Το αμερικανικό όνειρο της Μαριέλλας Φασούλα!

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ο καλύτερος πρεσβευτής της Ελλάδας στις ΗΠΑ. Δεν είναι ο μόνος όμως, καθώς ψηλά τη γαλανόλευκη σημαία κράτησε και η Μαριέλλα Φασούλα, με αξιοζήλευτη παρουσία στο κολεγιακό πρωτάθλημα της Αμερικής. Η πανέμορφη κόρη του Παναγιώτη και της Μάσα ολοκλήρωσε φέτος τον κύκλο των σπουδών της στις ΗΠΑ και ετοιμάζεται να επιστρέψει στην Ευρώπη. Αργά ή γρήγορα πάντως θα βρεθεί και πάλι στην Αμερική, καθώς την περιμένει μια θέση στο κορυφαίο πρωτάθλημα γυναικών (WNBA).

Το «ΦΩΣ» είχε τη χαρά να μιλήσει με την 22χρονη Μαριέλλα, που αν διακρίνετε και από τις απαντήσεις της είναι πολύ ώριμη για την ηλικία της!

Καλησπέρα, Μαριέλλα. Κατ’ αρχάς, πού σε βρίσκουμε; Γύρισες στην Ελλάδα ή ακόμη στις ΗΠΑ;

Καλησπέρα. Ακόμη στις ΗΠΑ είμαι, στο Νάσβιλ (σ.σ. αυτές τις ημέρες θα είναι πίσω στη χώρα μας).

Είχατε και εκεί καραντίνα; Πώς ήταν να την περνάς σε μια ξένη χώρα;

Ναι, εννοείται. Ήταν διαφορετική εμπειρία σίγουρα. Δεν περίμενα να τελειώσει έτσι η τελευταία μου χρονιά στο πανεπιστήμιο, αλλά είναι σοβαρό το θέμα με τον κορονοϊό. Μόλις έκλεισε το Βάντερμπιλτ για αυτούς τους λόγους, όλοι πήγαν σπίτια τους κατευθείαν. Δεν πρόλαβα καν να χαιρετήσω μερικά άτομα, πανικός παντού. Το Βάντερμπιλτ άφησε τους ξένους μαθητές να μείνουν παραπάνω στα δωμάτια που προσφέρουν, οπότε εγώ ακόμα μένω εδώ! Απ’ ό,τι έχω ακούσει για την καραντίνα, δεν είχε καμία σχέση με την Ελλάδα, τουλάχιστον το Νάσβιλ δεν το πήρε τόσο σοβαρά όσο θα έπρεπε.

Η καριέρα σου στο κολεγιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ τελείωσε. Τι αναμνήσεις σού αφήνει;

Πάρα πολύ όμορφες αναμνήσεις. Θα μου λείψει πολύ η πορεία μου στην Αμερική, το Βάντερμπιλτ και η ομάδα μου, αλλά όλα τα ωραία έχουν και ένα τέλος. Ευχαριστήθηκα πολύ την καριέρα μου στην Αμερική και τις ευκαιρίες που μου έχει δώσει αυτό το άθλημα. Είναι «γλυκόξινο» συναίσθημα. Ναι, εννοείται χαίρομαι που τελείωσα την πορεία μου σε ένα εξαιρετικό πανεπιστήμιο, έχω το δίπλωμά μου (θα μας κάνουν ξεχωριστή αποφοίτηση τον Μάιο του ‘21), αλλά επίσης ξέρω πως θα μου λείψουν το κολέγιο και όλες αυτές οι αναμνήσεις. Το Βάντερμπιλτ πάντα θα είναι σαν δεύτερο σπίτι μου!

Η απόφαση να πας στην Αμερική ήταν δική σου ή σε προέτρεψαν και οι γονείς σου;

Η απόφαση ήταν δική μου, αλλά εννοείται οι γονείς μου με βοήθησαν. Θέλω να πω ότι δεν με πίεσαν ποτέ να πάω Αμερική, αλλά με βοήθησαν να φτάσω έως εκεί. Ήταν από τις καλύτερες αποφάσεις.

