Θρυλικά «2άρια» στα ερυθρόλευκα

Το «ΦΩΣ» συνεχίζει τα αφιερώματά του για τους κορυφαίους και σημαντικότερους μπασκετμπολίστες του Ολυμπιακού. Παίκτες που έχουν γράψει ιστορία φορώντας με τα ερυθρόλευκα. Αυτή τη φορά ξεχωρίζουμε τους καλύτερους σούτινγκ γκαρντ στην ιστορία των Πειραιωτών, αθλητές που ξεχώρισαν αγωνιζόμενοι στη θέση «2». Και σε αυτή τη λίστα, μάλιστα, βρίσκεται έντονο το ελληνικό στοιχείο. Κορυφαίος όλων άλλωστε, δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Βασίλη Σπανούλη.

Βασίλης Σπανούλης: Ο Θρύλος του Θρύλου

Ήρθε στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 2010, μία μεταγραφή από τους Αγγελόπουλους που άλλαξε το ρου της ιστορίας στο ελληνικό μπάσκετ. Έγινε ο Θρύλος του Θρύλου, οδηγώντας τους Πειραιώτες στην κορυφή σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο ηγέτης της κόκκινης αναγέννησης, ο κατά γενική ομολογία σημαντικότερος μπασκετμπολίστας στην ερυθρόλευκη ιστορία. Τρομερός σκόρερ, αρτίστας του πικ εν ρολ, φρόντιζε να φωνάζει «παρών» στα δύσκολα και να κάνει τη διαφορά όταν η μπάλα... έκαιγε. Με εκείνον ο Ολυμπιακός συμμετείχε σε 4 τελικούς φάιναλ φορ (2012, 2013, 2015, 2017) μέσα σε 6 χρόνια, κατακτώντας δύο σερί ευρωπαϊκά τρόπαια (2012, 2013). Αποχώρησε το 2021 και την ερχόμενη Κυριακή, ο σύλλογος θα τον τιμήσει για την τεράστια προσφορά του.

Στιβ Γιατζόγλου: Το λιοντάρι του Πειραιά

Ο άνθρωπος που έγραψε ιστορία με τον Ολυμπιακό τη δεκαετία του '70, ο ηγέτης εκείνης της σπουδαίας ομάδας που κατέκτησε πρωταθλήματα (1976, 1978) και κύπελλα (1976, 1977, 1978, 1980). Eξαιρετικός σκόρερ, δαιμόνιος σούτινγκ γκαρντ, έχοντας τεράστια έφεση στο να βάζει τη μπάλα στο καλάθι. Διέθετε ηγετικά στοιχεία και ήταν ο μπροστάρης στην ερυθρόλευκη αναγέννηση της εποχής. Τίμησε την κόκκινη φανέλα για δώδεκα σεζόν (1972-1984).

Γιώργος Σιγάλας: Ο «Ράμπο»

Είχε το παρατσούκλι «Ράμπο», γιατί συνήθως αναλάμβανε τις δύσκολες αποστολές στην άμυνα και τις έβγαζε εις πέρας. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά και είχε το προνόμιο να είναι ο αρχηγός της ομάδας του 1997 που σημείωσε το μοναδικό και ιστορικό τριπλ-κράουν. Σκληροτράχηλος μπασκετμπολίστας, σημαντική σταθερά για την ομάδα που τα σάρωσε όλα εκείνη την περίοδο. Έπαιξε στον Ολυμπιακό για οκτώ σεζόν (1988-89, 1990-97) και αποτέλεσε πρωταγωνιστικό μέλος της κόκκινης δυναστείας στη δεκαετία του '90.

Αλφόνσο Φορντ: Γεννημένος σκόρερ

Ο Αλφόνσο Φορντ αγωνίστηκε μόλις μία σεζόν στον Ολυμπιακό (2001-02), αλλά έγραψε ιστορία. Ήταν ο πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκας σε εκείνη τη χρονιά (24,8 πόντοι μέσον όρο), διαθέτοντας τρομερή ικανότητα στο να βάζει την μπάλα στο καλάθι. Ένας προικισμένος επιθετικά μπασκετμπολίστας, διαθέτοντας σπάνιο ταλέντο. «Έφυγε» άδικα από τη ζωή το 2004, σε ηλικία μόλις 32 ετών, ταλαιπωρημένος από το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε.

