Παπανικολάου: «Ο Ολυμπιακός πρέπει να πάρει Πρωτάθλημα και Κύπελλο»

Στο Eurohoops παραχώρησε συνέντευξη ο Κώστας Παπανικολάου, μιλώντας για τον Ολυμπιακό της νέας σεζόν. Ο τραυματισμός του, ο Βασίλης Σπανούλης, αλλά και το «πρέπει» για τίτλους.

Σε τι κατάσταση βρίσκεσαι μετά τον τραυματισμό σου πέρσι και το… θεματάκι των τελευταίων ημερών;
Όσων αφορά τον μεγάλο τραυματισμό από πέρσι είμαι καλά. Έχει ξεπεραστεί το πρόβλημα. Ήταν παράξενος τραυματισμός, γιατί δεν είχαμε αντίστοιχο τραυματισμό στο μπάσκετ αλλά όλα πήγαν καλά. Τώρα σε ό,τι έχει να κάνει με το γόνατο, είναι φυσιολογικό μετά από τόσο διάστημα απουσίας κάποιες τενοντίτιδες και μικροτραυαμτισμοί να βγουν μέχρι να έρθει και πάλι ο οργανισμός στους κανονικούς ρυθμούς.

-Αμυντικά σε έχουμε δει να βγάζεις το ίδιο πάθος και ένταση. Επιθετικά δείχνεις ότι πρέπει να βρεις τον ρυθμό σου. Αν το χωρίσουμε όλο αυτό σε ποσοστό, σε τι νούμερο βρίσκεσαι;
Είναι πολύ σχετικό αυτό. Να πω 70% αλλά είναι πραγματικά πολύ σχετικό. Στην άμυνα αισθάνομαι καλά τα πόδια μου, αλλά στην επίθεση μου λείπει ρυθμός και είναι φυσιολογικό να μην έχω ρυθμό στα σουτ και στο διάβασμα των φάσεων.

-Τι περνούσε από το μυαλό σου το διάστημα που ήσουν εκτός;
Αρχικά νιώθω ευλογημένος γιατί μέχρι πέρσι δεν είχα στην καριέρα μου κάποιον σοβαρό τραυματισμό. Από εκεί και πέρα είναι μέσα στη ζωή του αθλητή, οπότε πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό, χωρίς να είναι και το τέλος του κόσμου. Ήταν μια περίοδος δύσκολη επαγγελματικά, αλλά πολύ όμορφη προσωπικά, γιατί συνδυάστηκε με άλλα πράγματα. Αυτό έκανε την περίοδο αυτή να περάσει πιο όμορφα.

-Πόσο εύκολο είναι να βγάλεις όλα αυτά τα… άλλα πράγματα από το μυαλό σου και με το ξεκίνημα της προετοιμασίας να κεντράρεις στο μπάσκετ;
Κοίτα, μέσα από τον τραυματισμό μου είχα την ευκαιρία να περάσω πολλή χρόνο με την οικογένειά μου και το μωράκι μας, οπότε έχω ζήσει πολλά που δεν τις «χάνω» με το ξεκίνημα. Δηλαδή δεν λέω «δεν πρόλαβα να δω το παιδί και τώρα έχουμε αγώνες». Είχα την ευκαιρία να δεθώ με το παιδί, να κάνω πράγματα που ήθελα να κάνω με το παιδί, τουλάχιστον σε αυτή την ηλικία και μου έδωσε μια βάση για να επικεντρωθώ στην προετοιμασία.

-Ποιες είναι οι πρώτες σου σκέψεις για την επιστροφή στην ελληνική πραγματικότητα και τις διοργανώσεις;
Όλοι μας είμαστε χαρούμενοι που επιστρέφουμε. Ο Ολυμπιακός είναι ένας σύλλογος που καλώς ή κακώς ΠΡΕΠΕΙ να διεκδικεί τίτλους. Και τώρα έχουμε δύο παραπάνω. Επίσης με τον βαθμό δυσκολίας που έχει πλέον η Ευρωλίγκα, με τα ρόστερ κλπ, θα μας βοηθήσει. Παλιά καθόσουν και υπολόγιζες στην αρχή της χρονιάς και έκανες σενάρια και με πόσες νίκες περνάς. Τώρα δεν μπορείς να υπολογίσεις τίποτα, γιατί το επίπεδο έχει ανέβει πάρα πολύ και θα δούμε πιστεύω τρομερά παιχνίδια.

-Πώς είναι η μετάβαση στη «μετά-Σπανούλη» εποχή;
Δεν θα σου πω ψέματα, δεν ήταν εύκολο να ξεκινάει η προετοιμασία και να μην βλέπεις κάπου τον Βασίλη. Ήταν και συνήθεια για όλους μας. δυστυχώς είναι το πλήρωμα του χρόνου που κανείς δεν θα το αποφύγει. Πρέπει απλά πας μπροστά. Ήταν πάντως σίγουρα πολύ παράξενο το ότι δεν είναι εδώ ο Βασίλης.

-Η θέση του στα αποδυτήρια είναι ακόμα η ίδια;
Είναι ακόμα η ίδια και δεν την αγγίζει κανείς. Νομίζω ότι είναι το σωστό σαν ένδειξη σεβασμού και ο Δημήτρης ο Πασχόπουλος, ο φροντιστής μας, το φρόντισε αυτό.

-Λένε πως στην προετοιμασία ενόψει της νέας σεζόν, μια ήττα μπορεί να σε βοηθήσει περισσότερο από μια νίκη. Αυτό μπορούμε να πούμε πως ισχύει για το ματς με την ΤΣΣΚΑ;
Αυτή τη στιγμή, μετά από τόσα χρόνια και με την όποια εμπειρία έχω, μετά τον αγώνα είπα «Ωραία, έβγαλαν πολλά αρνητικά κομμάτια μας και μας δίνουν την ευκαιρία να τα δουλέψουμε». Νομίζω πως αυτό είναι και το πιο σημαντικό πράγμα που στέκονται οι προπονητές και ο κόσμος πολλές φορές μπερδεύεται και δεν το καταλαβαίνει, γιατί θέλει να δει την ομάδα του να κερδίζει. Η ουσία των φιλικών όμως είναι αυτό, το να βρεις μια ομάδα που θα σου εκθέσει τα αρνητικά κομμάτια του παιχνιδιού σου, προκειμένου να τα δεις και να τα βελτιώσεις.

-Ποια η αίσθησή σου ενόψει της νέας σεζόν;
Η αλήθεια είναι πως είμαι πάρα πολύ αισιόδοξος και ο λόγος που με κάνει τόσο αισιόδοξο είναι το ότι βλέπω χαμόγελα στις προπονήσεις. Όχι χαβαλέ, χαμόγελα. Βλέπω ένα θετικό κλίμα και μια ωραία αύρα. Αυτό πάντα είναι πολύ θετιικό σημάδι στο ξεκίνημα μιας προετοιμασίας. Με αυτό λοιπόν γνώμονα και τα όσα έχουμε δει, αυτό με κάνει πολύ αισιόδοξο. Βέβαια υπάρχουν ακόμα πολλά πράγματα που πρέπει να γίνουν ώστε να δέσει η ομάδα και να παρουσιάσουμε κάτι καλό.