Οι αλλαγές είναι αναγκαίες

Ύστερα από το επιθετικά άθλιο δεύτερο ημίχρονο του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ στον δεύτερο τελικό, στο οποίο μέτρησε μόλις 6/25 σουτ γνωρίζοντας στο τέλος την ήττα, οι Πειραιώτες όχι μόνο δεν αντέδρασαν στο ΟΑΚΑ, αλλά έχασαν και καθαρά από τον Παναθηναϊκό. Είναι χαρακτηριστικό πως ηττήθηκαν και στα τέσσερα δεκάλεπτα του αγώνα (19-15, 19-13, 16-14, 19-16), μη καταφέρνοντας να σημειώσουν πάνω από 16 πόντους σε μία περίοδο, ολοκληρώνοντας το ματς με το απογοητευτικό 19/54 σουτ (35%), έχοντας 13/31 δίποντα (41%) και 6/23 τρίποντα (26%). Προφανώς με αυτά τα χαμηλά ποσοστά, σκοράροντας μόλις 58 πόντους σε τελικό (με 28 στο ημίχρονο), είναι αδύνατον να νικήσεις, με τους παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου να σκοράρουν όλο και λιγότερο στα παιχνίδια τους. Από τους 75 στους 66 και τώρα στους 58. Οι "ερυθρόλευκοι"... βουλιάζουν στην απελπιστική αστοχία τους, χάνοντας ακόμη και εύκολα λέι-απ.

ΟΜΑΔΑ ΔΙΧΩΣ ΝΕΥΡΟ, ΣΤΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΗ

Ο Ολυμπιακός στα προηγούμενα πρόσφατα χρόνια της δόξας του (των 4 τελικών Final Four σε 6 χρόνια και των τίτλων στην Ελλάδα), συνήθως γοήτευε με το μπάσκετ που έπαιζε. Σε συνάρπαζε ο τρόπος που οι παίκτες του λειτουργούσαν στο παρκέ, τόσο ατομικά, όσο και σαν σύνολο. Στην τρέχουσα σεζόν όμως, με εξαίρεση κάποια λίγα σπουδαία ματς, οι Πειραιώτες δεν ενθουσιάζουν με την απόδοση τους στο παρκέ. Και ειδικά τώρα, στο δεύτερο και στο τρίτο ματς των τελικών, η εικόνα τους είναι απογοητευτική και αποκαρδιωτική. Μία ομάδα δίχως νεύρο, στατική και προβλέψιμη, δίχως ψυχολογία, σαν... ξεζουμισμένη, με παίκτες να μοιάζουν λες και τους έχουν "ρουφίξει" τις δυνάμεις. Φαινόταν στο παρκέ πως οι "ερυθρόλευκοι" δεν... πίστευαν στο "διπλό". Σαν να περίμεναν βασανιστικά να τελειώσει ο αγώνας. Και πέμπτη, έκτη, έβδομη περίοδος να υπήρχε στο ματς, ο Παναθηναϊκός θα συνέχιζε να είναι μπροστά στο σκορ.

ΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΠΟΥ... ΧΑΘΗΚΑΝ

Οι Βασίλης Σπανούλης (14 πόντοι, 5/9 σουτ, 4/8 τρίποντα, 6 ασίστ και 5 λάθη) και Γιώργος Πρίντεζης (12 πόντοι, 5/12 σουτ) ναι μεν από πλευράς συγκομιδής στην επίθεση προσέφεραν περισσότερο από κάθε άλλη φορά στους τελικούς, επιχείρησαν να κάνουν το βήμα μπροστά, αλλά και πάλι δεν είναι εκείνοι που θέλουν και οι ίδιοι να είναι. Πήραν πρωτοβουλίες, αλλά έχασαν σουτ και αναλώθηκαν σε λάθη. Για τον Έλληνα φόργουορντ το τονίσαμε και την περασμένη φορά: τον βλέπεις και τον νιώθεις πως "διψάει" να κάνει τις κινήσεις του στο low-post, να βάλει τα σουτάκια του για να βρει ρυθμό. Μπαίνει με αποφασιστικότητα, επιχειρώντας να κάνει το δικό του "μπαμ" στους τελικούς, αλλά η... ριμάδα η μπάλα συνήθως δεν μπαίνει σε προσπάθειες που θα έβαζε ακόμη και χωρίς να βλέπει και οι Πειραιώτες συνεχίζουν στερούνται την υψηλή κλάση του που μπορεί να κάνει την διαφορά.

