Μπογατσιώτης-Σερέλης στο «ΦΩΣ»: Το «τεράστιο όπλο Ουόκαπ» και τα «τρελά γούρια του Ιωαννίδη»

Συνεντεύξεις στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Οι συνεντεύξεις δημοσιεύτηκαν στο «ΦΩΣ» στις 25/1/2023

ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΟΓΑΤΣΙΩΤΗΣ

Μιλάει στο «ΦΩΣ» ο παλιός βοηθός του Ίβκοβιτς και του Ιωαννίδη

«Μπράβο στον Μπαρτζώκα που έφερε τον Ουόκαπ»

Μίλησα με τον Χρήστο Σερέλη και τον Κώστα Μπογατσιώτη για το θέμα του Τόμας Ουόκαπ. Ξεκίνημα από τον Μπογατσιώτη, ο οποίος ήταν βοηθός του Ίβκοβιτς και του Ιωαννίδη και μου λέει τρομερές ιστορίες.

Κώστα, αρκετοί λένε ότι ο Ουόκαπ θυμίζει Σιγάλα, αλλά θεωρώ ότι τον έχει ξεπεράσει.

Είναι σε άλλη θέση ο Ουόκαπ, αλλά σε ό,τι αφορά τη δύναμη και το ψυχικό σθένος τούς συγκρίνω, ναι. Και ο Σιγάλας και ο Ουόκαπ έχουν ένα κοινό: Τρομερή θέληση στην άμυνα, μεγάλη δύναμη, έχουν κάποια στοιχεία που ταιριάζουν. Εμείς όταν πήραμε την Ευρωλίγκα είχαμε τον Ρίβερς σε αυτήν τη θέση που ειδικά μετά τον Φλεβάρη τους καθάρισε όλους! Ήταν ο πρώτος παίκτης μας. Δυστυχώς διαλύθηκε εκείνη η ομάδα. Ο Ουόκαπ βέβαια είναι πολύ καλύτερος αμυντικός από ό,τι ήταν ο Ρίβερς, τους τρώει όλους! Μπράβο στον Μπαρτζώκα που έφερε αυτόν τον παίκτη, πρέπει να είσαι πολύ Ολυμπιακός και άξιος προπονητής για να βρεις τέτοιον ξένο.

Είπες ότι διαλύθηκε εκείνη η ομάδα...

Ναι, ενώ πήραμε το Ευρωπαϊκό στη Ρώμη και πρωτάθλημα και Κύπελλο Ελλάδας, ενώ τα σαρώσαμε όλα, άφησαν να φύγει ο Ρίβερς... Έφυγαν και άλλοι παίκτες μετά, δεν ξέρω τους λόγους. Αν κρατούσαμε τον Ρίβερς, θα ήταν διαφορετική η επόμενη χρονιά. Φέραμε τον Μπένετ πλέι μέικερ, ήμασταν άτυχοι γιατί τραυματίστηκε, αλλά δεν ήταν τόσο σοβαρό όσο έλεγαν γιατί έπαιξε καλά για χρόνια μετά. Φέραμε τον Χόκινς που δεν βοήθησε. Εκείνη η ομάδα πήγαινε σφαίρα και δεν έπρεπε να διαλυθεί.

Ίβκοβιτς ή Ιωαννίδης;

Διαφορετική φιλοσοφία ο ένας από τον άλλον. Κορυφαίοι και οι δύο.

Επιστρέφουμε στον Ουόκαπ.

Δίνει μεγάλη βοήθεια στον Ολυμπιακό. Πολλή πίεση στην μπάλα, καλή οργάνωση, ταχύτητα, καλό σουτ πλέον. Βοηθάει πολύ στην περιφέρεια. Χρειαζόταν τέτοιος παίκτης φεύγοντας ο Σπανούλης, έκανε καλές μεταγραφές ο Μπαρτζώκας. Είναι πολύ καλή ομάδα, αγαπημένοι μεταξύ τους. Θα γίνονται και ήττες, η Ευρωλίγκα είναι πολύ δύσκολη. Πολλά τα ματς, πολλά ταξίδια, δυνατές ομάδες. Βλέπουμε ότι όλοι χάνουν. Κοίτα η Εφές τι έχει πάθει, έχασε και από την Μπάγερν εντός έδρας. Ήταν άτυχος ο Ολυμπιακός σε κάποια ματς, θα μπορούσε να έχει ακόμα περισσότερες νίκες. Και μην ξεχνάμε ότι είναι μια ομάδα χωρίς μεγάλο μπάτζετ σε σχέση με άλλες.

