Επική συνέντευξη Σούμποτιτς στο «ΦΩΣ». «Γιατί κυνήγησε και χτύπησε τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο»! 

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΕΜΗΣ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Είναι ένα έπος, απίθανες ιστορίες από το χθες, αλλά και κριτική για το σήμερα. Ο Σούμποτιτς, αυτός ο παικταράς, αλλά και καλός προπονητής που πέρασε από τον πάγκο όλων των μεγάλων ομάδων. Και Γκάλη και Γιαννάκη και τρομερές ιστορίες με Γιαννακόπουλους... Παύλο, Θανάση, Δημήτρη...

Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στο «ΦΩΣ» στις 3 Δεκεμβρίου 2024.

Βλέπετε τα ματς της Ευρωλίγκας;

Δεν χάνω αγώνα! Για να τα βλέπω όλα, υπάρχουν μέρες που βλέπω και τρεις αγώνες!

Πού σας βρίσκω;

Στην Τζέντα είμαι, στη Σαουδική Αραβία. Στην Ιτιχάντ που έχει τον Μπενζεμά στο ποδόσφαιρο, είναι μεγάλη ομάδα, έχει τους πιο πολλούς φιλάθλους στη χώρα. Είχαν 10 χρόνια χωρίς τίτλο, όμως πριν 2 μήνες πήραμε το Κύπελλο. Προσπαθούν να ανεβάσουν το μπάσκετ.

Από πότε είστε εκεί;

Από τον Αύγουστο μαζί με τον γιο μου.

Εσείς έχετε προπονήσει όλες τις μεγάλες ομάδες στην Ελλάδα. Αλλά σας αρέσουν τα εξωτικά μέρη, έχετε εργαστεί στον Λίβανο, στην Ακτή Ελεφαντοστού, σε Εθνικές ομάδες και σε συλλόγους. Γιατί αυτό;

Μου αρέσουν οι καινούργιες προκλήσεις. Να πηγαίνω κάπου να προσφέρω, να μαθαίνω στους ανθρώπους πράγματα. Και για να πω την αλήθεια, μου αρέσουν μέρη με ζέστη και θάλασσα. Πέρσι μόνο είχα άτυχη χρονιά γιατί δούλεψα στην Μογγολία και δεν σου κρύβω ότι όταν άρχισαν τα μεγάλα κρύα ήθελα να φύγω από τον Γενάρη! Αν δεν ήταν ο γιος μου θα έφευγα!

Πόσο αντέξατε; Και για τι θερμοκρασίες μιλάμε;

Μείον 20, μείον 25! Δεν είναι για εμένα αυτά, πάγωσαν τα κόκαλά μου, έφυγα τον Φλεβάρη!

Τα πιο πολλά λεφτά ετησίως από ποια ομάδα τα πήρατε στην καριέρα σας;

Το καλύτερο συμβόλαιο που είχα ήταν με τον Ολυμπιακό!

Ποιος σας έφερε ως παίκτη στην Ελλάδα;

Εγώ ήρθα στον μεγάλο τότε Άρη στα 30 μου! Διότι τότε δεν μπορούσες να βγεις από την Γιουγκοσλαβία αν δεν είχες κλείσει τα 30.

Και μέχρι πόσο παίξατε;

Μέχρι τα 36, σαρώσαμε τους τίτλους. Ο πρώτος που είχε πει στον Άρη ότι η μάνα μου ήταν Ελληνίδα, ήταν ο συχωρεμένος Λάζαρος Λέσιτς.

Ήταν όντως η μάνα σας Ελληνίδα;

Παλικάρι μου, η μάνα μου γεννήθηκε στην Ελλάδα και αν πας στην εκκλησία Οσία Ξένη στη Νίκαια θα βρεις το πιστοποιητικό από τη βάπτισή της! Έχω όλα τα έγγραφα στο σπίτι μου. Η μάνα μου γεννήθηκε στην Κοκκινιά από Ελληνίδα μάνα, η γιαγιά μου λεγόταν Παναγιώτα Σάρκα, πρόσφυγας από τη Σμύρνη το 1921! Και το σόι μου από την πλευρά της μητέρας μου ακόμα μένουν στον Πειραιά!

