Για εΣένα...

Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί κάποιος να γράψει για τον Άιρτον Σένα και να μην έχουν διατυπωθεί ξανά στο παρελθόν. Ήταν ο βασιλιάς της Formula 1 και μια από τις πλέον εμβληματικές μορφές του προηγούμενου αιώνα.

Την εποχή που το ποδόσφαιρο μπορούσε να υπερηφανεύεται ότι έχει δωρίσει στο φίλαθλο κοινό τον Μαραντόνα και το μπάσκετ τον Τζόρνταν, οι λάτρεις του μηχανοκίνητου αθλητισμού καθηλώνονταν κάθε Σαββατοκύριακο στις τηλεοράσεις για να παρακολουθήσουν τον άνθρωπο που έμελλε να γίνει ο μεσσίας του κορυφαίου πρωταθλήματος μηχανοκίνητου αθλητισμού που είδε ποτέ ο πλανήτης.

Οδηγούσε -σχεδόν- πάντα ξεπερνώντας τα όριά του και δεν έβγαζε το πόδι του από το γκάζι αν δεν έφερνε το μονοθέσιό του στα κόκκινα. Ο ίδιος είχε παραδεχθεί ότι οι αγώνες και ο ανταγωνισμός είναι στο αίμα του και ότι είναι μέρος της ζωής του και θα μπορούσε να το κάνει όσο ζει. Πράγμα που τελικά έγινε πράξη, γιατί η μεγαλύτερη αγάπη της ζωής του ήταν κι αυτή που του έδωσε τον έναν οβολό προκειμένου να το παραδώσει στον Χάροντα και να τον μεταφέρει στον Άδη.

Έζησε τη ζωή του με πάθος και δήλωνε πάντα αγωνιστής. Θεωρούσε πρόκληση την εύρεση «νέων κινδύνων» όπως χαρακτηριστικά έλεγε και η λέξη φόβος δεν υπήρχε ούτε στα συναισθήματά του, ούτε στο λεξιλόγιό του. Γεννήθηκε για να είναι πρώτος και το κατάφερε γεμίζοντας τις Κυριακές μας με αδρεναλίνη και θαυμασμό για τα όσα έκανε μέσα στις πίστες.

Όντας βαθιά θρησκευόμενος απέδιδε πολλές του νίκες στο Θεό, ενώ το 1988, στον αγώνα που του χάρισε το πρώτο του πρωτάθλημα δήλωνε ότι είδε τη μορφή Του στην πίστα, πριν τον αγώνα που του χάρισε το πρωτάθλημα.

Έκτοτε κατάφερε να στεφθεί πρωταθλητής ακόμα δύο φορές, το 1990 και το 1991, όμως ο τρόπος που οδηγούσε τον είχε κάνει μόνιμο βασιλιά στις συνειδήσεις των φίλων του αθλήματος. Την Πρωτομαγιά του 1994 άφησε τον κόσμο πιο φτωχό. Ο Βραζιλιάνος έχασε τη ζωή του σκορπίζοντας θλίψη στην Παγκόσμια κοινότητα, που εκτός από έναν υπέροχο οδηγό, έχασε και έναν πραγματικό Άνθρωπο. Η πίστα του Σαν Μαρίνο έγινε ο τόπος που θα «μαρτυρούσε», αφού στη στροφή Tamburello ο Σένα έχασε τον έλεγχο της Williams Renault και το μονοθέσιο έγινε σμπαράλια. Ο ίδιος ξεψύχησε περίπου δύο ώρες αργότερα. Σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι μια μέρα πριν, είχε χάσει τη ζωή του στην ίδια πίστα ο Ρόλαντ Ράτζενμπέργκερ, όμως παρότι οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν καλές και ο Άδης είχε κάνει ήδη την εμφάνισή του, κανείς δεν ευαισθητοποιήθηκε κι έτσι ο Σένα έμελλε να έχει την ίδια τύχη με τον Αυστριακό πιλότο.

Όπως και να έχει, η ιστορία έγραψε ότι ένας από τους ικανότερους οδηγούς της Formula 1 «έφυγε» στα 34 του. Το γεγονός ότι στην τελευταία του κατοικία τον συνόδευσαν 3.000.000 συμπατριώτες του, καταδεικνύει το πόσο τον λάτρευαν οι Βραζιλιάνοι. Το γεγονός ότι ολόκληρος ο πλανήτης πενθούσε για το χαμό του, δείχνει ότι μιλάμε για ένα μύθο.

Ένα μύθο, που αν βρισκόταν στη ζωή, σήμερα (21/03/2018) θα έκλεινε τα 58 του χρόνια.