F1, Μπακού: Οι συνεχόμενες αστοχίες της Ferrari και το «No Fighting» της Red Bull

Ο όγδοος αγώνας της χρονιάς, ο χιλιοστός εξηκοστός τέταρτος (1064) σε απόλυτη αρίθμηση, διεξήχθη την Κυριακή 12 Ιουνίου 2022 στην πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, το Μπακού, στα παράλια της Κασπίας θάλασσας.

Εντός των ορίων του αγγλικού εμπειρισμού

Είναι σχετικά εύκολο στον σύγχρονο κόσμο των δεδομένων (γνωστότερα με τη διεθνή τους ονομασία, data) να συλλέξει κάποιος λεπτομερείς πληροφορίες για κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα πόσο μάλλον για τους αγώνες της Φόρμουλα Ένα όπου καταγράφονται, τηλεοπτικά και τηλεμετρικά και σε κάθε είδους οπτική, τα δραματιζόμενα εντός και εκτός πίστας. Ένας θεατής στις κερκίδες της πίστας ή στις γύρω πολυκατοικίες μόνο ως συμμετέχων στο γεγονός και στην αντίστοιχη προσωπική εμπειρία του μπορεί να αναφερθεί. Για τις λεπτομέρειες που κρίνουν τον αγώνα, εάν ενδιαφέρεται να τις μάθει και να έχει μία πληρέστερη εποπτεία των συμβάντων και της τελικής τους κατάληξης, θα πρέπει να απευθυνθεί στις δημοσιογραφικές δημοσιεύσεις των ειδικών. Ο Mark Hughes είναι ένας από τους καλύτερους αναλυτές – δημοσιογράφους του κόσμου. Τα κείμενά του φιλοξενούνται στο επίσημο site της Formula 1 και στο motorsportmagazine. Είναι αδύνατο να μην τον συμβουλευτεί όποιος θέλει να καταγράψει την άποψή του για τους αγώνες του δημοφιλέστερου γεγονότος του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Το ενδιαφέρον με το περιεχόμενο των κειμένων του είναι ότι δεν περιορίζεται σε μία απλή περιγραφή του αγώνα αλλά προσπαθεί να επισημάνει τα κρίσιμα σημεία της τελικής του εκβάσεως. Προϋπόθεση για τα συμπεράσματά του είναι η προσεκτική χρονική καταγραφή των στιγμιοτύπων σε συνδυασμό με την άριστη τεχνική και κανονιστική γνώση του αθλήματος. Φυσικά, ως αυθεντικός Βρετανός, είναι πιστός στα εμπειρικά δεδομένα τα οποία στηρίζουν την αναλυτική και συνθετική γνωστική του ικανότητα.

Δεν μπορεί και δεν θέλει να προχωρήσει πέραν της εμπειρίας και να διαμορφώσει ερμηνείες που άπτονται της διαισθήσεως ή μιας θολής ψυχαναλυτικής ματιάς. Έτσι, επισημαίνει και περιγράφει με ακρίβεια την ατυχία του Πέρεζ να πάρει την εντολή εισόδου στα pit, μετά το VSC (virtual safety car, εικονικό αυτοκίνητο ασφαλείας) λόγω της αστοχίας της μηχανής του Σάινθ, με καθυστέρηση μισού δευτερολέπτου, γεγονός που μάλλον του στοίχισε την πρώτη θέση. Καταγράφει και κάνει τις αντίστοιχες εποπτικές εικασίες σχετικά με την κατάληξη του αγώνα για τον Λεκλέρ για την περίπτωση που δεν θα είχε πάθει η μηχανή του κάτι αντίστοιχο με αυτής του Σάινθ. Όμως δεν θίγει ούτε ως υποψία κρίσεως τα αίτια της ανικανότητος της ομάδας της Ferrari να φέρει τα αυτοκίνητα της στον τερματισμό. Ακόμα και με τον κίνδυνο να φανώ φορέας έωλων επιχειρημάτων -και όχι άδικα, διότι δεν έχω πειστήρια για τα λεγόμενα μου-, δεν μπορώ να μην προχωρήσω σε μία ερμηνεία των συνεχόμενων “κακοτυχιών” της ιταλικής ομάδας.

