Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός: Ο ανταγωνισμός ας τον «αφυπνίσει»

Μπορεί το νικηφόρο σερί του Ολυμπιακού απέναντι στον Παναθηναϊκό να έφτασε στο 9-0, αλλά οι Πειραιώτες προβλημάτισαν με την αγωνιστική τους εικόνα. Καμία αντίρρηση πως είναι σημαντικό να βγαίνεις κερδισμένος ακόμη και στην κακή σου μέρα. Δείχνει νοοτροπία νικητή, το ένστικτο επιβίωσης του πρωταθλητή και αποπνέει αέρα υπεροχής. Το ψυχολογικό αβαντάζ είναι πλέον στα κόκκινα. Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν χτίσει μία εξαιρετική παράδοση απέναντι στους «πράσινους», τη τελευταία διετία υπάρχει διαφορά δυναμικότητας, αλλά όπως φαίνεται η ψαλίδα έχει μικρύνει.

Και σε αυτό έχει παίξει σημαντικό ρόλο η έλευση του Ντουέιν Μπέικον. Είναι εξαιρετικός παίκτης, με πηγαίο ταλέντο στην επίθεση και ικανότητα στο σουτ. Έχει το παιχνίδι του «ένας με έναν» και προσφέρει το στοιχείο του απρόβλεπτου. Δεν είναι άγνωστος στους «ερυθρόλευκους. Τον έμαθαν καλά στις περσινές αναμετρήσεις των playoffs κόντρα στη Μονακό. Πήγε για ακόμη μία φορά να κάνει τη ζημιά, σταμάτησε στους 20 πόντους και λίγο έλειψε στο τέλος να στείλει το ματς στην παράταση ή ακόμη και να έδινε τη νίκη στην ομάδα του. Ο Ολυμπιακός υπέταξε τον Παναθηναϊκό, του έδειξε το ποιος παραμένει αφεντικό, αλλά ένιωσε για τα καλά τη νυχιά του στο μάγουλο.

Ο Ολυμπιακός το τελευταίο διάστημα μας έχει συνηθίζει να χάνει τις διαφορές στο σκορ και το κακό σενάριο πήγε να επαναληφθεί. Απέναντι στον Παναθηναϊκό πήγε να αυτοκτονήσει. Είναι αδιανόητο να προηγείσαι με 65-59 στα 57'' πριν το τέλος, με εκείνο το γκολ-φάουλ του εξαιρετικού Μουσταφά Φαλ και στο τέλος να φτάνει ο αντίπαλος σε σημείο να διεκδικεί το ματς. Λάθη επί λαθών, χαμηλός βαθμός συγκέντρωσης και οι ερυθρόλευκοι έδωσαν το δικαίωμα στον αντίπαλο να διεκδικήσει το ματς. Ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Κέρδισε, γιατί ο Μπέικον αστόχησε στο τέλος. Δεν κρατούσε την τύχη στα χέρια του.

Ήταν και θέμα ενέργειας; Σαφώς! Ο Τόμας Ουόκαπ έπαιξε για 33 λεπτά, ο Μουσταφά Φαλ 30 και ο Σάσα Βεζένκοφ 37. Λογικό είναι να μην έχουν τις απαραίτητες ανάσες στο τέλος. Δεν του βγήκε καθόλου το ματς του Κώστα Παπανικολάου, ο Κώστας Σλούκας είχε μικρές εκλάμψεις στο ματς, ο Γιώργος Μπαρτζώκας φοβήθηκε τις αμυντικές αδυναμίες του Άλεκ Πίτερς, ενώ ο Τζόελ Μπολομπόι έχασε μάχες μέσα στη ρακέτα. Έπαιξε ρόλο και η καλή άμυνα του Παναθηναϊκού, η οποία σταμάτησε το πικ-εν-ρολ παιχνίδι των ερυθρολεύκων, βγάζοντας εκτός ρυθμού τους Σλούκα και Μπολομπόι.

Ο Ολυμπιακός μπορεί να μένει ικανοποιημένος από το θετικό αποτέλεσμα, το οποίο τον φέρνει αγκαλιά με την κατάκτηση της πρώτης θέσης στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, αλλά έχει πράγματα να τον προβληματίζουν. Ο Παναθηναϊκός πήρε τη μάχη των ριμπάουντ (31-40), τα ποσοστά ευστοχίας των ερυθρολεύκων ήταν αρκετά χαμηλά (25/63 σουτ-39% συνολικά και 7/26 τρίποντα-26%), ενώ πήρε από τον πάγκο του μόλις 12 πόντους. Το περιβόητο βάθος στον πάγκο έμεινε στα λόγια. Σε αντίθεση με τους «πράσινους» που πήραν 28 πόντους από τις εναλλακτικές λύσεις τους.

Ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε περισσότερο ανταγωνιστικός, έχει ισχυροποιήσει το ρόστερ του και ο υψηλός βαθμός με τον οποίο κόντραρε τον Ολυμπιακό, μπορεί να έχει μόνο ένα κέρδος για τους Πειραιώτες. Να τους «αφυπνίσει» ενόψει της συνέχειας. Να εμπεδώσουν πως η κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά και του Κυπέλλου, δεν θα είναι εύκολη όπως πέρσι. Να καταλάβουν πως ακόμη και το πλεονέκτημα έδρας, εφόσον έρθει, δεν σημαίνει πως αυτόματα θα έχουν και το τρόπαιο στο... τσεπάκι τους. Οι «πράσινοι», μετά από καιρό, έδειξαν ικανοί να πάρουν το «διπλό» στο ΣΕΦ. Όχι μόνο διεκδίκησαν στα ίσα τη νίκη, αλλά χάλασαν και το παιχνίδι των «ερυθρολεύκων». Πρέπει, πάντως, να μπουν στην εξίσωση και περισσότεροι παίκτες. Ο Σάσα Βεζένκοφ κάνει μία έξοχη σεζόν, ακόμη και... σβηστός θα βάλει 20 πόντους, αλλά χρειάζονται και συμπαραστάτες στην επίθεση.