Κύριε Βασιλακόπουλε, διαβάστε και σκεφτείτε...

Ο Ολυμπιακός δεν θα υποβιβαστεί στην Α2. Αν όμως διαψευστεί η πληροφόρηση και το «σύστημα» τον ρίξει, κοιτάξτε τι έρχεται στο «μαγαζί» σας.

Το άρθρο στους F.T. είναι από τον John Gapper. Το μεταφράζω λίγο ελεύθερα, τα αγγλικά μου είναι άριστα, όμως ορισμένες φράσεις δεν βγάζουν νόημα αν τις γράψεις επί λέξει. Παράδειγμα: Άντε να μεταφράσεις σε έναν μη Έλληνα τη φράση «του έψησε το ψάρι στα χείλη»...

Ο τίτλος του άρθρου: «Η Πρέμιερ Λιγκ κερδίζει, δημιουργώντας χώρο στην κορυφή για τις ποδοσφαιρικές ομάδες».

Ό,τι διαβάσετε παρακάτω, είναι όλα των F.T. Σκεφτείτε λοιπόν το αντίθετο για την Α1 χωρίς Ολυμπιακό. Το άρθρο των F.T. έχει και ένα ωραίο σκίτσο όπου πολλοί παίκτες κυνηγάνε και κλοτσάνε μία τεράστια μπάλα που γράφει Πρέμιερ Λιγκ, φοράνε τις φανέλες των μεγάλων αγγλικών ομάδων, και στην άκρη κάθεται ένας μικρός παίκτης με τη φανέλα της Γιουβέντους κρατώντας μία μικρή μπάλα που γράφει Σέριε Α.

Διαβάστε το:

«Όταν η Μάντσεστερ Σίτι κρατήθηκε μπροστά από τη Λίβερπουλ και πήρε τον τίτλο, ήταν μία νίκη όχι μόνο για τη Σίτι αλλά και για την ίδια τη Λίγκα. Η Λίβερπουλ είχε ήδη κερδίσει τη δική της νίκη προκρινόμενη στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ περνώντας την Μπαρτσελόνα μετά από 2 συγκλονιστικούς αγώνες που είχαν φτάσει σε ισάριθμα σκορ.

Η Πρέμιερ Λιγκ απόλαυσε την 27η σεζόν της σπάζοντας ρεκόρ, χάρη στην Άρσεναλ, την Τσέλσι, την Τότεναμ και τη Λίβερπουλ που μονοπωλούν και τους δύο ευρωπαϊκούς τελικούς!

Οι λίγκες, τα πρωταθλήματα, είναι ομαδικές προσπάθειες- ένας οικονομολόγος θα μπορούσε να πει «από κοινού προϊόντα» -και η αγγλική λίγκα έχει νικήσει τους αντιπάλους της στην Ισπανία, στη Γερμανία, στη Γαλλία, και στην Ιταλία.

«Τα αθλητικά είναι παράξενη αγορά στην οποία το καθαρό μονοπώλιο είναι καταστροφή!» -όπως είχε σημειώσει ο αμερικανός οικονομολόγος Walter Neale το 1964. Εννοούσε ότι καμία ομάδα δεν θέλει να εξολοθρεύσει όλους τους ανταγωνιστές της, διότι αυτό θα σήμαινε καθόλου συναρπαστικά ματς να ελκύσουν φιλάθλους και καθόλου τηλεοπτικά δικαιώματα να πουληθούν! Αυτή η προειδοποίηση ισχύει και για τα εθνικά πρωταθλήματα στην εποχή του παγκόσμιων αθλητικών γεγονότων.

Αν ένα πρωτάθλημα είναι πολύ δυνατό, προκαλεί ομάδες που είναι αποκλεισμένες, να αναζητήσουν εναλλακτικές. Αυτό γίνεται στην Ευρώπη με ιδιοκτήτες ευρωπαϊκών ομάδων υπό την ηγεσία του Αντρέα Ανιέλι, προέδρου της ιταλικής Γιουβέντους, οι οποίοι ψάχνουν να ισχυροποήσουν το Τσάμπιονς Λιγκ εις βάρος των εθνικών πρωταθλημάτων.

Η Πρέμιερ Λιγκ έχει καλλιεργήσει μια ισορροπία ανάμεσα στις ομάδες της. Παρά να κυριαρχείται από μία ομάδα -όπως η Σέριε Α στην Ιταλία κυριαρχείται από τη Γιουβέντους, και η Λιγκ 1 στη Γαλλία από την Παρί Σεν Ζερμέν- η Πρέμιερ Λιγκ έχει στην κορυφή «τους μεγάλους έξι»! Οι οποίοι περιλαμβάνουν και την Μάντσεστερ Σίτι που κέρδισε δύναμη χάρις στις βαθειές τσέπες του ιδιοκτήτη της Sheikh Mansour bin Zayed al-Nahyan.

Οι μεγάλοι

Οι «μεγάλοι 6» το έχουν καταφέρει εν μέρει πουλώντας τα δικαιώματα της μετάδοσης των αγώνων συλλογικά και μοιραζόμενοι έσοδα πιο ισομερώς από όσο οι κορυφαίες ομάδες θα προτιμούσαν. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την ισπανική La Liga η οποία μέχρι το 2015 άφηνε τις ομάδες να διαπραγματεύονται αυτά τα δικαιώματα ατομικά η κάθε μία. Σύμφωνα με την Delloite τα μέσα έσοδα για τους «μεγάλους 6» ήταν 415 εκατομμύρια λίρες το 2016-2017, με 147 εκατομμύρια λίρες για όλες τις άλλες 14 ομάδες!
　
Ο κ. Ανιέλι που προεδρεύει στο European Club Association, θέλει να ενισχύσει τον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό επιτρέποντας στις πρωτοπόρες ομάδες όπως η Γιουβέντους στην Ιταλία να παίζουν περισσότερα ματς μεταξύ τους (μαζεύοντας περισσότερα έσοδα έτσι), παρά να παίζουν με υποδεέστερες ομάδες στα εθνικά πρωταθλήματά τους. Μία ιδέα είναι οι κορυφαίες ομάδες να έχουν περισσότερες εξασφαλισμένες θέσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ και να παίζουν τουλάχιστον 14 ματς τη σεζόν.

