Ο Χίλτερ μαθαίνει ότι οι Έλληνες «μένουμε σπίτι» λόγω κορονοϊού και απαιτεί να πέσει η τιμή στο αρνί

Πλάνα από την ταινία του Όλιβερ Χιρσμπίγκελ «Η Πτώση» με τον Χίλτερ να μαθαίνει ότι οι Έλληνες «μένουμε σπίτι» λόγω κορονοϊού και να απαιτεί να πέσει η τιμή στο αρνί του Πάσχα.

Ο Χίλτερ μαθαίνει ότι οι Έλληνες «μένουμε σπίτι» λόγω κορονοϊού και απαιτεί να πέσει η τιμή στο αρνί

Πρόκειται για ένα από τα κλασικά πλέον βίντεο με τον Χίτλερ που κυκλοφορούν στα social media. Αυτή τη φορά το θέμα είναι ο κορονοϊός.

Ένα άκρως χιουμοριστικό βίντεο με τον Χίτλερ να μαθαίνει τι γίνεται στην Ελλάδα τις μέρες του κορονοϊού. Οργισμένος απαιτεί να πέσει η τιμή στο αρνί του Πάσχα.

Πρόκειται για πλάνα από την ταινία του Όλιβερ Χιρσμπίγκελ «Η Πτώση» για τις τελευταίες μέρες του Χίτλερ. Ο υποτιτλισμός, έχει προσαρμοστεί στην εποχή του κορονοϊού με απολαυστικά αποτελέσματα.

Η Πτώση (γερμανικά: Der Untergang‎) είναι γερμανική ιστορική-πολεμική δραματική ταινία σε σκηνοθεσία του Όλιβερ Χιρσμπίγκελ. Στην ταινία προταγωνιστούν οι Μπρούνο Γκαντς, Αλεξάντρα Μαρία Λάρα, Κορίνα Χάρφουχ, Ούλριχ Μάτες, Γιουλιάνε Κέλερ, Χάινο Φερχ, Κρίστιαν Μπέρκελ, Ματίας Χάμπιχ και Τόμας Κρέτσμαν. Η ταινία διαδραματίζεται στην μάχη του Βερολίνου στο τέλος του Β' ΠΠ, όπου η Ναζιστική Γερμανία έχει ηττηθεί ολοκληρωτικά. Επίσης, αναπαριστά τις τελευταίες μέρες του Αδόλφου Χίτλερ (τον οποίο ενσαρκώνει ο Γκαντς).

Όταν η Ελένη Βλάχου έγραφε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Χίτλερ και γοητευόταν από τον Γκέμπελς

Τα βασικά γυρίσματα έλαβαν χώρα τον Σεπτέμβριο-Νοέμβριο του 2003 σε μέρη του Βερολίνου, του Μονάχου και της Αγίας Πετρούπολης. Καθώς τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα μέσα και γύρω από το καταφύγιο του Χίτλερ, ο Χίρσμπιγκελ χρησιμοποίησε δεδομένα από αυτόπτες μάρτυρες, μαρτυρίες επιζόντων και άλλες ιστορικές πηγές κατά την διάρκεια της παραγωγής, προκειμένου να αναπαραστήσει την ατμόσφαιρα του Βερολίνου της δεκαετίας του 1940. Η ταινία βασίστηκε στα βιβλία «Μέσα στο καταφύγιο του Χίτλερ» του ιστορικού Γιόαχιμ Φεστ και «Μέχρι την Τελική Ώρα» της Τράουντλ Γιούνγκε, μεταξύ άλλων αναφορών για την περίοδο.

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο στις 14 Σεπτεμβρίου 2004. Η ταινία έγινε αντικείμενο διαμάχης καθώς έδειχνε την ανθρώπινη πλευρά του Χίτλερ και περιέχει άλλα μέλη της κυβέρνησης της Ναζιστικής Γερμανίας. Η διανομή της ταινίας έγινε από την Constantin Film. Η ταινία έβγαλε έσοδα άνω των 92 εκατομμυρίων δολαρίων, δέχθηκε θετικές κριτικές και προτάθηκε για το βραβείο καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας στα 77α βραβεία Όσκαρ.

Διαδικτυακές παρωδίες

Χιλιάδες διαδικτυακές παρωδίες βασίζονται σε αποσπάσματα της ταινίας. Η σκηνή όπου ο Χίτλερ εξοργίζεται καθώς οι διαταγές του δεν εκτελέστηκαν έγινε δημοφιλέστατη καθώς δημοσιεύτηκαν χιλιάδες παρωδίες στο διαδίκτυο.
Η ταινία είναι γνωστή λόγω των παρωδιών που βασίζονται σε αποσπάσματα της ταινίας. Τα δημοφιλέστερα αποσπάσματα είναι τα εξής: αυτό όπου ο Χίτλερ συνειδητοποιεί ότι η Γερμανία έχει ηττηθεί, εκείνο όπου ο Χίτλερ ζητά από τον Ότο Γκύνσε να βρει τον Χέρμαν Φέγκελαϊν και αυτό όπου ο Χίτλερ συζητά μια πιθανή γερμανική αντεπίθεση ενάντια στις σοβιετικές δυνάμεις.

Σε αυτά τα βίντεο, οι χαρακτήρες ομιλούν στα γερμανικά (όπως στην ταινία) αλλά προστίθονται νέοι υπότιτλοι οι οποίοι ταιριάζουν με το θέμα του εκάστοτε βίντεο. Μέχρι το 2010 είχαν δημιουργηθεί χιλιάδες παρωδίες. Διάφοροι χρήστες του YouTube έχουν δημιουργήσει βίντεο-παρωδίες με αποσπάσματα από τη ταινία ενώ άλλοι έχουν δηλώσει ακόμη και τους λόγους που το κάνουν.

Ο Χίρσμπιγκελ μίλησε θετικά για τις παρωδίες σε μια συνέντευξη του 2010 στο περιοδικό New York, λέγοντας ότι μερικές ήταν αστείες και είναι μια κατάλληλη επέκταση του σκοπού της ταινίας:

«Η ουσία της ταινίας ήταν να διώξει αυτούς τους απαίσιους ανθρώπους από τον θρόνο τους που τους έκανε δαίμονες. Νομίζω ότι είναι μόνο δίκαιο που λαμβάνεται ως μέρος της ιστορίας μας, και χρησιμοποιείται για οποιοδήποτε σκοπό θελήσουν οι άνθρωποι». — Όλιβερ Χίρσμπιγκελ, New York.

Ωστόσο, η Constantin Film έχει ζητήσει την αφαίρεση των βίντεο-παρωδιών. Οι παραγωγοί ζήτησαν από το YouTube να αφαιρέσει τις παρωδίες το 2010. Αυτό έδωσε αφορμή να δημιουργηθούν ακόμη περισσότερες παρωδίες, καθώς και βίντεο όπου ο Χίτλερ παραπονιέται για την αφαίρεση των παρωδιών.