Θέλω να μου πείτε ιστορίες που δεν έχετε ξαναπεί. Σας το είπα και όταν κανονίσαμε τη συνέντευξη.

Θα σου πω πράγματα που δεν έχω ξαναπεί ποτέ.

Ξεκινάμε με ιστορίες από Γιαννακόπουλους. Ευχάριστες και δυσάρεστες. Κάνα δώρο μεγάλο που να έκαναν μέσα στην τρέλα τους;

Ο Παναθηναϊκός ήταν 14 χρόνια στην πείνα από πρωτάθλημα. Όταν παίρνεις μια ομάδα που είχε το μικρόβιο του λούζερ, ήταν δύσκολο το έργο μου. Ήξερα ότι αν βγω δεύτερος, θα φύγω. Πήρα δύο πρωταθλήματα σερί με τον Παναθηναϊκό και θα σου πω τι έγινε τη δεύτερη χρονιά που έγινε μεγάλη φασαρία με τον γιο του Παύλου και τον Ράτζα. Ο συχωρεμένος Παύλος Γιαννακόπουλος μου ζήτησε να απολυθεί ο Θανάσης Παπαχατζής ο βοηθός μου. Δεν συμφωνούσα. Ως πρώτος προπονητής θεωρούσα ότι έπρεπε να μείνει το τιμ όπως ήταν όταν ανέλαβα τον Παναθηναϊκό και ο Παύλος μού είχε πει: «Μέχρι την πόρτα του γηπέδου είμαι εγώ. Μετά την πόρτα είσαι εσύ».

Γιατί ήθελε ο Παύλος να φύγει ο βοηθός;

Διότι ήθελε να μπει στα αποδυτήρια μέσα ο Παύλος μετά από ένα ματς με τον Ολυμπιακό που ήταν τσατισμένος- το είχε ξανακάνει μια φορά και είχα πει «δεν θα ξαναμπεί κανείς στα αποδυτήρια, είναι εντολή μου». Ο βοηθός μου λοιπόν δεν άφησε τον Παύλο να μπει, βρίστηκαν, και μου ζήτησε ο αείμνηστος να τον απολύσουμε. Του είπα «δεν μπορώ να το κάνω αυτό, αν φύγει εκείνος, θα φύγω και εγώ! Μου είχες πει ότι από την πόρτα του γηπέδου και μετά θα είμαι εγώ το κουμάντο». Τσατίστηκε ο Παύλος και δεν ξαναήρθε στο γήπεδο! Αλλά εμείς πήραμε το δεύτερο πρωτάθλημα σερί μέσα στον Πειραιά.

Και τι έγινε μετά;

Μετά από 15 μέρες βρέθηκα στα γραφεία των Γιαννακόπουλων για τη λύση του συμβολαίου! Μια μέρα πριν, είχε έρθει στο σπίτι μου ο Μάνος Παπαδόπουλος και μου έφερε μια τσάντα με κάτι τούβλα, πακέτα, με πολλά λεφτά. Το πριμ συμβολαίου για τον τίτλο. Μου φάνηκαν πάρα πολλά και του το είπα. Ο Μάνος τα ξεχώρισε και είπε «αυτά είναι το πριμ συμβολαίου για το πρωτάθλημα και τα άλλα είναι δώρο από τον Θανάση Γιαννακόπουλο! Διότι ήσουν σωστός και παρά τη φασαρία που έγινε, δεν βγήκες προς τα έξω να πεις τίποτα και δεν μας εξέθεσες». Μετά από αυτά δεν υπήρχε πλέον το όνομά μου στον Παναθηναϊκό ούτε σε καμία φωτογραφία με τρόπαια, με έσβησαν! Αλλά την Ιστορία δεν μπορείς να τη σβήσεις.

Σε βρίσκω σε μεγάλη φόρμα, πες μου τι έγινε με τον Ράτζα και τον Γιαννακόπουλο.

