Είναι τρελοί... για δέσιμο - Νίκησαν δεμένοι μαζί στην Ύδρα

«Είναι τρελοί για δέσιμο;» θα πρέπει να αναρωτιούνταν οι ανυποψίαστοι, που απολάμβαναν τον πρωινό καφέ τους φορώντας παλτό και σκούφους λόγω του ψύχους, κάτω από θερμάστρες «μανιτάρια» στις καφετέριες του λιμανιού της Ύδρας. Ψιλόβροχο, συννεφιά, άνεμοι 6 μποφόρ και ξαφνικά, μέσα στο γκρι του χειμωνιάτικου τοπίου, σαν πινελιές από φωτεινά χρώματα, 60 αθλητές και αθλήτριες, δεμένοι μεταξύ τους με σκοινί ανά ζευγάρι, με πορτοκαλί κολυμβητικά σκουφάκια, γαλάζιες και κίτρινες ολόσωμες στολές, γέμισαν το χώρο μπροστά στο Ιστορικό Αρχείο - Μουσείο Ύδρας.

Από την εκκίνηση μέχρι και τον τερματισμό ενός ιδιαίτερα απαιτητικού αγώνα, απόστασης 11 χιλιομέτρων, με τέσσερις εναλλαγές από κολύμπι σε τρέξιμο, το 1ο Trimore SwimRun Hydra. Πρώτοι τερμάτισαν οι τριαθλητές Σπύρος Γκοτζιάς και Παναγιώτης Δημόπουλος. Μίλησαν για την εμπειρία τους σε αυτόν τον αγώνα που διοργανώνεται για πρώτη φορά στη Μεσόγειο, αλλά και την παιδική φιλία τους που ξεκίνησε από το τμήμα κολύμβησης του ΑΝΟ Αργυρούπολης. Στις σπουδές οι δρόμοι τους χώρισαν: Ο Σπύρος αποφοίτησε από τη σχολή Ευελπίδων και έγινε πιλότος στα ελικόπτερα CHINOOK, ο Παναγιώτης σπούδασε στα ΤΕΦΑΑ Αθηνών. Τους ένωσε ξανά το τρίαθλο πριν βρεθούν... δεμένοι μαζί να αγωνίζονται στην Ύδρα! Ο ένας να εξαρτάται από τον άλλον. Ο ένας να βοηθά τον άλλον. Άλλοτε δίπλα-δίπλα, άλλοτε ο ένας να παρακινεί και άλλοτε να περιμένει τον άλλον. Και στο τέλος, δεμένοι μαζί... νίκησαν!

Αναλυτικά η συνέντευξη των Σπύρου Γκοτζιά και Παναγιώτη Δημόπουλου:

-Τι διαφορές έχει το SwimRun εν συγκρίσει με άλλα αγωνίσματα που σχετίζονται με το Τρίαθλο ή το Δίαθλο;

ΓΚΟΤΖΙΑΣ: «Το SwimRun είναι multi sport, όπως και το τρίαθλο. Δεν είναι Ολυμπιακό αγώνισμα, αλλά πρόκειται για μία καινούρια σειρά αγώνων που βασίζεται στην ομαδικότητα. Δεν είσαι μόνος σου. Απαιτεί να έχεις κάποιον άλλον μαζί σου. Ο ένας εξαρτάται από τον άλλον. Χρειάζεται ειδικός εξοπλισμός, αφού πρέπει να κολυμπήσεις με παπούτσια, μπορείς να χρησιμοποιείς χεράκια στο κολύμπι για να σε βοηθούν και είναι υποχρεωτικό να φοράς στολή neoprene, η οποία σε προστατεύει από το κρύο στη θάλασσα. Αυτό, όμως σημαίνει πως σε κρατά ζεστό και στο τρέξιμο. Αν κάνει ζέστη, τότε σε ζεσταίνει περισσότερο από το επιθυμητό».

ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: «Είναι μια διαφορετική, εξαιρετική ομαδική εμπειρία, όπως είπε ο Σπύρος, αφού δεν αγωνίζεσαι μόνος σου. Διαφέρει επίσης στο γεγονός πως ό,τι χρειάζεσαι, από τον εξοπλισμό μέχρι και τον ανεφοδιασμό, θα πρέπει να το κουβαλάς πάνω σου καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα. Προβλεπόταν ποινή, αν μόλυνες το περιβάλλον με σκουπίδια. Έπρεπε δηλαδή ακόμη και το άδειο μπουκάλι από το νερό να το επιδείξεις στους κριτές κατά τον τερματισμό».

-Στην πράξη είναι θετικό ή πιεστικό να είσαι δεμένος με τον συναθλητή/τριά σου;

ΓΚΟΤΖΙΑΣ: «Είναι θετικό! Ιδιαίτερα στους αρχάριους αθλητές προσδίδει ασφάλεια. Αν κουραστεί κάποιος ή νιώσει αδιαθεσία στο κολύμπι που δεν έχεις οπτική επαφή, το σκοινί θα τεντώσει και ο αθλητής που προπορεύεται και είναι πιο δυνατός, θα κόψει ρυθμό, θα βοηθήσει το συναθλητή του. Στο τρέξιμο έχεις μια επαφή, τον ακούς, αλλά στο νερό το σκοινί είναι ακόμη πιο σημαντικό».

-Τι ήταν αυτό το... κάτι παραπάνω που είχατε για να αφήσετε στη δεύτερη θέση, με διαφορά 6 λεπτών, τον κορυφαίο εν ενεργεία Έλληνα τριαθλητή Γρηγόρη Σουβατζόγλου και τον συναθλητή του, Γιώργο Αλυφαντή;

ΓΚΟΤΖΙΑΣ: «Νομίζω ότι μέτρησε πολύ πως γνωριζόμασταν με τον Παναγιώτη πολλά χρόνια, αφού κολυμπούσαμε μαζί από παιδιά, στο σύλλογό μας, τον ΑΝΟ Αργυρούπολης, από το 2001. Είμαστε συναθλητές και στην ίδια ομάδα τριάθλου τα τελευταία τρία χρόνια, την Athens Triathlon Team, υπό την τεχνική καθοδήγηση του Γιάννη Ψαρέλη. Κάνουμε μαζί τις προπονήσεις μας στο τρέξιμο και την ποδηλασία. Αν και κάθε μέτρο του αγώνα ήταν καινούριο για εμάς, δεν είχαμε κάποιο ατύχημα, αφού προσέχαμε πολύ στα σημεία που είχε στροφές ή σκαλιά και γλιστρούσε λόγω της βροχής».

ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: «Νομίζω πως το γεγονός ότι καταφέραμε να νικήσουμε το No 1, τον Γρηγόρη (σ.σ. Σουβατζόγλου) οφείλεται στη χημεία που έχουμε με τον Σπύρο, όπως σας εξήγησε ήδη, αλλά και στο ότι κάναμε κάποια πράγματα καλύτερα κατά τη διάρκεια του αγώνα, ενώ εκείνοι έχασαν σε κάποιες λεπτομέρειες. Ίσως να έκαναν κάποια λάθη».

-Ποια γεύση σας αφήνει η συμμετοχή στο 1ο SwimRun της Ύδρας;