Αυτή την φορά οι αρχηγοί... φώναξαν "παρών", αλλά το πρόβλημα ήταν πως δεν υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις στην επίθεση. Ο Ιωάννης Παπαπέτρου (0/5 σουτ) και ο Μπράιαν Ρόμπερτς (0/4 σουτ) που είχαν ισάριθμες φορές πρωταγωνιστικό ρόλο στα φετινά "ερυθρόλευκα" διπλά στο ΟΑΚΑ, κινήθηκαν σε... ρηχά νερά. Ο πρώτος έμεινε στο "μηδέν" και ο δεύτερος σημείωσε μόλις 2 πόντους με βολές. Ο Βαγγέλης Μάντζαρης δεν πέτυχε πόντο στα 10 λεπτά που ήταν στο παρκέ, ο (εκνευριστικά άτολμος) Στρέλνιεκς στα 11 λεπτά που αγωνίστηκε πήρε πάνω του μόλις 1 (!) σουτ (και αυτό με το... ζόρι) μένοντας επίσης δίχως σκορ, ενώ ο Κώστας Παπανικολάου πέτυχε 5 πόντους και αυτούς μαζεμένους στη τελευταία περίοδο, όταν όλα είχαν κριθεί. Έδειξαν κάπως να... ξυπνούν οι Νίκολα Μιλουτίνοβ (8 πόντοι, 10 ριμπάουντ) και Τζαμέλ Μακλίν (9 πόντοι, 5 ριμπάουντ), αλλά και πάλι υπήρχαν φάσεις που ηττήθηκαν κατά κράτος στην άμυνα και εκτέθηκαν στην επίθεση. Και κάπως έτσι οι φιλοξενούμενοι εγκλωβίστηκαν, προσπαθώντας να βάλουν την μπάλα στο καλάθι με το... στανιό. Τα σουτ στο πρώτο μέρος ήταν μόλις 9/30.

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟ ΚΑΙ Ο ΣΦΑΙΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΙ ΑΚΡΗ

Αυτό που προβληματίζει επιπλέον, είναι το γεγονός πως ο Ολυμπιακός έχασε στο ΟΑΚΑ από έναν Παναθηναϊκό που δεν βρέθηκε στην καλύτερη του μέρα. Ούτε ήταν ιδιαίτερα εύστοχος (27/58 σουτ-46%), τα... έσπασε στις βολές (10/25-40%), έχασε την μάχη στα ριμπάουντ (35-39), αλλά έλεγξε σχεδόν στο απόλυτο τον ρυθμό του παιχνιδιού. Όχι μόνο γιατί ήταν κατώτεροι των περιστάσεων οι Πειραιώτες, αλλά και γιατί οι "πράσινοι" είχαν θετικό πρόσημο στον συσχετισμό ασίστ/λάθη. Εκεί ήταν και η διαφορά του παιχνιδιού. Τέλειωσαν το ματς με το εντυπωσιακό 20 ασίστ και μόλις 5 λάθη, δείγμα του υψηλού βαθμού συγκέντρωσης που έπαιξαν σε αντίθεση με τους "ερυθρόλευκους" (10 ασίστ/12 λάθη). Μόλις 10 ασίστ μοίρασαν οι φιλοξενούμενοι, με τις 6 να ανήκουν στον Σπανούλη. Αδυναμία να δημιουργήσουν οι υπόλοιποι, στατικότητα, ελάχιστη κίνηση χωρίς την μπάλα στο σετ-παιχνίδι και ένας Ολυμπιακός εκνευριστικά προβλέψιμος, με ελάχιστη δραστηριότητα για καλάθια στον αιφνιδιασμό. Όσο και να δοκίμαζε και να άλλαζε σχήματα ο Γιάννης Σφαιρόπουλος (πεντάδα με τρία γκαρντ, με δύο "4άρια", με ψηλό σχήμα τριών φόργουορντ με τον Παπανικολάου στο "2", με χαμηλό έχοντας τον Παπαπέτρου στο "5"), οι Πειραιώτες αδυνατούσαν να βρουν ρυθμό σε άμυνα και επίθεση.

ΠΑΡΕΙ ΔΕΝ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ, ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ

Μπορεί, λοιπόν, να αλλάξει ο Ολυμπιακός τα δεδομένα; Πλέον, βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, καθώς δεν υπάρχει αύριο για εκείνον αν χάσει στο τέταρτο ματς. Για να φέρει τα πάνω-κάτω, θα πρέπει να επιστρέψει ο πλουραλισμός στην επίθεση (όπως στον πρώτο τελικό στο ΟΑΚΑ), να βελτιώσει την κυκλοφορία της μπάλας, να αυξήσει (τουλάχιστον σε ένα μικρό βαθμό) τα ποσοστά του στο σκοράρισμα, αλλά και να βγάλουν νεύρο, πείσμα και μεγαλύτερη αποφασιστικότητα οι παίκτες του στο παρκέ. Να καταλάβουν όλοι τους (ειδικά εκείνοι που θέλουν να συνεχίσουν) πως μόνο κακό θα κάνουν στους εαυτούς τους αν η σεζόν ολοκληρωθεί για δεύτερη σερί χρονιά δίχως τίτλο. Είναι ένα επιπλέον κίνητρο και αυτό.

Πάρει ή δεν πάρει το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός, είναι αναγκαίο να αλλάξουν ορισμένα πράγματα στο "ερυθρόλευκο" στρατόπεδο σε αρκετούς τομείς (όχι μόνο στο ρόστερ) ώστε να υπάρξει "αφύπνιση", βελτίωση και εξέλιξη στην ομάδα, γιατί είναι ορατός ο κίνδυνος της στασιμότητας. Ακόμη και αν έρθει ο τίτλος, το τρόπαιο δεν πρέπει να βάλει... κάτω από το χαλί τα τρανταχτά προβλήματα που παρουσιάστηκαν και "φωνάζουν" κατά την διάρκεια της σεζόν.