Ποιος είναι ο καλύτερος παίκτης που είχες;

Για τον Ρίβερς σου είπα, αλλά μια ομάδα χρειάζεται να έχει πολλούς καλούς παίκτες. Είχαμε και Φασούλα, είχαμε Σιγάλα, είχαμε Τόμιτς, Μπακατσιά, Νάκιτς - αυτός είχε πάρει το κρίσιμο ματς με την Παρτιζάν. Ο Βελπ ήταν καλός, ο Τάρλατς, πολλά παιδιά. Ήμασταν μια οικογένεια, αυτό είναι το μυστικό, όχι μόνο να έχεις καλούς παίκτες αλλά να έχεις και καλά παιδιά.

Αν είχε καλύτερο ξένο τώρα αντί του Κάνααν, δεν θα ήταν το φαβορί για την κούπα;

Πρέπει να έχουμε υπομονή. Και ο Κάνααν καλός είναι, βοηθάει, εντάξει.

Πες μου γούρια τρελά που έζησες με τον Γιάννη Ιωαννίδη.

Με τον «ξανθό» είχα μια ειδική σχέση. Δεν του γνώρισα μόνο τη γυναίκα του αλλά γνωριζόμασταν απ' όταν ήμασταν έφηβοι στη Θεσσαλονίκη. Εγώ πήγαινα στη Γ' Γυμνασίου και εκείνος πήγαινε στη ΣΤ' Γυμνασίου τότε, στο ίδιο σχολείο! Τον είχα και προπονητή στο σχολείο!

Ποιο σχολείο;

Πέμπτο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης. Έχει βγάλει πολλούς μπασκετικούς αυτό το σχολείο. Όταν συνεργαστήκαμε στον Ολυμπιακό μετά τον Ίβκοβιτς, έζησα τι γινόταν με τα γούρια...

Πες μου ένα ακραίο.

Εμείς τρώγαμε σε μία συγκεκριμένη αίθουσα, πιλάφι, μακαρόνια, με φιλέτα. Αλλά μας τα έπαιρνε τα φιλέτα γιατί τα έδινε στα σκυλιά του! Το προπονητικό σταφ έμενε χωρίς φιλέτα! Είχε δύο σκύλους μέσα στο σπίτι και τρεις σκύλους απέξω. Ήταν πολύ φιλόζωος. Μετά το φαγητό πηγαίναμε σε ένα μπαρ που είχε ρεζερβέ απέναντι από το Ωνάσειο. Πίναμε το ουισκάκι μας με φιστίκι ειδικό που έφερνε ο επί χρόνια γυμναστής του, ο Παπαγεωργίου.

Τι εννοείς φιστίκι ειδικό;

Ήταν αγορασμένο από συγκεκριμένο μαγαζί στην Καλλιθέα πάντα. Για το γούρι. Η τελετή όμως δεν έληγε εκεί. Έπρεπε να φεύγουμε από το μπαρ τελευταίοι!

Πεθαίνω!

Και δεν τελείωνε εκεί. Πηγαίναμε μετά το μπαρ στο σαλόνι του ξενοδοχείου «Χανδρής» όπου είχε καναπέδες μεγάλους και καθόμασταν μέχρι το πρωί! Για κουβέντα…

Είχατε ματς την επομένη;

Ε, ναι.

Και μένατε άυπνοι;

Ναι, έπρεπε να ακολουθούμε τον αρχηγό.

Πες μου κι άλλα τέτοια, τώρα που σε βρήκα δεν σε αφήνω.

Είχε αδυναμία στη μητέρα του, είχε μεγαλώσει ορφανός από πατέρα. Πήγε να της ανάψει ένα κεράκι και τράκαρε. Μετά όποτε ανέβαινε στη Θεσσαλονίκη για να της ανάψει ένα κερί προσπαθούσε να τρακάρει λίγο.

Άλλο περιστατικό τρελό;

Μια μέρα μαθαίνουμε ότι στην αίθουσα του «Χανδρής» θα είχε σεμινάριο η Ιντεραμέρικαν. Πάω και πιάνω τον διευθυντή, του λέω «μην τολμήσεις να το πεις στον “ξανθό”, θα γίνει χαμός». Το μαθαίνει ο «ξανθός» και γίνεται μεγάλος τσακωμός. Με τα χίλια ζόρια πείστηκε να πάμε στο ρουφ γκάρντεν. Παίζαμε με την ΑΕΚ εκτός έδρας ματς στα πλέι οφ. Κερδίζουμε και μάλιστα με μεγάλο σκορ. Ε, μετά τσακωνόταν με τον διευθυντή ζητώντας πλέον να τρώμε όλοι στο ρουφ γκάρντεν! Δεν είχε τέντες, όμως, και του έβαλαν τέντες! Τρώγανε οι παίκτες κάτω από τις τέντες και εμείς έξω από τις τέντες!

