ο Ολυμπιακός, οφείλει να έχει δεύτερο πλάνο με φόντο τον πρωταθλητισμό. Το ποιος θα έρθει, ποιος θα αποχωρήσει και πώς θα χωρέσει στα γκαρντ τα αφήνουμε στο τεχνικό σταφ αλλά και στους ρεπόρτερ που ασχολούνται καθημερινά και γνωρίζουν κάτι παραπάνω από εμάς. Εμείς, ωστόσο, καταγράφουμε τις μέχρι τώρα κινήσεις, οι οποίες, αν μη τι άλλο, ανεβάζουν επίπεδο τον Ολυμπιακό.

Ή, αν θέλετε, «βουλώνουν» τις μικρές τρύπες που είχε παρατηρήσει ο Μπαρτζώκας. Στη ρακέτα και δίπλα στον πολύ κομβικό Φαλ προστέθηκε ο Μιλουτίνοφ, που, αν και «δεινόσαυρος», έχει άλλα χαρακτηριστικά, ενώ στους χειριστές ήρθε ένας ακόμη γνώριμος, ο Νάιτζελ Ουίλιαμς-Γκος.

Σίγουρα δεν μένει κάποιος με το στόμα ανοιχτό, αλλά είναι ένας τελείως διαφορετικός παίκτης από εκείνον που μας συστήθηκε επί εποχής Μπλατ. Ωρίμασε στη Ρεάλ, ξέρει να διαχειρίζεται την πίεση της κορυφαίας διοργάνωσης και θα είναι ένα ακόμα χρήσιμο εργαλείο στα χέρια του Μπαρτζώκα.

Η αίσθησή μας είναι πως άλλες προσθήκες μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση με Σάσα και Σλούκα δεν θα υπάρξουν. Θέλημα όλων είναι αμφότεροι να μείνουν στο λιμάνι, αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις δεν παίζουν ρόλο μόνο η θέληση, η αγάπη και το δέσιμο. Και για να εστιάσουμε ξανά στον τομέα «εμπιστοσύνη», αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος του Ολυμπιακού.

Το γεγονός πως έκαναν τον κόσμο να αγκαλιάζει κάθε επιλογή και να είναι δίπλα σε διοίκηση και παίκτες. Να στηρίζει με παρουσία και φωνή. Σε τέτοιο κλίμα, και λάθη να γίνουν, δεν θα στοιχίσουν…


ΥΓ.: Το είπαμε, αλλά θα το τονίσουμε ξανά. Όσοι είναι μέσα στην ομάδα ξέρουν καλύτερα από τον καθένα τι γίνεται, όμως δεν μπορούμε να μην καταθέσουμε την άποψή μας. Ο Κώστας Παπανικολάου είναι ο αρχηγός. Μια προσωπικότητα άμεσα συνυφασμένη με τη σύγχρονη Ιστορία της ομάδας και ίσως έπρεπε η ΚΑΕ να έχει ξεκινήσει μαζί του τις ανανεώσεις. Έστω 5-6 ημέρες αφού ολοκληρώθηκε η αγωνιστική περίοδος…