Ολυμπιακός: Τα τρίποντα και ο προβληματισμός στη θέση «5»

Ο Ολυμπιακός στο πρώτο ματς κόντρα στη Βιλερμπάν έχασε με 74-57, εμφανίζοντας αδυναμίες στην επίθεση, αλλά κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου επικράτησε με 82-68. Αυτοί οι +25 που πέτυχε κόντρα στους Γερμανούς έχουν εξήγηση. Και ένας από τους βασικούς λόγους ήταν πως η ομάδα παρουσιάστηκε σαφώς περισσότερο εύστοχη από την περιφέρεια.

Οι Πειραιώτες κυκλοφόρησαν την μπάλα, βρήκαν ελεύθερα σουτ και στο πρώτο ματς, αλλά... έσπασαν τα καλάθια. Απέναντι στους Γάλλους ήταν απελπιστικά άστοχοι πίσω από τα 6,75 μέτρα, μετρώντας μόλις 1/14 (!) σουτ, γεγονός που έφερε και νευρικότητα στην ομάδα. Είναι αδιανόητο στο 2020 να κερδίσεις ματς με τόσο χαμηλό ποσοστό (7,1%) από την περιφέρεια.

Κόντρα στο συγκρότημα του κόουτς Τρινκιέρι, όμως, οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα βρήκαν ρυθμό σε ευστοχία από μακρινή απόσταση. Τι έκαναν; Μέτρησαν 10/25 (40%) τρίποντα, δηλαδή πήραν από εκείνο το σημείο +27 πόντους σε σχέση με το πρώτο ματς... Το περιφερειακό σουτ είναι ένα πολύτιμο στοιχείο στο σύγχρονο μπάσκετ (όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στο ΝΒΑ) και ο Ολυμπιακός θα επιχειρήσει να σουτάρει φέτος κοντά στο 40%. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά βλέπετε στην πράξη πόσο πιο εύκολα γίνονται τα πράγματα όταν μπαίνουν τα τρίποντα. Η ομάδα βρίσκει ρυθμό, αποκτά αυτοπεποίθηση και φυσικά η αντίπαλη άμυνα δεν κλείνεται μέσα στη ρακέτα.

Στους ψηλούς θα συναντήσει και άλλους Φολ...

Ο Ολυμπιακός φέτος λειτούργησε στη θέση «5» με τη νοοτροπία να ενισχύσει τη θέση με αθλητικούς σέντερ, οι οποίοι θα ξεχωρίζουν για τη δυναμική τους, για το άλμα τους, για την ικανότητά τους στο παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη. Για τα γρήγορα πόδια τους, για τη λειτουργικότητα τους στο «πικ εν ρολ», για τη σκληράδα τους σε άμυνα και επίθεση.

Σωστή επιλογή και η αλήθεια είναι πως τέτοιου τύπου παίκτες (Χάινς, Ντόρσεϊ, Ντάνστον, Χάντερ, Μπιρτς) έγραψαν ιστορία με τους «ερυθρόλευκους» τα τελευταία χρόνια. Παίκτες που έλειψαν από το «ερυθρόλευκο» ρόστερ στις πρόσφατες σεζόν, στις οποίες βέβαια η ομάδα είχε και τον κυρίαρχο Νίκολα Μιλουτίνοβ μέσα στη ρακέτα. Ένας... παλαιάς κοπής ψηλός, ο οποίος, όμως, σκέπαζε τα καλάθια, προσέφερε ασφάλεια στα ριμπάουντ και είχε καλά τελειώματα κοντά στο καλάθι. Πλέον, όμως, τέτοιος ψηλός δεν υπάρχει στην ομάδα.

Τόσο ο Οκτάβιους Έλις όσο και ο Χασάν Μάρτιν είχαν καλές στιγμές στο τουρνουά της Βαλένθια, έχουν ικανότητες και αθλητικά προσόντα, αλλά τα βρήκαν... σκούρα στην πρόκληση να αντιμετωπίσουν τον υψηλόσωμο σέντερ της Βιλερμπάν, Μουσταφά Φολ (2,18), τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Και το ερώτημα είναι πώς θα τα διαχειριστεί αυτά τα μις-ματς η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα κατά τη διάρκεια της Ευρωλίγκας. Δεν είναι μόνο ο ψηλός της γαλλικής ομάδας.

Θα συναντήσει και άλλους κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης, όπως τον Γιουσούφ Φολ της Μπασκόνια (2,21), τον Βάλτερ Ταβάρες (2,20) της Ρεάλ, τον Τίμπορ Πλάις (2,21) της Εφές, τους Βόιτμαν και Μιλουτίνοβ στην ΤΣΣΚΑ, τον Λοβέρν της Ζαλγκίρις, αλλά και άλλους «δεινόσαυρους». Υπάρχει βέβαια και ο Λιβιό Ζαν-Σαρλ, αλλά λόγω τραυματισμού δεν τον είδαμε στη Βαλένθια.