Ο Ίβκοβιτς είχε γούρια;

Είχε μια γραβάτα που τη φόραγε χρόνια! Εγώ ήμουν κολλητός με τον Τάκη Λιβεριάτο, έτσι πρωτοήρθα στον Ολυμπιακό. Άλλος τρελός με τα γούρια ο Λιβιεράτος. Στη γιορτή μου μού έφεραν ένα μποξεράκι με έναν λαγό και νικήσαμε ένα σημαντικό ματς, μετά φορούσα αυτό το μποξεράκι μέχρι να λιώσει - και στη Ρώμη που πήραμε το ευρωπαϊκό το φόραγα! Μιλάμε πάντως για μεγάλο προπονητή, όταν μιλάμε για Γιάννη Ιωαννίδη. Δεν ήταν μόνο ο Άρης που τον έκανε «αυτοκράτορα» επί πολλά χρόνια. Πήρε τον Ολυμπιακό που δεν υπήρχε μπασκετικά, από τους τσίγκους τον πήρε όπως έχει πει ο «Ολλανδός» και τον έκανε και αυτόν πρωταθλητή με σερί πρωταθλήματα.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΕΡΕΛΗΣ

«Δεν εκβιάζει καμία προσπάθεια και δεν κάνει λάθη»

Μίλησα και με τον γνωστό προπονητή, τον Χρήστο Σερέλη. Έχει ενδιαφέρον τι λέει ως αντίπαλος προπονητής.

Ο Ουόκαπ είναι πλέον ο πιο δημοφιλής παίκτης του Ολυμπιακού για τον κόσμο. Άδικα νιώθει έτσι ο κόσμος;

Το καλό με τον κόσμο στην Ελλάδα είναι ότι δεν βλέπει πλέον μόνο τους παίκτες που σκοράρουν πολύ αλλά και αυτούς που παίζουν άμυνα, αυτούς που παίζουν με την ψυχή τους. Τέτοιος παίκτης είναι ο Ουόκαπ. Είναι παίκτης του προπονητή! Έχει γίνει πολύ σημαντικός παίκτης στον Ολυμπιακό, θα έλεγα απαραίτητος! Και δεν εκβιάζει καμία προσπάθεια.

Σωστή παρατήρηση αυτή.

Δεν μπορώ να θυμηθώ τον Ουόκαπ να δείχνει κάποιον εγωισμό. Και έχει δουλέψει τις όποιες αδυναμίες του, λόγου χάρη το σουτ. Αυτό είναι σημαντικό. Γιατί ήξεραν οι αντίπαλοι προπονητές ότι είναι πλέι μέικερ πολύ πιεστικός που παίρνει τον καλύτερο αντίπαλο επιθετικό, αλλά επειδή είχε μία αδυναμία στο σουτ έπαιζαν κλειστά στην άμυνα. Τον θεωρώ τεράστιο όπλο στον Ολυμπιακό, έχει παίξει μεγάλο ρόλο σε αυτά που κάνει η ομάδα του στην Ευρωλίγκα. Κάθε προπονητής χρειάζεται έναν τέτοιον πλέι μέικερ. Και δεν κάνει εύκολα λάθος. Βοηθάει και στα ριμπάουντ.

Θυμίζει Σιγάλα σε κάποια κομμάτια του παιχνιδιού του;

Ο Σιγάλας ήταν «δυάρι», ήταν πάρα πολύ καλός αμυντικά, αλλά δεν έπαιρνε αποφάσεις να κοντρολάρει την ομάδα όπως ο Ουόκαπ. Όταν μεγάλωσε στην ηλικία ο Σιγάλας, άρχισε να το κάνει. Όμως αυτό που κάνει τώρα ο Ουόκαπ είναι πολύ, πολύ δύσκολο. Συγκρίνοντας το μπάσκετ τώρα με το μπάσκετ του παρελθόντος, το παιχνίδι έχει γίνει πολύ γρήγορο. Το παιχνίδι έχει γίνει πολύ απαιτητικό, ειδικά στην Ευρωλίγκα. Είναι μεγάλο όπλο να έχεις έναν πλέι μέικερ σαν τον Ουόκαπ.

Να σε ρωτήσω κάτι και για τον Παναθηναϊκό θέλω.

Μου είπες ότι μόνο για Ουόκαπ θα μιλήσουμε.

Εντάξει, μία ερώτηση μόνο. Στον Παναθηναϊκό φταίνε μόνο οι προπονητές; Όλοι οι προπονητές γίνεται να φταίνε;

Σε καμία ομάδα δεν φταίνε συνεχώς μόνο οι προπονητές. Ούτε κερδίζουν συνεχώς μόνο οι προπονητές.

Το μετάνιωσες που πήγες στον Παναθηναϊκό;

Όχι, βέβαια. Καθόλου.