Smells Like Team Spirit

Δεν ήταν και λίγοι εκείνοι που πίστευαν πως οι Πειραιώτες δεν έχουν άλλες δυνάμεις να αντιδράσουν, σε μία ταλαιπωρημένη σεζόν, γεμάτη από τραυματισμούς, ατυχίες, αλλά και αποτυχίες, με εξαίρεση ορισμένα σπουδαία ματς στην Ευρώπη. Το μεγαλύτερο του παράσημο φέτος είναι μόνο η τρίτη θέση που κατέκτησε στη κανονική διάρκεια της EuroLeague και το γεγονός πως νίκησε μέσα-έξω Ρεάλ και Φενέρμπαχτσε, τις φιναλίστ του Final Four. Από εκεί και πέρα, έχασε το Κύπελλο από την ΑΕΚ, αποκλείστηκε αν και είχε το πλεονέκτημα από την Ζαλγκίρις, ενώ στο πρωτάθλημα (στο οποίο μέτρησε 4 ήττες στη regular season) έχει πάει την σειρά των τελικών σε 5ο ματς στο ΟΑΚΑ, σπαταλώντας νωρίτερα το "break" του πρώτου αγώνα, με τους παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου να παρουσιάζουν στο δεύτερο και στο τρίτο παιχνίδι ένα αντιαισθητικό μπάσκετ.

Κανείς δεν θα θυμάται το 2-2 αν δεν πάρει το πρωτάθλημα

Πάρει ή δεν πάρει το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός, είναι αναγκαίο να αλλάξουν ορισμένα πράγματα στο "ερυθρόλευκο" στρατόπεδο σε αρκετούς τομείς (όχι μόνο στο ρόστερ) ώστε να υπάρξει "αφύπνιση", βελτίωση και εξέλιξη στην ομάδα, γιατί είναι ορατός ο κίνδυνος της στασιμότητας. Ακόμη και αν έρθει ο τίτλος, το τρόπαιο δεν πρέπει να βάλει... κάτω από το χαλί τα τρανταχτά προβλήματα που παρουσιάστηκαν και "φωνάζουν" κατά την διάρκεια της σεζόν.

Ξεκινήσαμε έτσι την εισαγωγή, γιατί ναι μεν ο Ολυμπιακός ήταν εξαιρετικός στον τέταρτο τελικό στο ΣΕΦ απέναντι στον Παναθηναϊκό επικρατώντας με το επιβλητικό 92-76, αλλά αν χάνει το πρωτάθλημα στο πέμπτο ματς στο ΟΑΚΑ, κανείς δεν θα θυμάται το πως έκαναν οι Πειραιώτες το 2-2. Αυτό που θα... γράψει, είναι πως τέλειωσε η σεζόν για δεύτερη σερί χρονιά δίχως τίτλο.

Πείσμωσε και αντέδρασε

Το σημαντικό πάντως είναι πως ο Ολυμπιακός πείσμωσε, αντέδρασε έδειξε εγωισμό και παρουσίασε ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο σε σύγκριση με την κακή αγωνιστική του εικόνα στους δύο περασμένους τελικούς. Τι άλλαξε; Από πνευματικής πλευράς. φάνηκε από τις πρώτες κατοχές που πήραν πάνω τους οι Πρίντεζης και Σπανούλης, αλλά και από το... θράσος του Ρόμπερτς από την περιφέρεια, πως οι Πειραιώτες μπήκαν στο ματς έχοντας μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και σκληράδα στο παιχνίδι τους. Έπαιζαν μπάσκετ με αυτοπεποίθηση, το μάτι... γυάλιζε, με τους "ερυθρόλευκους" να "δαγκώνουν" σε κάθε διεκδίκηση της μπάλας, γεγονός που αποτυπώθηκε στα ριμπάουντ (44-30). To μπάσκετ είναι άθλημα κατοχών και οι "ερυθρόλευκοι" τις είχαν.

Γρήγορο μπάσκετ και πλουραλισμός στην επίθεση

Από αγωνιστικής πλευράς προφανώς και η διαφορά σε σύγκριση με τα προηγούμενα ματς ήταν η επίθεση. Εκεί που οι Πειραιώτες έβαζαν την μπάλα στο καλάθι με το... σταγονόμετρο (σημείωσαν μόλις 58 στον τρίτο τελικό), είχαν πετύχει 48 στο ημίχρονο και 71 στο 30', ολοκληρώνοντας το ματς με 92. Αυτό δεν οφείλεται τόσο στα ποσοστά του τα οποία ναι μεν ήταν βελτιωμένα, αλλά δεν ήταν και εντυπωσιακά (19/32 δίποντα-59%, 8/25 τρίποντα-32%, 30/43-69% βολές), όσο στον τρόπο που η ομάδα λειτούργησε στο παρκέ, η οποία ήταν περισσότερο επιθετική από ποτέ στους φετινούς τελικούς. Από τις λίγες φορές που οι "ερυθρόλευκοι" πέτυχαν πάνω από 20 πόντους σε τέσσερα δεκάλεπτα: 28-20-23-21.