Αυτό θα έκανε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα να μοιάζει με τα αμερικανικά τα οποία είναι κλειστά, οι ίδιες ομάδες ανταγωνίζονται κάθε σεζόν χωρίς τον κίνδυνο του υποβιβασμού και οι λίγκες επεκτείνονται περιστασιακά με νέα «φραντσάιζ». Κάτι τέτοιο ταιριάζει στους ισχυρούς ενισχύοντας το ολιγοπώλιο και μειώνοντας τη μεταβλητότητα των εσόδων από την οποία υποφέρουν οι ευρωπαϊκές ομάδες ανταγωνιζόμενες για βαθμολογικές θέσεις.

Μαζί με άλλες λίγκες, η Πρέμιερ Λιγκ έχει διαφωνήσει με μια τέτοια αλλαγή, αν και ιδρύθηκε το 1992 από μία παρόμοια προσπάθεια αγγλικών ομάδων να ελέγξουν τα έσοδα.

Μονοπώλιο

Ομάδες στην κορυφή της ευρωπαϊκής αθλητικής πυραμίδας μπαίνουν σε πειρασμό να σχηματίσουν «σούπερ πρωταθλήματα» και ο πειρασμός μεγαλώνει καθώς το φίλαθλο κοινό τους έχει γίνει παγκόσμιο.

Υπάρχουν κίνδυνοι πάντως για τις ομάδες που εκμεταλλεύονται επιθετικά τη δύναμή τους. Ένας κίνδυνος πάει πίσω στην προειδοποίηση του οικονομολόγου Walter Neale εναντίον του μονοπωλίου στα αθλητικά.

Η Φόρμουλα 1, μία κλειστή λίγκα, υποφέρει από την κυριαρχία της Μερσεντές και της Φεράρι οι οποίες κάνουν τους αγώνες λιγότερο συναρπαστικούς.

Οι ομάδες ψάχνουν βεβαιότητα, αλλά οι φίλαθλοι όχι! Όπως το θέτει μία έρευνα, «η πραγματικά ένταση έρχεται από την ταύτιση με ένα άτομο ή μία ομάδα καθώς πασχίζουν να νικήσουν. Μία εμπειρία στην οποία η χαρά της νίκης είναι απλώς μια πιθανότητα». Ήταν η μικρή πιθανότητα ότι η Λίβερπουλ θα μπορούσε να αποκλείσει τη Μπαρτσελόνα που είχε το μεγάλο προβάδισμα από το πρώτο ματς, και αυτό έκανε τη νίκη τόσο γλυκιά.

Οι κίνδυνοι

Ένας δεύτερος κίνδυνος είναι η απόσταση. Η πιο έντονη στιγμή στο Άνφιλντ της Λίβερπουλ ήρθε μετά τον αγώνα όταν οι οπαδοί της Λίβερπουλ σύσσωμοι τραγούδησαν τον ύμνο της "You 'll never walk allone" ενθυμούμενοι την ιστορία του συλλόγου. Είναι μια λεπτή ισορροπία για τις ομάδες να διατηρήσουν την τοπική τους ταυτότητα την ώρα που φτιάχνουν όσο περισσότερο μπορούν την παγκόσμιά τους απήχηση. Χάνουν μέρος από αυτό που τις κάνει τόσο πολύτιμες αν αποδεσμευτούν από τις ρίζες τους.

Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο ισορροπεί συνδυάζοντας εθνικά πρωταθλήματα και ευρωπαϊκά τουρνουά, αλλά αυτό εύκολα μπορεί να διαταρραχθεί. Η Ευρώπη στη συνέχεια μπορεί να πιεστεί πολύ από την παγκοσμιοποίηση. Η FIFA επεκτείνει το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων από το 2021 σε ένα πιλοτικό πρωτάθλημα με 24 ομάδες.

Ο τρόπος να αποφευγχθούν τέτοιες παγίδες είναι να διασφαλιστούν επαρκείς ευκαιρίες εντός συνόρων. Άλλες ευρωπαϊκές λίγκες ζηλεύουν την Πρέμιερ Λιγκ για τα υψηλά έσοδα και για την παγκόσμια φήμη. Όμως το ποιοτικό στοιχείο που θα έπρεπε να επιδιώκουν είναι ΤΟ ΕΥΡΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ. ΑΥΤΟ είναι που κάνει την Πρέμιερ Λιγκ ΝΙΚΗΤΡΙΑ».

Υ.Γ.: Ας σκεφτούν λοιπόν μια Α1 που ήδη μαστίζεται από την έλλειψη ανταγωνισμού με μόνο δύο ομάδες να διεκδικούν τον τίτλο, και όλους τους άλλους πολύ πίσω, τι ξεχαρβάλωμα έχει να πάθει με το να μείνει μόνος του ο Παναθηναϊκός. Η συντριβή του μπάσκετ θα είναι πιο γρήγορη από όσο φαντάζονται. Το σύστημα θα γκρεμιστεί εκ θεμελίων.