Ένας για όλους, όλοι για έναν και... break!
Μπορεί οι ηγέτες του να κινήθηκαν σε... ρηχά νερά, αλλά οι συμπαίκτες τους έκαναν το βήμα μπροστά, λειτούργησαν με το μότο "ένας για όλους και όλοι για έναν" και το break είναι γεγονός. Γράφει ο Νότης Ψιλόπουλος.
Τα αγωνιστικά σκαμπανεβάσματα του Ολυμπιακού το τελευταίο διάστημα, η ψυχολογική απογοήτευση από τον αποκλεισμό του από το Final Four και το ντεφορμάρισμα αρκετών παικτών του, σε αντίθεση με την σταθερότητα και την δυναμική που φανέρωνε στο παρκέ ο Παναθηναϊκός στο ελληνικό πρωτάθλημα (ήταν αήττητος), μετρώντας φέτος ένα 3-1 σε νίκες στα μεταξύ τους ματς, είχε δημιουργήσει στο "πράσινο" στρατόπεδο μία αίσθηση περί... σκούπας στους τελικούς. Όμως, η ιστορία έχει αποδείξει πολλάκις τόσο πως τα μεγάλα νικηφόρα σερί συνήθως γυρνούν μπούμερανγκ στις ομάδες, όσο πως στους τελικούς δεν μετράει το τι έχεις κάνεις πριν, αλλά σε τι (αγωνιστική/πνευματική) κατάσταση βρίσκεται σε εκείνη την καθοριστική περίοδο.
Θυμάστε μήπως τι είχε γίνει το 2013; Οι εντυπωσιακοί Πειραιώτες έχουν γυρίσει θριαμβευτές από το back-to-back ευρωπαϊκό τους τρόπαιο στο Λονδίνο, υπήρχε η αίσθηση περί άνετης επικράτησης στο πρωτάθλημα και στο τέλος έχασαν τον τίτλο με 3-0, έχοντας ξεμείνει από δυνάμεις και ενέργεια. Από τότε μάλιστα, μέχρι και σήμερα, είναι εντυπωσιακό πως κάθε χρόνο πραγματοποιείται από τουλάχιστον ένα break στους τελικούς, είτε από τους "πράσινους", είτε από τους "κόκκινους", οι οποίοι στο παρελθόν ταλαιπωρήθηκαν με το... σύνδρομο του ΟΑΚΑ. Πλέον, όμως, το έχουν ξεπεράσει και έχουν βρει τον τρόπο να παίρνουν εκτός έδρας νίκες στο σπίτι του "τριφυλλιού". Όχι, το "διπλό" του Ολυμπιακού δεν σημαίνει πως η υπόθεση τίτλος κρίθηκε. Πήρε ένα σημαντικό προβάδισμα, ανάκτησε ψυχολογία, το τρόπαιο πλέον περνάει από το ΣΕΦ, αλλά αν οι "ερυθρόλευκοι" δεν διατηρήσουν αυτή την καλή αγωνιστική εικόνα που παρουσίασαν, θα κινδυνέψουν με break στο break από τον Παναθηναϊκό. Για αυτόν τον λόγο άπαντες στο μεγάλο λιμάνι κράτησαν χαμηλούς τόνους. Κανένας υπέρμετρος ενθουσιαμός, χαμηλά το κεφάλι και θα προχωρήσουν σεμνά και ταπεινά.
ΟΙ "ΠΑΠ" ΚΑΙ ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ ΕΠΑΙΞΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ
Είχαμε τονίσει πριν την έναρξη των τελικών πως οι Βασίλης Σπανούλης και Γιώργος Πρίντεζης θα είναι οι δύο ηγέτες του Ολυμπιακού στην προσπάθεια τους να πάρουν το πρωτάθλημα, αλλά για να τα καταφέρουν θα χρειαστούν να έχουν ενεργούς και ουσιαστικούς συμπαραστάτες. Γιατί μόνοι τους δεν θα καταφέρουν τίποτα. Τι λοιπόν και αν οι "Διόσκουροι" κινήθηκαν σε... ρηχά νερά στην επίθεση, σημειώνοντας συνολικά μαζί μόλις 6 πόντους; Κανένα πρόβλημα! Οι συμπαίκτες τους αποφάσισαν να κάνουν το βήμα μπροστά, πήραν την κατάσταση στα χέρια τους, δεν δίστασαν να βγουν από την... σκιά των αρχηγών και φώναξαν βροντερό "παρών". Πέρα από την ουσία του πολυπόθητου break, είναι σημαντικό κέρδος για τους Πειραιώτες πως κατάφεραν και πήραν "διπλό" στο ΟΑΚΑ και μάλιστα σε σειρά τελικών, έχοντας μπροστάρηδες τους υπόλοιπους παίκτες, λειτουργώντας με το μότο "όλοι για έναν και ένας για όλους". Όπως παλιά, όπως ξέρει να λειτουργεί αυτή η ομάδα-παρέα από την σεζόν 2011-2012 και μετά, βάζοντας το "εμείς" πάνω από το "εγώ". Εξαιρετική και η διαχείριση από τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, ο οποίος χρησιμοποίησε τους παίκτες του σε χρόνο ανάλογα με την απόδοση τους.