Ξεκίνησες στο Μπόστον Κόλετζ και μετά πήγες στο Βάντερμπιλτ. Γιατί αυτή η μετακόμιση;

Έφυγα από το Μπόστον Κόλετζ επειδή πίστευα ότι είχα καλύτερες ευκαιρίες μπασκετικά και ακαδημαϊκά σε άλλο πανεπιστήμιο. Δεν μετανιώνω για την απόφασή μου που πήγα στο Μπόστον Κόλετζ, απλά μερικές φορές υπάρχει καλύτερο προσωπικό μέλλον αλλού. Και έτσι βρέθηκα στο Βάντερμπιλτ. Ήταν οι καλύτερες συνθήκες για εμένα σε σχέση κόουτσινγκ, ομαδικής ατμόσφαιρας. Μια οικογένεια και ένα τρομερό σχολείο και περιβάλλον.

Που σου άρεσε περισσότερο ως πόλη; Αγωνιστικά καταλάβαμε.

Η Βοστόνη είναι ένα πολύ όμορφο μέρος και πέρασα ωραία εκεί τα πρώτα δύο χρόνια! Αλλά χιόνιζε πάρα πολύ και έκανε τρομερό κρύο σχεδόν όλη τη χρονιά! Ήταν κάτι πολύ διαφορετικό! Οπότε νομίζω ότι προτιμώ το Νάσβιλ. Και ως περιβάλλον, επειδή είχαμε ζήσει και στο Μέμφις (οικογενειακά) για 4 χρόνια το 2005. Ήταν ένα περιβάλλον που μου ήταν γνωστό και γενικά μου αρέσει η ατμόσφαιρα του Νάσβιλ, είναι πραγματικά σαν δεύτερο σπίτι μου. Επίσης, αγωνιστικά, η SEC είναι από τις πιο δύσκολες περιφέρειες, πολύ αθλητικές ομάδες, πολύ τρέξιμο και ξύλο, οπότε ήταν ένα ωραίο και διαφορετικό αγωνιστικό περιβάλλον.

Λόγω κανονισμών, έμεινες μία χρονιά έξω. Πώς ήταν για σένα αυτό;

Εε, κανένας αθλητής δεν θέλει να καθίσει έξω μία χρονιά, εάν δεν έχει τραυματισμό και είναι μια χαρά να παίξει. Αλλά οι κανόνες είναι κανόνες. Ήταν μια χρονιά που συγκεντρώθηκα πολύ στο παιχνίδι μου και πώς μπορώ να καλυτερεύσω στα πάντα. Έξτρα προπονήσεις, βάρη, τρεξίματα κ.τ.λ. Αλλά επίσης μου έδωσε και μια διαφορετική οπτική του παιχνιδιού. Το να βλέπω κάθε αγώνα από τον πάγκο με βοήθησε να δω τα κακά και τα καλά του μπάσκετ και το πώς μπορώ να βελτιώνομαι κάθε μέρα. Είναι πολύ διαφορετικό το μπάσκετ που βλέπεις όταν παίζεις και το μπάσκετ που βλέπεις όταν κάθεσαι εκτός.

Ποιους προπονητές είχες; Αγαπημένες σου συμπαίκτριες;

Όλο το προπονητικό σταφ που είχα είναι τρομερό. Ο καθένας τους είχε τρομερές μπασκετικές εμπειρίες. Η κόουτς Στέφανι Ουάιτ ήταν η χεντ κόουτς. Δίπλα της η κόουτς Κέλι και η κόουτς Ρέκε. Ο κόουτς G (Γκάρι Ρέντους) ήταν ο ποζίσιον κόουτς μου και με δούλευε πολύ στο ποστ και στα ριμπάουντ! Έχει πολλή πλάκα και είναι 6’6-6’7, οπότε κάθε προπόνηση τον μάρκαρα και με μάρκαρε! Με βοήθησε πολύ. Όλες οι συμπαίκτριές μου. Είμαστε σαν μια μεγάλη οικογένεια! Η Ότουμν Νιούμπι και η Τσέλσι Χολ ήταν δύο συμπαίκτριες όμως που ξεκινήσαμε μαζί την πορεία μας στο Βάντερμπιλτ, οπότε έχουμε περάσει πολλά πράγματα μαζί!

Ποια σεζόν ήταν η καλύτερη για την ομάδα σου; Η φετινή;

Ναι, η φετινή σεζόν ήταν από τις καλύτερές μας. Έχει δυνατό μέλλον αυτή η ομάδα και μακάρι να ήμασταν η ομάδα που ήμασταν φέτος τις άλλες δύο χρονιές που ήμουν εδώ, αλλά είμαι σίγουρη πως αυτά τα κορίτσια τώρα θα συνεχίσουν την καλή μας φετινή πορεία και του χρόνου.