Οι Πειραιώτες αυτή την φορά πόνταραν περισσότερο στην ταχύτητα και δεν... βούλιαξαν στο (κουραστικό και αργό) σετ-παιχνίδι τους. Έψαξαν το καλάθι στον αιφνιδιασμό (όχι τόσο σε πρωτεύοντα, όσο σε δευτερεύοντα), επιδίωξαν ενδιάμεσες επιθέσεις, πάσαραν περισσότερο και ντρίμπλαραν λιγότερο, κυκλοφόρησαν γρηγορότερα την μπάλα και φυσικά είχαν πλουραλισμό στην επίθεση. Ο Ολυμπακός είδε πέντε παίκτες του να σημειώνουν διψήφιο αριθμό πόντων (Μακλίν 20, Ρόμπερτς 16, Σπανούλης 13, Πρίντεζης 12, Στρέλνιεκς 11), με τους πρωταγωνιστές να παίρνουν πρωτοβουλίες. Διεισδύσεις από όλους μέσα στη ρακέτα σε κάθε ευκαιρία δημιουργώντας ρήγματα, σουτ με θάρρος και δίχως δισταγμό, αξιοποίηση των Πρίντεζη-Μακλίν στο low-post, βγαίνοντας παράλληλα νικητές στα περισσότερα "ένας εναντίον ενός".

Το... σύνθημα οι αρχηγοί με τον καταιγιστικό Μακλίν να δείχνει πως έχει κίνητρο

Οι αρχηγοί του Ολυμπιακού έδωσαν το... σύνθημα της αντεπίθεσης στο ξεκίνημα, με τον "ζεστό" Πρίντεζη να τελειώνει τις φάσεις κοντά στο καλάθι και τον Σπανούλη να "τρυπάει" την άμυνα με τις διεισδύσεις του. Με την... σκυτάλη να πηγαίνει στη συνέχεια στον Ρόμπερτς (16 πόντοι, 5/7 σουτ) που είχε πάρει "φωτιά" από την περιφέρεια και από εκεί στον Στρέλνιεκς που έδειξε το "εκτελεστικό" του ένστικτο (11 πόντοι, 3/4 σουτ), αλλά ο MVP της βραδιάς ήταν αναμφίβολα ο καταιγιστικός (κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο) Μακλίν, ο οποίος τέλειωσε το ματς με 20 πόντους. Άκουσε (δικαιολογημένα) πολλά για την νωθρότητα και την... αδιαφορία του στα προηγούμενα ματς, αλλά αυτή την φορά ήταν εξαιρετικός. Έβγαλε νεύρο στο παιχνίδι του, κυνήγαγε μπάλες, έβαζε το σώμα του σε κάθε φάση (κέρδισε 11 φάουλ από τον αντίπαλο), έπαιξε με πάθος και έδειξε πως έχει κίνητρο για να κατακτήσει το πρωτάθλημα.

Οι παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου συσπειρώθηκαν και... αγρίεψαν! Όχι μόνο οι Έλληνες, αλλά και οι ξένοι, οι οποίοι έβαλαν τους 51 από τους 92 πόντους στο ματς, με τους αναπληρωματικούς να σημειώνουν τους 49. Σε ένα ματς δίχως αύριο, οι πρωταγωνιστές έκαναν το βήμα μπροστά, έδειξαν αντανακλαστικά, απέδειξαν πως υπάρχει "δίψα" για το πρωτάθλημα και το ομαδικό πνεύμα δείχνει να επέστρεψε στο μεγάλο λιμάνι την κατάλληλη στιγμή: Smells Like Team Spirit... λοιπόν, όλοι για έναν και ένας για όλους, με τον Ολυμπιακό να παίρνει μία δυνατή ψυχολογική τόνωση ενόψει ενός "do or die" παιχνιδιού, ενός πέμπτου τελικού στο ΟΑΚΑ, με το "τριφύλλι" να μην έχει χάσει ποτέ τέτοιο ματς μέσα στο "σπίτι" του. Είναι και αυτό μία πρόκληση στην οποία καλούνται να ανταπεξέλθουν οι Πειραιώτες.

Οι 75 (!) βολές και ο οδηγός του Ολυμπιακού ενόψει ΟΑΚΑ

Στην αναμέτρηση εκτελέστηκαν 75 (!) βολές και προσωπικά δεν θυμάμαι ξανά παιχνίδι με τόσες πολλές. Οι διαιτητές σφύριζαν τα πάντα, κάθε επαφή, σε υπερβολικό βαθμό, με αποτέλεσμα να δημιουργούν εκνευρισμό και στις δύο ομάδες. Τα κριτήρια, όμως, ήταν ίδια. Ο Νίκολα Μιλουτίνοβ δεν έχει καταφέρει να βρει ρυθμό στους τελικούς και δείχνει φανερά επηρεασμένος από τον τραυματισμό του. Η συνεισφορά του είναι ελάχιστη. Πίεσε στην άμυνα ο Ολυμπιακός και ανάγκασε τους "πράσινους" σε συνεχόμενα "ένας εναντίον ενός", με τον Παναθηναϊκό να μοιράζει μόλις 8 ασίστ και τον Τζέιμς να παίζει μπάσκετ... γειτονιάς με 4/16 σουτ.

Οι "πράσινοι" παραμένουν φαβορί, αλλά πλέον έχουν να διαχειριστούν το "πρέπει" μέσα στο "σπίτι" τους. Η πίεση αυξάνεται. Και ο Ολυμπιακός; Θα πάει στο ΟΑΚΑ σαν αουτσάιντερ, έχοντας σαν οδηγό του τόσο τον διαφορετικό (και πιο φρέσκο) τρόπο που έπαιξε στον τέταρτο τελικό που φάνηκε πως του ταιριάζει περισσότερο, όσο και τα προηγούμενα "break" που σημείωσε φέτος εκεί.

Τwitter: Notis Psilopoulos