Ήταν ένα ματς που κατέβηκε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος κάτω και έβριζε τους πάντες, και τον Ντίνο Ράτζα και εμένα!

Για κόσμο που δεν ξέρει, να πω ότι ήσασταν στον Παναθηναϊκό, δεν ήσασταν σε αντίπαλη ομάδα.

Βεβαίως. Ο Ντίνο έμπαινε τελευταίος στα αποδυτήρια, δεν ήξερε ποιος είναι αυτός που βρίζει, τον κυνήγησε, έτρεξε ο Γιαννακόπουλος να φύγει, τον έπιασε όμως και του έριξε μια μπουνιά. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερε ποιος είναι. Έπειτα του είπε ο Παταβούκας στα αποδυτήρια ποιος ήταν. Έμαθα χρόνια αργότερα ότι ο Ντίνο του ζήτησε συγνώμη.

Εσύ τον είχες φέρει αυτόν τον παικταρά;

Όταν έφερα τον Ράτζα, μού έλεγαν ότι έφερα κουτσό άλογο! Ότι τον έδιωξαν από την Βοστόνη και ότι δεν μπορεί να περπατήσει. Και για τον Μπάιρον Σκοτ μού έλεγαν ότι έφερα παίκτη που δεν παίζει ποτέ εκτός έδρας και ότι είναι τελειωμένος. Και κάποιοι συνάδελφοί σου έβαζαν στοίχημα πόσο γρήγορα θα φύγω από τον Παναθηναϊκό.

Ο Παναθηναϊκός τώρα γιατί δεν πάει καλά;

Άποψή μου είναι ότι υπάρχει μεγάλη χαλαρότητα, σαν να έχουν ευχαριστηθεί με αυτά που έκαναν πέρσι. Ξεκινούν τα ματς χαλαρά, μένουν πίσω στο σκορ σχεδόν σε κάθε ματς, και μετά σπαταλούν πολλή ενέργεια στην προσπάθειά τους να καλύψουν το χαμένο έδαφος. Είναι στα χέρια του προπονητή να ξαναγυρίσει η ομάδα στο επίπεδο που ήταν. Και να γίνουν πάλι πεινασμένοι όπως ήταν πέρσι.

Μπορεί να το γυρίσει ο Αταμάν;

Βέβαια μπορεί. Έχουν παίκτες μεγάλης αξίας, είναι αξιόλογος προπονητής, έχουν πολύ κόσμο, αν δεν το γυρίσουν είναι άξιοι της μοίρας τους.

Δήλωσε ο Μπράουν στον Παναθηναϊκό ότι όταν παίζει μαζί με τον Σλούκα υπάρχει πρόβλημα διότι θέλουν και οι δύο πολύ τη μπάλα στα χέρια τους.

Ας το λύσουν! Αν έχουν πρόβλημα ας το λύσουν. Δεν μου αρέσει πάντως να λένε οι ίδιοι τα προβλήματα των ομάδων. Αυτά πρέπει να μένουν μέσα στο σπίτι και να τα λύνουν μεταξύ τους. Εμείς στον Άρη είχαμε πολλά τέτοια προβλήματα αλλά δεν έβγαινε τίποτα προς τα έξω. Προσπαθούσαμε να τα λύνουμε μόνοι μας.

Δεν μίλαγαν ο Γκάλης με τον Γιαννάκη.

Και δεν έβγαινε αυτό προς τα έξω. Τα κρατάγαμε μέσα στο σπίτι. Γι' αυτό η ομάδα κυριαρχούσε.

Σε ποιον δίνετε ένα μικρό προβάδισμα να κυριαρχήσει φέτος, στον Παναθηναϊκό ή στον Ολυμπιακό;

Στον Ολυμπιακό. Γιατί είναι πιο ομάδα και μπορεί να παίξει καλύτερη άμυνα.

Αν είχε τον Λεσόρ ο Ολυμπιακός θα ήταν σούπερ;

Σίγουρα. Το μπάσκετ σήμερα θέλει ταχύτητα.