Ματίας Μπινότο: Ούτε τακτική, ούτε στρατηγική, ούτε αξιοπιστία

Είναι η δεύτερη φορά αστοχίας της μονάδας ισχύος του μονοθεσίου του Λεκλέρ και η τρίτη συνεχόμενη, κατώτερη των προσδοκιών, εμφάνιση της “κόκκινης” ομάδας στους τελευταίους αγώνες. Πριν από αυτούς οι εμφανίσεις του Σάινθ ήταν απογοητευτικές, εξού και βρισκόταν στην πέμπτη θέση της βαθμολογίας οδηγώντας το ταχύτερο φετινό αυτοκίνητο των αγώνων. Ένδειξη για τα παραπάνω είναι οι pole positions (πρώτες θέσεις στις κατατακτήριες δοκιμές) του Λεκλέρ. Το μονοθέσιο του Μονεγάσκου σε ένα γρήγορο γύρο είναι ασυναγώνιστο, είτε από τις Red Bull, είτε από τον ομόσταυλό του. Όσον αφορά τον Σάινθ τα πράγματα είναι απλά. Είναι πιό αργός, παρόλο που πιστεύει το αντίθετο, κάτι που φάνηκε στην συμπεριφορά του στο Μονακό, όπου αντί να ασχοληθεί με την παταγώδη αποτυχία της αγωνιστικής τακτικής της ομάδας του σχολίαζε την “άδικη αυτή του τύχη που πάντα ενθάρρυνση και επιτυχία του αρνείται”, όπως θα έλεγε ο Κ.Π.Καβάφης. Όταν λοιπόν ο Λεκλέρ είναι μόνος στην πίστα για τον πιό γρήγορο γύρο, και η οδηγική του ικανότητα δεν συμπλέκεται με τις ομαδικές ενέργειες ή εντολές, αποδίδει τα μέγιστα. Ποιός πρέπει να χρεωθεί την ανικανότητα του μη τερματισμού (DNF, Do Not Finish), της αδύναμης τακτικής εντός των αγώνων και την έλλειψη καθαρής ιεράρχησης ανάμεσα στους δύο ομόσταυλους (teammates) οδηγούς; Η απάντηση είναι μία και μοναδική, ο επικεφαλής. Τα αυτοκίνητα πρέπει να τερματίζουν ως βασική προϋπόθεση αγωνιστικής αξιοπιστίας. Η τακτική πρέπει να βασίζεται στον καθαρό στρατηγικό στόχο που είναι άμεσα συνδεδεμένος με την καθαρή σχέση ανάμεσα στους οδηγούς της ομάδας. Είναι αδύνατο να τερματίσουν και οι δύο πρώτοι. Από τον ασύρματο της Red Bull, στον εν λόγω αγώνα, δόθηκε σαφής οδηγία στον Πέρεζ, “No Fighting”. Ο Φερστάπεν έπρεπε να προσπεράσει χωρίς ανταγωνισμό. Ας μην ξεχνάμε ότι κατά μεγάλο ποσοστό ο Ολλανδός οφείλει στον Μεξικανό την πρώτη του κατάκτηση στο Αμπου Ντάμπι, πέρυσι, όταν κράτησε πέντε δευτερόλεπτα πίσω του τον Χάμιλτον, στερώντας του αργότερα την επιλογή να μπεί στα pit, μετά το ατύχημα του Λατίφι πέντε γύρους πριν το τέλος του αγώνα. Ο Χάμιλτον δεν είχε την πολυτέλεια του χρόνου να αλλάξει λάστιχα και παραδόθηκε άνευ μάχης στα φρέσκα ελαστικά του Φερστάπεν, ακριβώς στον ένα και μοναδικό τελευταίο γύρο μετά την επανεκκίνηση. Όμως, το βασικό στοιχείο των αγώνων της Φόρμουλα Ένα που την κάνει την δημοφιλέστερη θεατρική σκηνή της υφηλίου, λόγω του παραδειγματικά προσομοιωσιακού στην ανθρώπινη ψυχολογία, χαρακτήρα της, είναι η διαχείριση του χρόνου. Φυσικά με την προϋπόθεση ότι ο εξονυχιστικός έλεγχος της αξιοπιστίας των αυτοκινήτων, τους επιτρέπει να συμμετέχουν μέχρι το τέλος του αγώνα. Ο συμπαθής, κατά τ’ άλλα, Ματίας Μπινότο ως επικεφαλής της δημοφιλέστερης ομάδας των αγώνων δεν μπορεί να πετύχει τίποτα από τα τρία. Ούτε την τακτική, ούτε την στρατηγική, ούτε την αξιοπιστία.