ΓΚΟΤΖΙΑΣ: «Ήταν μια μοναδική εμπειρία! Οι συνθήκες ταίριαζαν πολύ στον αγώνα: είχε κύματα, είχε βροχή, οι συνθήκες δηλαδή ήταν απαιτητικές. Η Ύδρα ταιριάζει απόλυτα στο concept του SwimRun, συγκρίνοντας με όσα έχω δει στις σκανδιναβικές χώρες, απ’ όπου ξεκίνησε το συγκεκριμένο αγώνισμα. Οι διαδρομές στην Ύδρα είναι δίπλα στη θάλασσα. Μπορεί να μην έχουμε τις λίμνες που έχουν στη Φινλανδία ή τη Σουηδία, αλλά έχουμε τη θάλασσα και είναι ακόμη καλύτερα σε σχέση με το εξωτερικό, καθώς μπορούν και οι θεατές να παρακολουθήσουν τον αγώνα, λόγω της πρόσβασης που έχουν στην ακτή. Στο εξωτερικό, οι αθλητές διασχίζουν μεγάλες εκτάσεις. Είναι ένας μοναχικός αγώνας, ενώ στην Ύδρα, εμείς είχαμε υποστήριξη από τον κόσμο που μας χειροκροτούσε».

ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: «Η Ύδρα είναι ένα πανέμορφο, γραφικό νησί και είναι σημαντικό για το άθλημά μας πως εκεί δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα. Οι κάτοικοι ήταν πολύ φιλόξενοι και χάρηκαν και οι ίδιοι τη διοργάνωση. Επειδή δεν απομακρυνόμασταν από τις ακτές στο κολύμπι, ο κόσμος είχε τη δυνατότητα να μας βλέπει και να μας εμψυχώνει».

-Τι θα συμβουλεύατε τους διοργανωτές για να είναι ακόμη καλύτερο το 2ο SwimRun;
ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: «Θα πρόσθετα λίγα περισσότερα χιλιόμετρα. Η ικανοποίηση ότι κουβαλάς όλα τα πράγματά μαζί σου, εν αντιθέσει με τους αγώνες τριάθλου, είναι κάτι που θα ήθελε ένας αθλητής να βιώσει λίγο παραπάνω. Ως προς τις παροχές, πραγματικά, οι διοργανωτές είχαν φροντίσει να τα έχουν όλα! Σε λίγους αγώνες έχουμε δει τόσα πολλά!»

ΓΚΟΤΖΙΑΣ: «Νομίζω πως του χρόνου θα υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη απήχηση. Πιστεύω πως θα έχει τριπλάσιες συμμετοχές εν συγκρίσει με φέτος! Ήταν μόλις η πρώτη φορά! Να φανταστείτε πως εγώ έμαθα από αυτόν τον αγώνα ότι υπάρχει αυτό το άθλημα. Ευτυχώς, το είδα εγκαίρως και πήρα τον εξοπλισμό μου. Πολλοί δεν προλάβαιναν να πάρουν τη στολή. Υπάρχουν ειδικές στολές για το SwimRun που είναι κοντομάνικες και έχουν το φερμουάρ μπροστά, αντί πίσω. Αυτό σε βοηθά να τρέχεις πιο άνετα, ενώ οι στολές του τριάθλου είναι σχεδιασμένες καθαρά για κολύμπι».

-Πως προέκυψε η ενασχόλησή σας με το Τρίαθλο, αν και συναθλητές στην κολύμβηση από παιδιά στον ΑΝΟ Αργυρούπολης;

ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: «Όταν αποφοίτησα από τα ΤΕΦΑΑ Αθηνών, ήθελα να συμμετάσχω σε έναν Μαραθώνιο. Άρχισα να προπονούμαι στο τρέξιμο και έκανα τρεις Μαραθωνίους (Αθήνα, Πράγα και Παρίσι). Επειδή έτρεχα καλά, ο Σπύρος που ασχολείτο ήδη με το τρίαθλο μου είπε “ γιατί δεν δοκιμάζεις;” Πήγα στον προπονητή του, εκείνος είδε τους χρόνους μου στο τρέξιμο και μου ανακοίνωσε, δεν με ρώτησε καν, απλά μου ανακοίνωσε: “ Ξεκινάς τρίαθλο!”».