Ποια άλλη ομάδα σάς αρέσει στην Ευρωλίγκα;

Η Παρί παίζει ένα ανορθόδοξο μπάσκετ αλλά πολύ αποτελεσματικό.

Σήμερα βλέπετε άσο σαν τον Γιαννάκη, να αμύνεται σκληρά, να οργανώνει, να δημιουργεί, να σκοράρει; Στον Ολυμπιακό υπάρχει τέτοιος;

Όχι μόνο στον Ολυμπιακό δεν υπάρχει, αλλά γενικώς στην Ευρώπη. Αν έπαιζε τώρα στον Ολυμπιακό ο Γιαννάκης, και οι τρεις άσοι που έχει ο Ολυμπιακός θα ήταν πολύ πίσω του. Και ξεχάσατε κάτι ακόμα: Το πάθος του. Δεν έχω ξαναδεί ούτε ως παίκτης ούτε ως προπονητής αυτό που έκανε ο Γιαννάκης, να είναι η μπάλα ένα μέτρο άουτ και να πετάγεται το κορμί του οριζόντιο να την επαναφέρει μέσα στο τερέν. Και στις προπονήσεις πάσχιζε τόσο πολύ που ακόμα και τα παπούτσια του έσταζαν ιδρώτα! Δεν είναι υπερβολή αυτό που σας λέω, το έχω δει. Και έσπρωχνε όλους τους άλλους να τα δίνουν όλα στην προπόνηση. Αν δεν τα έδινες όλα, τα άκουγες από τον Γιαννάκη. Με ένα ευγενικό τρόπο που είχε, αλλά τα άκουγες.

Εσείς που βάζατε τόσα τρίποντα, τι εξάσκηση κάνατε;

Εγώ άρχισα μεγάλος το μπάσκετ στα 15 μου, διότι πήρα ξαφνικά το μεγάλο ύψος. Όμως μου άρεσε πάρα πολύ. Ξυπνούσα στις 6.00 το πρωί 15 ετών και πήγαινα κοντά στο σπίτι μου σε ένα σχολικό γήπεδο και έκανα σουτ μέχρι να αρχίσει το σχολείο! Κάθε μέρα, κάθε μέρα. Και έβαζα τη μάνα μου να μου φτιάξει κάποια σακάκια με άμμο μέσα για να τα δένω πάνω μου και να βελτιώσω το άλμα!

Και ο Γκάλης έκανε τέτοια με σακιά με άμμο.

Ο Γκάλης ήταν φοβερός στην αίθουσα με τα βάρη. Μπορούσε να σηκώνει απίστευτα κιλά, εγώ δεν σήκωνα ούτε τα μισά από αυτόν! Είχε ένα κορμί που δεν έχω ξαναδεί μπασκετμπολίστα να έχει τόσο δυνατό κορμί σε όλα τα σημεία του. Μικρός έκανε πυγμαχία.

Ισχύει ότι σε ένα ματς είχατε περάσει στους πόντους τον Γκάλη και δεν σας έβαλε στο β' ημίχρονο ο ξανθός, ίσως για να μην ενοχληθεί ο Γκάλης;

Ο Γιάννης αν ζούσε θα σας απαντούσε, δεν ξέρω... Εγώ μόνο γνωρίζω ότι το ρεκόρ μου πόντων με τον Άρη ήταν 37 πόντους με την Τρέισερ και 37 πόντους με τον Πανελλήνιο- και έπαιξα ελάχιστα στο β' ημίχρονο...

Τσακωθήκατε με τον Ιωαννίδη;

Όχι, δεν ήμουν άνθρωπος που θα τσακωνόμουν με κανέναν προπονητή, η ανατροφή μου ήταν τέτοια.

Πείτε μου τρελά γούρια Ιωαννίδη. Θα έφτιαχνα βιβλίο με όσα μού έχουν πει για εκείνον στις συνεντεύξεις μου.