Στον αγώνα λοιπόν

Στην εκκίνηση ο Πέρεζ προσπερνά τον Λεκλέρ για την πρώτη θέση, κυρίως λόγω της πλεονεκτικής πλευράς στο grid, της δεύτερης. Μπαίνει κάποιος χωρίς να αλλάξει γραμμή στην κοντινή αριστερή στροφή των ενενήντα μοιρών. Δεν είναι κάτι ασυνήθιστο σε αυτή την πίστα.

8/51: Στην προσπάθεια του να απομακρυνθεί από τον Λεκλέρ ο Πέρεζ αντιμετωπίζει προβλήματα στα πίσω ελαστικά. Χάνει σε πρόσφυση (traction).

9/51: Ο Σάινθ εγκαταλείπει στην στροφή 4, στην έξοδο κινδύνου, λόγω μηχανικής βλάβης. Ο Πέρεζ χάνει την ευκαιρία για ένα pit stop επιβαρυμένο με δέκα, μόνο, δευτερόλεπτα, λόγω της μείωσης ταχύτητας κατά 40% που επιβάλλεται από το εικονικό αυτοκίνητο ασφαλείας, έως ότου μαζέψουν το ανήμπορο μονοθέσιο του Σάινθ. Παίρνει την εντολή από τον μηχανικό του, σχεδόν έξω από την είσοδο των pit και δεν προλαβαίνει να μπει για αλλαγή ελαστικών που θα ανακούφιζε και την πρόσφυση του. Η Ferrari σωστά βάζει τον Λεκλέρ για αλλαγή, παρόλο που ο ενδεδειγμένος γύρος αλλαγής από medium σε hard ελαστικά ήταν ο εικοστός. Ο Φερστάπεν μένει στην πίστα, γιατί σωστά η ομάδα του μετά την είσοδο του Λεκλέρ ευελπιστεί είτε στην υποβάθμιση (degradation) των ελαστικών του Λεκλέρ προς το τέλος του αγώνα, είτε σε ατύχημα και την εμφάνιση αυτοκινήτου ασφαλείας που δίνει την δυνατότητα «φτηνού» pit stop. O Πέρεζ στάθηκε άτυχος. Εάν είχε μπει, μάλλον θα ήταν ο νικητής του αγώνα, τηρουμένης μιας δεδομένης κανονικότητας που όμως δεν είναι χαρακτηριστικό των αγώνων της Φόρμουλα Ένα.

20/51: Ο Λεκλέρ εγκαταλείπει από μηχανική βλάβη. Μένει έξω σχεδόν από την είσοδο των pit. Ο Φερστάπεν τον προσπερνά, κυριολεκτικώς, σταματημένο. Ξέρει ότι εκτός σοβαρού απροόπτου έχει την πρώτη θέση του τερματισμού στο τσεπάκι του. Αυτό ακριβώς γίνεται. Δεύτερος είναι ο Πέρεζ, κατακτώντας και τον ταχύτερο γύρο. Η Red Bull μαζεύει τους περισσότερους δυνατούς βαθμούς σε ένα αγώνα για μία ομάδα. Στην τρίτη θέση τερματίζει ο Ράσελ και στην τέταρτη ο Χάμιλτον.

Ο Φερστάπεν προηγείται στην κατάταξη των οδηγών με 21 βαθμούς διαφορά από τον Πέρεζ. Τρίτος είναι ο Λεκλέρ με διαφορά 13 βαθμών από τον δεύτερο. Η Red Bull προηγείται της Ferrari στην κατάταξη κατασκευαστών του πρωταθλήματος με 80 βαθμούς. Η Mercedes είναι τρίτη, με 38 βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο.

Ο επόμενος αγώνας γίνεται στο Circuit Gilles Villeneuve, στο Μόντρεαλ του Καναδά. Πέρσι ο αγώνας δεν είχε διεξαχθεί στην συγκεκριμένη πίστα, η οποία είναι γρήγορη και παράξενη με αρκετά stop-start, με πολλά chicanes με έντονο φρενάρισμα, τη διάσημη φουρκέτα και τον τοίχο των πρωταθλητών στην τελευταία στροφή πριν την ευθεία τερματισμού. Εάν ο Φερστάπεν, μετά από τους Damon Hill, Jacques Villeneuve και Michael Schumacher τον αγγίξει, ίσως το πρωτάθλημα αποκτήσει νέο ενδιαφέρον. Γιατί αυτή την στιγμή το, με έντονες ελπίδες ανταγωνισμού, πρωτάθλημα των πρώτων αγώνων φαίνεται πως πνέει τα λοίσθια.

πηγή: «Κ»