ΓΚΟΤΖΙΑΣ: «Κολυμπούσα στα 400μ. και τα 1.500μ., αποστάσεις που ταίριαζαν με αυτές του τριάθλου και είχα αναδειχτεί πρωταθλητής Ελλάδας στην ηλικιακή κατηγορία των 13 ετών. Μετά αφοσιώθηκα στις σπουδές μου στη σχολή Ευελπίδων και ήταν το 2011, όταν αποφάσισα να ξεκινήσω το τρίαθλο. Ανέπτυξα και τα άλλα δύο αθλήματα (τρέξιμο, ποδηλασία) σταδιακά και έφτασα σε ένα πολύ καλό επίπεδο».

-Πως συνδυάζεται, αλήθεια, η ενασχόληση με το τρίαθλο σε τόσο υψηλό επίπεδο, με την επαγγελματική σταδιοδρομία;

ΓΚΟΤΖΙΑΣ: «Είναι δύσκολο, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Προσωπικά, απασχολούμαι πολλές ώρες την ημέρα στην εργασία μου, που αποτελεί και το βασικό μου μέλημα, αφού έμφαση δίνω πρωτίστως στο επάγγελμά μου. Το τρίαθλο είναι ένα χόμπι που με βοηθά να έχω ψυχοσωματική υγεία. Δεν αφοσιώνομαι μόνο σε αυτό, κρατάω μια ισορροπία και στην προσωπική ζωή μου. Προπονούμαι καθημερινά τα απογεύματα μετά τη δουλειά, αλλά τα σαββατοκύριακα λίγο περισσότερο αφού έχω πιο πολύ χρόνο. Η καθοδήγηση του προπονητή μου Γιάννη Ψαρέλη είναι ιδιαίτερα σημαντική και τον ευχαριστώ! Θέλω να ευχαριστήσω δημόσια και τον Παναγιώτη. Κάναμε μία πολύ καλή προσπάθεια, ο ένας βοηθούσε τον άλλον».

Τέλος, γιατί δεν «καλλιεργείται» μεθοδικά το τρίαθλο στις μικρές ηλικίες στην Ελλάδα;

ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: «Το άθλημα του τριάθλου είναι ένα σύνθετο, απαιτητικό άθλημα και απαιτεί αρκετό χρόνο. Ίσως, επειδή τα παιδιά είναι επιβαρυμένα με το σχολείο και τα φροντιστήρια και οι γονείς επιλέγουν να τα γράψουν σε ένα από τα τρία αθλήματα. Παράλληλα, είναι και ένα σχετικά καινούριο άθλημα στην Ελλάδα. Μπορώ να πω ότι έχει αρχίσει να “ ανθίζει” τα τελευταία πέντε χρόνια και πάμε όλο και καλύτερα. Γίνονται και περισσότεροι αγώνες. Ως προς τους συλλόγους έχουν αρχίσει πολύ δειλά να εμφανίζονται, ενώ κάποιοι άλλοι συζητούν τώρα τη δημιουργία τμημάτων τριάθλου. Υπάρχει κινητοποίηση, λοιπόν από τους συλλόγους, αλλά το θέμα είναι ότι και η Πολιτεία πρέπει να κάνει κάτι γι’ αυτό, μέσω της Ομοσπονδίας».

*** Οι δύο τριαθλητές θέλησαν στο τέλος της συνέντευξης να ευχαριστήσουν δημόσια τους χορηγούς τους, οι οποίοι τους στηρίζουν στις προσπάθειές τους.

ΣΠΥΡΟΣ ΓΚΟΤΖΙΑΣ: ΣΠΑΝΟΣ Α.Ε., Power Health, Compressport Greece, PowerBar in Athens, Onrunning, Aquasphere, Cryosauna-Icetube, Egalaxy, Matcha Ninja Greece, Οπτικά Οραμα, BikeMe.gr

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Terranova-bionat, Swimmingshop.gr, Garmin Greece, The Saint Kitchen, Cryosauna Studio, Wd-40 greece team

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