Μονά - ζυγά «πράσινα» μονόζυγα

O Ολυμπιακός δεν έχασε τον δεύτερο τελικό λόγω διαιτησίας. Από τα δικά του λάθη βρέθηκε σε μειονεκτική θέση, παγιδευμένος στην επίθεσή του, με τον Παναθηναϊκό πιο ώριμο και πιο έτοιμο να πάρει το διπλό. Όταν σκοράρεις μόλις 7 πόντους σε ένα δεκάλεπτο, δύσκολα μπορείς στη συνέχεια να διεκδικήσεις κάτι καλύτερο.

Η τρίτη περίοδος αποδείχθηκε καταστροφική για τους Πειραιώτες. Ο Παναθηναϊκός βγήκε από τα αποδυτήρια για να παίξει σκληρή άμυνα (εξ ου και τα διαδοχικά φάουλ στην εκκίνηση του τρίτου δεκαλέπτου) και ο Ολυμπιακός αποπροσανατολίστηκε. Όταν ξύπνησε (στο 35) ήταν μάλλον αργά, έστω κι αν πλησίασε από το -13 στο -3.

Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι... αθωώνεται ο Παναγιώτης Αναστόπουλος. Ο διαιτητής που έχει σφυρίξει τα περισσότερα αιώνια ντέρμπι τα τελευταία χρόνια, δεν δίστασε να δώσει την μπάλα στον Παναθηναϊκό σφυρίζοντας αντικανονικό μαρκάρισμα του Παπαπέτρου στον Σίνγκλετον. Σε μια τουλάχιστον αμφισβητούμενη φάση, όπου ο Αμερικανός κλειδώνει το χέρι του Έλληνα φόργουορντ ο διαιτητής δίνει φάουλ.

Δείτε τη φάση:

Πριν προχωρήσουμε να κάνουμε και μια παρατήρηση. Όπως συνήθως συμβαίνει σε περιπτώσεις ευνοϊκού σφυρίγματος υπέρ του ΠΑΟ, οι «πράσινοι» ανακαλύπτουν... προηγούμενες φάσεις, όπου -κατά τη γνώμη τους- δεν δόθηκε παράβαση. Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Από το αντικανονικό κόψιμο του Βράνκοβιτς το 1996 στον Μοντέρο, όπου για να δικαιολογηθεί η απόφαση των ρέφερι (να μη δώσουν τίποτε) πήγαιναν στο φάουλ του Γιαννάκη και μετά στο χαλασμένο χρονόμετρο. Μέχρι που ο Γιαννάκης πήγε προπονητής στον Ολυμπιακό και το σενάριο άλλαξε. Δεν είχε γίνει φάουλ στον «δράκο» αλλά είχε... γλιστρήσει από μόνος του. Έτσι και τώρα, λένε ότι μπορεί να μην ήταν φάουλ πάνω στον Παπαπέτρου, είχε κάνει όμως... ο Σπανούλης στον Λοτζέσκι.

Πάμε όμως και στο ζουμί της υπόθεσης. Να δούμε πως σε παρόμοιες φάσεις έχουν αντιδράσει οι Έλληνες διαιτητές, ακόμη και ο ίδιος ο Αναστόπουλος. Να καταλάβουμε γιατί τα μέτρα και τα σταθμά είναι πάντοτε διαφορετικά και η κατεύθυνση συγκεκριμένη.

Κατά διαβολική σύμπτωση πρωταγωνιστής είναι ο Τζέιμς Σίνγκλετον. Και στις δυο φάσεις.

Η πρώτη έγινε πριν από λίγους μήνες. Στο άδειο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός υποδέχεται τον Παναθηναϊκό. Το σκορ είναι 66-69 και ο Μακ Λιν, 3'' πριν από το τέλος κερδίζει επιθετικό ριμπάουντ, σκοράρει και ζητάει το φανερό φάουλ του Σίνγκλετον. Οι διαιτητές σιωπούν. Ο... Αναστόπουλος που την Πέμπτη έτρεξε να δώσει το φάουλ στον Παπαπέτρου, την συγκεκριμένη φάση του Οκτωβρίου την έχει φάτσα κάρτα. Λέει «παίζετε». Ο ΠΑΟ βλέπει τον Ολυμπιακό να μειώνει στο 68-69 αλλά ... πέραν τούτου ουδέν. Η συμπληρωματική βολή δεν δόθηκε ποτέ και ο αγώνας επίσης δεν οδηγήθηκε σε παράταση, που ήταν και το πιθανότερο σε περίπτωση γκολ-φάουλ.

Δείτε την φάση στο 5:13 του βίντεο

(Και σε αυτή την εξόφθαλμη παράβαση, οι του Παναθηναϊκού, ανακάλυψαν ... άλλο φάουλ, δυο λεπτά νωρίτερα, φάουλ υπέρ του Σίνγκλετον)

Λίγους μήνες νωρίτερα στον δεύτερο τελικό του 2017, ο Παναθηναϊκός επιτίθεται κι ενώ το σκορ είναι 64-62. Μένουν 13'', ο Καλάθης πετάει την μπάλα στον Τζέιμς, που αστοχεί εξ επαφής. Στη διεκδίκηση του ριμπάουντ ο Σίνγκλετον σπρώχνει πεντακάθαρα τον Παπανικολάου, χωρίς ο διαιτητής (Σχινάς) να σφυρίξει το ξεκάθαρο φάουλ. Ο ΠΑΟ ξανακερδίζει την μπάλα με τον Τζέιμς να αστοχεί στο τελευταίο τρίποντο και τον Ολυμπιακό να κρατάει τη νίκη.

Δείτε και αυτή τη φάση:

Συμπέρασμα: Μονά-ζυγά, μονόζυγα για τον... Σίνγκλετον. Κάνει φάουλ δεν του τα δίνουν. Του «κάνουν» το... παίρνει. Κάπως έτσι είναι και η συνολική μεταχείριση Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού από τους διαιτητάρες της ΚΕΔ.

Και επαναλαμβάνουμε για να είμαστε ξεκάθαροι. Ο δεύτερος τελικός που κέρδισε ο καλύτερος Παναθηναϊκός δεν κρίθηκε από τη διαιτησία. Απλά όταν χρειάστηκε ήταν... εκεί.