Ααα, είχε πάρα πολλά. Πρώτο χρόνο έχω έρθει στον Άρη και βάζω στον ΠΑΟΚ 30 πόντους. Μπαίνει στα αποδυτήρια ο Ιωαννίδης και ενώ πανηγυρίζαμε μού λέει «αυτές τις κάλτσες να τις βάλεις και στο επόμενο ματς»! Πολλές φορές τον έβλεπα στην Μητρόπολη να ανάβει κερί πριν από ματς. Το τσαντάκι του το έβαζε πάντα σε συγκεκριμένη θέση στον πάγκο. Και είχα παρατηρήσει ότι πριν από κρίσιμους αγώνες ερχόταν πάντα με τα ίδια ρούχα στην προπόνηση. Και πάντα είχαμε τις ίδιες θέσεις στο πούλμαν, στο τραπέζι, στο ξενοδοχείο. Εγώ ήμουν προληπτικός όταν ήρθα στον Άρη, αλλά μετά έγινα 10 φορές περισσότερο!

Ήσασταν ομορφόπαιδο δύο μέτρα. Φαντάζομαι οι γυναίκες σάς κυνηγούσαν στη Θεσσαλονίκη.

Όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη. (γελάει). Και όχι μόνο εμένα. Ήμασταν τότε σαν τους Μπιτλς! Δυο- τρεις γυναίκες περίμεναν έξω από το γήπεδο τον καθένα μας.

Εσείς ήρθατε στην Ελλάδα παντρεμένος;

Όχι.

Παντρευτήκατε Ελληνίδα;

Σλοβένα.

Πόσα παιδιά κάνατε;

Τρία.

Οι πιο ωραίες γυναίκες μού έχουν πει ότι είναι στο Βελιγράδι. Συμφωνείτε;

Οι πιο ωραίες γυναίκες που έχω δει είναι στο Μαϊάμι! Ξέρεις γιατί; Διότι είναι λατίνες.

Κορυφαίος ξένος που είχατε ποτέ; Μου έχουν πει απίθανες ιστορίες όταν βγάλατε τον Ηρακλή τρίτο στο πρωτάθλημα.

Ντίνο Ράτζα. Γουόλτερ Μπέρι. Μποντιρόγκα. Ζντοβτς. Πικουλίν Ορτίθ. Μπάιρον Σκοτ.

Ο Μπέρι έδενε το πορτοφόλι του με ταινία στο κάθισμα και το κοιτούσε την ώρα της προπόνησης;

Είχε ένα τσαντάκι και δεν το άφηνε ποτέ στα αποδυτήρια, το έδινε στον φροντιστή και ήθελε να το βλέπει συνεχώς. Ήταν πολύ σπαγγοραμμένος! Έστελνε από το ξενοδοχείο τους μικρούς να του πάρουν κόκα κόλα από έξω και δεν τους έδινε τα χρήματα! Αλλά ήταν παικτάρα και καλό παιδί.

Πείτε μου άλλη ιστορία.

Του Μπέρι δεν του άρεσαν οι πρωινές προπονήσεις. Είχαμε όμως ένα ματς που θα παίζαμε με τον Παναθηναϊκό και του λέω: «Έχω παρατηρήσει ότι με τον Βράνκοβιτς αντίπαλο δεν σκοράρεις, προστατεύει το καλάθι. Αν δεν σουτάρεις από πιο μακριά δεν θα τα καταφέρεις». Το πήρε πολύ σοβαρά. Το ματς ήταν στο Ιβανώφειο. Επί 2 βδομάδες ερχόταν ο Μπέρι κάθε πρωί στην προπόνηση και έκανε 200 σουτ! Σε εκείνο το ματς με τον Παναθηναϊκό έβαλε 28 πόντους και πήρε 14 ριμπάουντ!

Τάρπλεϊ; Πείτε μου ιστορία.

Τον είχα συμπαίκτη στον Άρη. Είχα ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη και ερχόταν κάθε βράδυ και άδειαζε πολλές μπίρες...

