H σχέση του Μπλατ με τα ΜΜΕ και τα social media

Την άποψη του Ντέιβιντ Μπλατ για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης σε συνάρτηση με το μπάσκετ ζήτησε η Euroleague από τον Ντέιβιντ Μπλατ. «Πρέπει να σεβόμαστε, να αναγνωρίζουμε και να εκτιμούμε το ρόλο των ΜΜΕ» δήλωσε ο κατά γενική παραδοχή επικοινωνιακός τεχνικός του Ολυμπιακού στη συνέντευξη που παραχώρησε στην ιστοσελίδα της διοργάνωσης.

Αναλυτικά όσα τόνισε ο Ντέιβιντ Μπλατ σχετικά με τα ΜΜΕ:

«Έχω πει από καιρό - και όποιος με ξέρει γνωρίζει, ότι τα Μέσα Μαζικής ενημέρωσης είναι ένα μεγάλο μέρος αυτού που κάνουμε ως επαγγελματίες. Η σημασία του να είμαστε ανοιχτοί και επικοινωνιακοί και δίκαιοι μεταξύ μας είναι κάτι που εξυπηρετεί καλά το άθλημά μας, επειδή είναι αυτό που δίνει το ενδιαφέρον στον κόσμο και τον βοηθάει να δοξάσει το άθλημα. Είναι κάτι που πρέπει να γίνεται σεβαστό, να αναγνωρίζεται και να εκτιμάται, και προσπαθώ να το κάνω όποτε μπορώ.

Ποτέ δεν το κοίταξα ως πίεση. Νομίζω ότι υπάρχουν διαφορετικά είδη δημοσιογράφων και διάφορα είδη δημοσιογραφίας. Πρέπει να το αναγνωρίσετε, αλλά για μένα, η πίεση δεν ήταν ποτέ εξωτερική. Πάντα έβαλα περισσότερη πίεση στον εαυτό μου από ό, τι επέτρεψα να έχω ή να νιώθω από εξωτερικές πηγές, όπως τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να λένε και να γράφουν ό, τι θέλουν. Απλά ελπίζεις ότι τα όσα γράφονται θα έρχονται με βάση την αξιοπιστία και το σεβασμό και τον επαγγελματισμό, αν και γνωρίζεις ότι μερικές φορές αυτό δεν συμβαίνει. Είναι ατυχές, αλλά αυτό είναι πραγματικότητα. Πάω με αυτό - βρίσκομαι σε αυτό το χώρο πάρα πολλά χρόνια για να επιτρέψω σε αυτό να με επηρεάσει.

Υποθέτω ότι είναι δυνατό να προσεγγίσουμε τους φίλους μας μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Δεν υποθέτω ότι είναι δυνατόν ... είναι πολύ πιθανό! Ακριβώς όπως οι διαφορετικές ώρες που οι προπονητές θα μιλήσουν στους παίκτες τους μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Καμιά από αυτές τις περιπτώσεις δεν νομίζω ότι είναι οι καλύτερες δυνατές καταστάσεις, αλλά υποθέτω ότι υπάρχει ένας χώρος για αυτό, αν είναι απαραίτητο. Το σημαντικό είναι να προσπαθήσουμε να είμαστε ανοιχτοί, να προσπαθούμε να είμαστε σεβαστοί, να προσπαθούμε να είμαστε επαγγελματίες, να αναγνωρίζουμε ότι όλοι έχουν δουλειά να κάνουν, ότι όλοι έχουν μια άποψη, ότι όλοι έχουν το δικό τους κίνητρο για να είναι επιτυχείς να ζήσουν μαζί, αρμονικά, όσο αυτό είναι δυνατό.

Θυμηθείτε, ήρθα εδώ στην ηλικία των 22 ετών και μόλις επέστρεψα στις Ηνωμένες Πολιτείες στα 30-μερικά χρόνια αργότερα, από την άποψη της επαγγελματικής μου ζωής. Αλλά μπορώ να σας πω ότι, πράγματι, από τη σκοπιά του, υπάρχουν κανόνες, όσον αφορά τα μέσα ενημέρωσης που έχουν πρόσβαση σε παίκτες και προπονητές στις ΗΠΑ, θα έλεγα ότι σε μικρότερο βαθμό από την άποψη των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, η αίσθηση της ελευθερίας πρόσβασης είναι ακόμη μεγαλύτερη στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ακόμη μεγαλύτερη από ό, τι είναι εδώ ή η ικανότητα των μέσων ενημέρωσης να έχουν επιρροή είναι ακόμα μεγαλύτερη από ό, τι είναι εδώ.

Και δεν λέω ότι είναι αναγκαστικά καλό ή κακό πράγμα, λέω απλώς ότι είναι η πραγματικότητα. Πρέπει όλοι να αναγνωρίσουμε ότι ο κόσμος έχει αλλάξει όταν πρόκειται για τα μέσα ενημέρωσης, την έκθεση του παίκτη, του προπονητή, του αθλητή και ακόμη και του ίδιου του συγγραφέα. Ο κόσμος είναι ένας διαφορετικός τόπος από ό, τι ήταν πριν από 10 χρόνια. Ένα πολύ διαφορετικό μέρος. Αυτό που πάντα μένει με το ίδιο είναι: είναι τα πράγματα και μπορούν τα πράγματα να γίνουν με γούστο, σεβασμό, επαγγελματικό τρόπο. Και δυστυχώς, το συναίσθημά μου είναι σήμερα ότι βλέπετε πολύ λιγότερο από αυτό, και μπορείτε μόνο να ελπίζετε ότι υπάρχουν περισσότερα, αυτό είναι όλο.

Υποθέτω ότι δεν είμαι κάποιος που ασχολείται πολύ με τον κόσμο των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης μόνο επειδή θέλω να κρατήσω όσα συμβαίνουν προσωπικά με τους παίκτες μου και τους ανθρώπους με τους οποίους έρχομαι επίσης σε στενή επαφή. Απλά πιστεύω ότι υπάρχει υπερβολικό περιθώριο για λάθη όταν χάσετε την άμεση επαφή των πραγμάτων. Ίσως, σε κάποιο βαθμό, αυτό είναι αφελές, αλλά τι μπορώ να πω; Είμαι λίγο παλιομοδίτικος, και αυτός είναι ο τρόπος που προτιμώ να ζήσω».