Δεν χάνεις από +14 και με τέτοιον Φαλ

Με όλο τον σεβασμό στην εκπληκτική απόδοση του Νεμάνια Νέντοβιτς, ειδικά στην τελευταία περίοδο, δεν μπορεί να εξηγηθεί με μπασκετική (και οποιαδήποτε) λογική να χάσει ο Ολυμπιακός από τον Παναθηναϊκό όταν είχε φτάσει λίγα λεπτά νωρίτερα τη διαφορά στους δεκατέσσερις πόντους. Κι όταν ο Μουσταφά Φαλ έκανε πραγματικό πάρτι στο ΣΕΦ, με τον κόσμο να περιμένει με λαχτάρα την ευρεία νίκη της ομάδας του και τελικά να τη βλέπει να φεύγει ηττημένη.

Ήταν ένα πολύ μεγάλο δώρο του Ολυμπιακού στον Παναθηναϊκό που κατάφερε με αυτήν τη νίκη να εξοικονομήσει δυνάμεις και ψυχολογία για τη συνέχεια της σεζόν. Τέτοιες που φαινόταν να έχει χαμένες με τη φετινή αποτυχημένη πορεία του στο πρώτο κομμάτι της Ευρωλίγκας. Με τον Παναθηναϊκό εκεί που έδειξε να παραδίνεται στον ενθουσιασμό του Ολυμπιακού από την επιβλητική εμφάνιση και την κυριαρχία του Φαλ, ξαφνικά να επανεμφανίζεται με το σόου του Νέντοβιτς, να διαλύει αστραπιαία τις αποστάσεις και να παίρνει μια νίκη που δεν θα μπορούσε να φανταστεί ούτε στα πιο τρελά του όνειρα. Όχι πριν αρχίσει το ματς, γιατί πάντα το Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός θα είναι «αιώνιο» ντέρμπι στον… αιώνα των αιώνων. Αλλά στη διάρκειά του, κυρίως μετά το τρίτο δεκάλεπτο και την ανωτερότητα που εμφάνισαν στο παρκέ οι παίκτες του Μπαρτζώκα.

Ο Ολυμπιακός πλήρωσε τον υπέρμετρο ενθουσιασμό και τη λαχτάρα να πάει για εικοσάρα σε αυτό το νέο ραντεβού του με τον Παναθηναϊκό έπειτα από πολύ καιρό σε εγχώρια διοργάνωση. Έχοντας μόνο τον Βεζένκοφ και τον Φαλ να σκοράρουν και γενικά με μέτρια συνολικά εικόνα στις αμυντικές παγίδες του αντιπάλου και τις παραλλαγές της ζώνης από τον Πρίφτη, το ματς δεν ήταν για τέτοιες ανέσεις και υπερβολές.

Ήταν ένα τρελό ντέρμπι, με πολλά εκατέρωθεν σερί και διαδοχικές ανατροπές. Αυτό που έγινε στο τέλος ξεπερνά τη λογική, ίσως ακόμη και εκείνη της «κόκκινης» κατάρρευσης με την Εφές στην Πόλη. Από αυτό το τρελό παιχνίδι έφυγαν στο τέλος… τρελαμένοι οι γηπεδούχοι από την απογοήτευση και οι φιλοξενούμενοι από τον θρίαμβο. Η σεζόν συνεχίζεται, αλλά μάλλον τέτοιο σαν το χθεσινό δεν θα ξαναδούμε…