Μίλος Τεόντοσιτς: Ένα μεγάλο ταλέντο

Καμία αντίρρηση πως η βασική θέση του ήταν εκείνη του πλέι μέικερ, αλλά στον Ολυμπιακό αγωνίστηκε συχνά και στη θέση «2». Ήρθε στον Πειραιά το 2007, ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στην Ευρώπη και το 2010 πήρε το βραβείο του MVP της Ευρωλίγκας. Εκπληκτικός δημιουργός, έξοχος πασέρ, αλλά διέθετε και «φονικό» σουτ από την περιφέρεια. Γεννημένος για να βάζει μεγάλα σουτ. Αποχώρησε το 2011, έχοντας κατακτήσει δύο Κύπελλα (2010, 2011) με τους Πειραιώτες.

Μίλαν Τόμιτς: Μία ζωή στον Ολυμπιακό

Και εκείνος παίκτης που η βασική του θέση ήταν στο «1», αλλά ποιος μπορεί να ξεχάσει το γεγονός πως όταν μεταφέρθηκε στο «2», δίπλα στον Ντέιβιντ Ρίβερς, αυτόματα ο Ολυμπιακός κυριάρχησε στην Ευρώπη, φτάνοντας στην κατάκτηση του τριπλ κράουν το 1997. Διέθετε κρύο αίμα από την περιφέρεια, ήταν εξαιρετικός σουτέρ τριών πόντων, μέλος της δυναστείας της δεκαετίας του '90 και βρέθηκε για μία ζωή στο μεγάλο λιμάνι. Δεκατέσσερα χρόνια ως παίκτης (1991-2005) και άλλα δέκα ως μέλος του προπονητικού τιμ (2008-2018).

Κώστας Σλούκας: Πιο γρήγορα και από τη σκιά του

Ήρθε στον Ολυμπιακό μόλις 18 ετών το 2008, αποχώρησε το 2015, επέστρεψε για μία τριετία (2020-23) και αποχώρησε φέτος. Είχε καλό σουτ από μέση απόσταση, εξαιρετικός στο πικ εν ρολ, φρόντιζε να βάζει τα μεγάλα σουτ και ήταν μέλος της μεγάλης ομάδας που κατέκτησε τα δύο σερί ευρωπαϊκά (2012, 2013). «Παρών» και στα δύο σερί νταμπλ της τελευταίας διετίας, όπως και στην παρουσία της ομάδας στα φάιναλ φορ. Αποχώρησε φέτος για τον «αιώνιο» αντίπαλο.

Αρβίντας Ματσιγιάουσκας: Ο σουτέρ

Αναμφίβολα ο κορυφαίος σουτέρ της λίστας. Διέθετε τεράστια ευχέρεια στο να βάζει τρίποντα, είχε «καυτό» χέρι από κάθε σημείο και ήταν ένας παίκτης γεννημένος σκόρερ. Οι Αγγελόπουλοι έδωσαν τα... ρέστα τους για να τον ντύσουν στα κόκκινα το 2008. Τραυματίστηκε στον αχίλλειο, δεν μπόρεσε να λάμψει με τα ερυθρόλευκα, αλλά στα ματς που αγωνίστηκε έδειξε μέρος των μεγάλων του δυνατοτήτων. Αποχώρησε το 2008 και ακολούθως σταμάτησε άδοξα το μπάσκετ.

Λιν Γκριρ: Ο αριστερόχειρας

Έπαιξε στον Ολυμπιακό για μία διετία (2007-2009), φτάνοντας με τους Πειραιώτες έως και το φάιναλ φορ του Βερολίνου το 2009. Είχε τρομερό σουτ, καλό χέρι από την περιφέρεια, ενώ μπορούσε να σκοράρει και από μέση απόσταση. Είχε συνέπεια στον τομέα του σκορ και όλοι έχουν να θυμούνται το μεγάλο και νικητήριο σουτ που είχε βάλει στα προημιτελικά του 2008 μέσα στη Μόσχα απέναντι στην ΤΣΣΚΑ.

Άριαν Κόματζετς: Ο κορυφαίος της ομάδας του '99

Η σεζόν 1998-99 δεν εξελίχθηκε καλά για τον Ολυμπιακό. Έχασε το πρωτάθλημα στο ΣΕΦ, έδωσε το «παρών» στο φάιναλ φορ του Μονάχου, αλλά έχασε στον ημιτελικό από τη Ζαλγκίρις. Αναμφίβολα, όμως, ένας εκ των κορυφαίων παικτών της ομάδας εκείνης της σεζόν ήταν ο Άριαν Κόματζετς. Ο Κροάτης ήταν ο πρώτος σκόρερ των «ερυθρολεύκων» με 15,6 πόντους, πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις. Καλός σουτέρ και ικανότατος σκόρερ, αλλά αποχώρησε στο τέλος της σεζόν.