Πώς καταλαβαίνουμε ότι θέλουν αλλαγή τα τακάκια;

Δεν χρειάζεται να επισημάνουμε τη σημασία της σωστής λειτουργίας των φρένων. Το σύστημα στο οποίο απευθυνόμαστε όποτε δούμε τα πράγματα να ζορίζουν μπροστά μας, είναι από τα πιο ζωτικά για την ασφάλειά μας και την ακεραιότητα του αυτοκινήτου. Και μπορεί τα βλέμματα να πέφτουν κατευθείαν στο δίδυμο δισκόπλακας-δαγκάνας, όμως τα τακάκια είναι αυτά που παρέχουν την επιφάνεια ώστε να κάνουν τη δουλειά τους τα άλλα δυο κομμάτια.

Το υλικό τριβής, όπως είναι η επίσημη ονομασία, συνιστά τον αφανή ήρωα του συστήματος πέδησης. Πρόκειται για το καίριο τμήμα που πιέζουν τα έμβολα της δαγκάνας πάνω στο δισκόφρενο, προκειμένου να μειωθεί η ταχύτητα περιστροφής των τροχών και, εν τέλει, ολόκληρου του αυτοκινήτου. Χωρίζονται σε τέσσερις διαφορετικούς τύπους (μη μεταλλικά, ημι-μεταλλικά, μεταλλικά και κεραμικά), κάθε ένα με τα δικά του χαρακτηριστικά και τη μακροζωία του. Ο γενικός κανόνας τα θέλει να αλλάζουν μεταξύ 20.000 και 40.000 χλμ., αλλά όπως πάντα όλα εξαρτώνται από τη χρήση. Το θέμα είναι να μπορεί να αντιληφθεί ο οδηγός πότε χρειάζονται αντικατάσταση.

Τα τακάκια δίνουν σημάδια σχετικά με τη φθορά τους, ιδίως ηχητικά. Το κλασικό και ανατριχιαστικό «σφύριγμα» είναι η πιο γνωστή ένδειξη πως σιγά σιγά θα πρέπει να παραγγείλουμε καινούργια, όταν γίνεται σε στεγνές συνθήκες. Εκτός αυτού, κάποια τακάκια παράγουν επίτηδες έναν μεταλλικό ήχο. Αυτό οφείλεται σε μικροστοιχεία από ατσάλι, που τοποθετούνται εντός του υλικού τριβής και έρχονται στην επιφάνεια όταν δεν υπάρχει επαρκής «πάστα». Η επαφή τους με το δισκόφρενο προκαλεί τον θόρυβο, ο οποίος λειτουργεί ως ειδοποίηση αλλαγής.

Διαφορετικά, υπάρχει η κανονική προειδοποιητική λυχνία στον πίνακα οργάνων. Όταν μικροσκοπικά ελάσματα έρχονται σε επαφή με τη δισκόπλακα, οι ανάλογοι αισθητήρες δίνουν σήμα πως το υλικό τριβής είναι στα τελευταία του, προειδοποιώντας τον οδηγό μέσω του καντράν. Άλλη οπτική ένδειξη είναι η έντονη μαυρίλα στις ζάντες, που προκαλείται από πολυκαιρισμένα τακάκια. Επίσης, το ίδιο το πεντάλ μας «μιλάει» περνώντας δονήσεις κάθε φορά που το πατάμε – ιδίως σε έντονα φρεναρίσματα. Τέλος, μπορούμε να ελέγχουμε το δείκτη φοράς στο τακάκι – αρκεί να έχουμε τον χώρο και την όρεξη, ώστε να αφαιρούμε τους τροχούς και να ελέγχουμε από κοντά τις δαγκάνες.

Πηγή: autogreeknews.gr