Πόσες;

Τις έπινε σαν το νερό... Αλλά μεγάλη παικτάρα. Από τους καλύτερους που ήρθαν στην Ελλάδα.

Θέλω κι άλλες ιστορίες με βαριά ονόματα. Σας είχα πει να προετοιμαστείτε.

Φάιναλ φορ που πήγαμε στην Γάνδη με τον Άρη πρώτη φορά. Παίζαμε στην Ολλανδία και εξαρτιόταν από ένα ματς της Μακάμπι αν θα μπαίναμε στο φάιναλ φορ. Τελειώνει ο αγώνας μας και δεν κάνουμε μπάνιο, τρέχουμε στο ξενοδοχείο να προλάβουμε το ματς της Μακάμπι. Λήγει ο αγώνας και πανηγυρίζουμε σαν τρελοί, αρπάζει ο Φιλίππου έναν πυροσβεστήρα και τον αδειάζει όλο κάνοντας τον διάδρομο του ξενοδοχείου άσπρο! Δεν μπορούσες να περπατήσεις από τους αφρούς. Ήρθε ο διευθυντής του ξενοδοχείου την άλλη μέρα, έγινε χαμός.

Άλλο;

Είμαστε στις Βρυξέλλες στο αεροδρόμιο και λέμε να κάνουμε πλάκα στον Γκάλη. Εγώ, ο Βράνκοβιτς, και ο Λάζαρο Λέσιτς. Παραγγέλνουμε πάρα πολλά, γεμίζει το τραπέζι, και έχουμε συνεννοηθεί να εξαφανιστούμε για να τα πληρώσει όλα ο Γκάλης! Λέω εγώ «πάω στην τουαλέτα». Λέει ο Στόικο «πάω να αγοράσω ένα άρωμα». Και κοιτάγαμε κρυμμένοι γελώντας. Περνάει η ώρα, γίνεται ανακοίνωση από τα μεγάφωνα ότι θα φύγει το αεροπλάνο. Άρχισε ο Γκάλης στο τραπέζι να κοιτάει δεξιά και αριστερά! Το τι μπινελίκια μας έριξε στο αεροπλάνο...

Κι άλλα θέλω.

Είμαστε στο Τορίνο για τον Τελικό Κυπέλλου Κυπελλούχων και κοιμάμαι στο ίδιο δωμάτιο με τον Γιαννάκη. Με ξυπνάει το βράδυ γιατί παραμιλούσε! Λέω στο πρωινό ότι δεν με άφησε να κοιμηθώ και τσατίζεται ο Γιαννάκης ότι λέω ψέματα, δεν παραμιλάει ποτέ! Πήρα από έναν δημοσιογράφο μαγνητοφωνάκι και τον έγραψα να παραμιλάει το επόμενο βράδυ! Την άλλη μέρα στο τραπέζι το έπαιξα και τον ακούσαμε όλοι. Και τρελάθηκε! Και τι κάνει μετά: Έρχεται με μία ιατρική μάσκα την άλλη μέρα. Τον ρωτάνε τι έπαθε. Και λέει «δεν με άφησε να κοιμηθώ ο Σούμποτιτς γιατί όλο το βράδυ... έκλανε»!

Πώς θα κλείσουμε;

Μετά από μια προπόνηση, κάνει μπάνιο ο Γκάλης, βγαίνει, βάζει το βρακάκι του, ετοιμάζεται να ντυθεί αλλά βγαίνει από το ντουζ ο Βράνκοβιτς γεμάτος αφρούς γυμνός και αγκαλιάζει τον Γκάλη! Βρίζει ο Γκάλης και ξαναπάει για ντουζ! Ξαναβγαίνει, σκουπίζεται, αλλά έρχεται πάλι ο Βράνκοβιτς με αφρούς γυμνός και τον αγκαλιάζει! Ξανά τρέχει στο ντουζ ο Γκάλης να ξεπλυθεί! Αυτό έγινε πέντε φορές και είχαμε πεθάνει, στο τέλος έφυγε τρέχοντας ο Γκάλης να πάει να αλλάξει μακριά αλλού!