Το καλύτερό σου παιχνίδι;

Ένα παιχνίδι που δεν θα ξεχάσω ήταν το Senior night μου, δηλαδή ο τελευταίος μου αγώνας στο Βάντερμπιλτ. Παίζαμε εναντίον του Κεντάκι (Νο 15 στο ράνκινγκ) και κερδίσαμε. Παίξαμε όλοι πολύ καλά, είχαμε τρομερή χημεία σε εκείνο το παιχνίδι και παλέψαμε μέχρι το τελευταίο λεπτό.

Ποιες οι διαφορές του αμερικανικού με το ευρωπαϊκό μπάσκετ;

Το αμερικανικό μπάσκετ είναι πιο γρήγορο και πιο αθλητικό. Το ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι πιο fundamental και χρειάζεται περισσότερο μυαλό.

Πού πιστεύεις ότι έγινες καλύτερη ως παίκτρια; Σε ποιους τομείς;

Έγινα καλύτερη συμπαίκτρια σίγουρα. Αλλά όλη τη χρονιά προσπαθούσα να βελτιώνομαι σε όλους τους τομείς, έχω πολύ χώρο για βελτίωση ακόμα ως παίκτρια.

Τι σπούδασες;

Communications.

Και τώρα; Μπάσκετ στην Ελλάδα ξανά ή σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης; Σε έχει προσεγγίσει κανείς; Ο Ολυμπιακός λόγω του πατέρα σου θα έχει τον πρώτο λόγο;

Ναι, θα συνεχίσω το μπάσκετ στην Ευρώπη. Ακόμα δεν ξέρω πού, λόγω της κατάστασης με τον Covid-19. Θα δούμε.

Το WNBA είναι στα πλάνα σου;

Έχω ακόμα πολύ μπάσκετ να παίξω. Ό,τι γίνει θα γίνει αν συνεχίζω να δουλεύω και να βελτιώνω το παιχνίδι μου.

Υπάρχει κάποια παίκτρια που θαυμάζεις;

Είναι πολλές παίκτριες που είναι τρομερές και μου αρέσει να τις βλέπω να παίζουν. Μία είναι η Έλενα Ντελ Ντον! Κάνει τα πάντα στο παρκέ.

Κλείνοντας, «κεφάλαιο Εθνική». Τι σημαίνει για σένα; Παίζεις με το εθνόσημο από μικρή.

Είναι τεράστια τιμή να παίζω με το εθνόσημο από παγκορασίδα! Η Εθνική πάντα θα είναι η πιο περήφανη φανέλα που φοράω και η αγαπημένη μου ομάδα. Μου έχει προσφέρει αμέτρητες ευκαιρίες μπασκετικά και είχα και την ευκαιρία να μαθαίνω κάθε μέρα στην προπόνηση και στους αγώνες από τρομερές συμπαίκτριες.

Για τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ

Η Μαριέλλα Φασούλα δεν θα μπορούσε φυσικά να μην αναφερθεί στο θέμα των ημερών, τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ και τις αναταραχές που ξέσπασαν στις ΗΠΑ.

«Black Lives Matter. Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει στις ΗΠΑ. Δεν θα μπορέσω ποτέ να βιώσω αυτό που νιώθουν, τον φόβο, τον πόνο, το τι αντιμετωπίζουν καθημερινά μόνο και μόνο για το χρώμα του δέρματός τους. Ο Τζορτζ Φλόιντ δολοφονήθηκε, ο αστυνομικός είχε το γόνατο πιεσμένο στον λαιμό του για 9 λεπτά ενώ φώναζε “I can’t breathe!”. Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο, αλλά πρέπει να είναι η τελευταία. Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει και τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν. Ήρθε η ώρα να κάνουμε αυτές τις συζητήσεις, να κάνουμε ό,τι μπορούμε και να βοηθήσουμε και να εκπαιδεύσουμε τους ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν. Υπάρχει ρατσισμός και όποιος δεν το βλέπει είναι μέρος του προβλήματος».

Οι αριθμοί της στο NCAA

2015-16 Μπόστον Κόλετζ: μ.ό. 13,5 π., 5,4 ρ.

2016-17 Μπόστον Κόλετζ: μ.ό. 16 π., 7,5 ρ.

2017-18 –

2018-19 Βάντερμπιλτ: μ.ό. 15,9 π., 7,2 ρ.

2019-20 Βάντερμπιλτ: μ.ό. 13,3 π., 6,6 ρ.