Ο Κώστας Παπανικολάου, για ακόμη μία φορά, φανέρωσε την πληθωρική του παρουσία στο παρκέ, συνεισφέροντας σε όλους τους τομείς, βγάζοντας αστείρευτη ενέργεια. Έπαιξε καλή άμυνα πάνω στον Νικ Καλάθη, ήταν ο πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού με 14 πόντους (έχοντας 5/8 σουτ με πολύτιμο τρίποντο στο 36' κάνοντας το σκορ 59-66), μάζεψε 4 ριμπάουντ και μοίρασε 4 ασίστ, έχοντας +/- 12 στο διάστημα που βρισκόταν στον αγωνιστικό χώρο. Από κοντά του και ο Ιωάννης Παπαπέτρου, ο οποίος έβαλε μεγάλα και σημαντικά σουτ σε κρίσιμες στιγμές (10 πόντοι, 3/5 σουτ), ενώ ήταν πολύτιμη και η συνεισφορά του Βαγγέλη Μάντζαρη. Ήταν ενεργός, δραστήριος, ανέλαβε πρωτοβουλίες στην επίθεση, πήρε... φωτιά από την περιφέρεια με 3/4 τρίποντα (ήταν "μαχαιριά" για τους "πράσινους" εκείνο στο 38' που διαμόρφωσε το 60-71), μοίρασε 3 ασίστ στους συμπαίκτες του και έβγαλε άμυνες. Οι τρεις Έλληνες βγήκαν μπροστά, όπως πρέπει να κάνουν, γιατί εκείνοι είναι όχι μόνο το παρόν, αλλά και το μέλλον των "ερυθρολεύκων".
Ο Μπράιαν Ρόμπερτς έχει μία αναιμική παρουσία φέτος στον Ολυμπιακό, αλλά έχει το συνήθειο να κάνει καλές εμφανίσεις, ειδικά σε εκτός έδρας παιχνίδια, κόντρα σε ισχυρούς αντιπάλους. Το έκανε στη Πόλη κόντρα στη Φενέρμπαχτσε, στο Μιλάνο εναντίον της Αρμάνι, στο ΟΑΚΑ απέναντι στον Παναθηναϊκό στην Ευρώπη, έκανε πάλι το ίδιο απέναντι στο "τριφύλλι", αλλά αυτή την φορά στο ελληνικό πρωτάθλημα, σημειώνοντας 12 πόντους σε 12 λεπτά, κρατώντας τους Πειραιώτες ανταγωνιστικούς, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο. Ήταν... αόρατος στα τρία πρώτα δεκάλεπτα ο Γιάνις Στρέλνιεκς, μη έχοντας πάρει πάνω του σουτ , αλλά στην κρίσιμη τέταρτη περίοδο ο Λετονός έδειξε την κλάση του με 7 πόντους, αλλά και το εκτελεστικό του ένστικτο. Εκείνο το τρίποντο και ακολούθως η διείσδυση που ολοκλήρωσε (αυτό το 5-0 σερί), κάνοντας το σκορ 49-57 στο 33', κράτησε όρθιο τον Ολυμπιακό σε μία δύσκολη στιγμή, στην οποία είχε να διατηρήσει και την ψυχραιμία του με την περίεργη συμπεριφορά των διαιτητών. Από το 30' έως και το 35', τα φάουλ ήταν 7-0 για τους γηπεδούχους (οι βολές 20-0 μετά το 25'), με τον Νίκολα Μιλουτίνοβ να "εξαφανίζεται" με πέντε...
H AMYNA, OI AΛΛΑΓΕΣ ΣΤΑ ΣΚΡΙΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΙΣΤ
Ο Παναθηναϊκός είναι μία ομάδα που αρέσκεται να παίζει γρήγορο μπάσκετ και να πηγαίνει τα παιχνίδια του (ειδικά στο ΟΑΚΑ) σε υψηλό σκορ. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να "καταστρέψει" το στυλ των "πρασίνων", κάτι που το έκανε πράξη τόσο με την εξαιρετική του άμυνα (δεν άφησε τον αντίπαλο να τρέξει), όσο και με την αστοχία των γηπεδούχων (είχαν 18/61 σουτ). Οι Πειραιώτες κράτησαν τον αντίπαλο τους μόλις στους 6 πόντους στη δεύτερη περίοδο και στους 49 στο 30', τελειώνοντας το ματς με μόλις 65 πόντους, τους λιγότερους που έχει σημειώσει φέτος στην έδρα του.
Η τακτική με τις αλλαγές στα σκριν ήταν εύστοχη, καθώς οι παίκτες του Τσάβι Πασκουάλ ζοριζόντουσαν να βγάλουν συνεργασίες και να δημιουργήσουν (μοίρασαν μόλις 8 ασίστ, σε αντίθεση με τις 17 των Πειραιωτών), με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να πηγαίνουν συνεχώς σε "ένας με έναν" και σε δύσκολα σουτ. Ήταν κομβικός στην εξέλιξη της αναμέτρησης και ο περιορισμός του Νικ Καλάθη (κυρίως από τον Παπανικολάου, αλλά και από τους υπόλοιπους), καθώς μέτρησε 4/16 σουτ. Πλέον, αφού ο Ολυμπιακός έδωσε απαντήσεις σε όποιον τον θεωρούσε ξεγραμμένο, με τους παίκτες να βγάζουν στο παρκέ πείσμα και αντίδραση, καλείται να συνεχίσει με την ίδια φιλοσοφία. Το ματς της Πέμπτης είναι σημαντικό, καθώς αν κάνει το 2-0 μόνο με... θαύμα θα χάσει το πρωτάθλημα. Με εξαίρεση την "αυτοκτονία" του στους τελικούς του 2002, ποτέ ξανά το 2-0 δεν έγινε 2-3. Το λέμε χρόνια τώρα και φαίνεται κάθε φορά στην πράξη: σε αυτή την ομάδα της ταίριαζε πάντα ο ρόλος του αουτσάιντερ.
