Αντέχει playoffs το ελληνικό ποδόσφαιρο;

Δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι στα περισσότερα πρωταθλήματα της Ευρώπης δεν εφαρμόζεται η διαδικασία των playoffs μετά το τέλος της κανονικής περιόδου. Ούτε στο ότι στις μεγάλες λίγκες δεν υπάρχει αυτή η έξτρα διαδικασία, με τις πρώτες ομάδες της βαθμολογίας να παίζουν μεταξύ τους ένα μίνι πρωτάθλημα στο τέλος για να αναδειχθεί ο πρωταθλητής και να διανεμηθούν τα «εισιτήρια» για τη συμμετοχή στις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ. Το ερώτημα που θέτουμε στον τίτλο αυτού του κειμένου προέρχεται από άλλες ανησυχίες και προβληματισμούς.

Στο ελληνικό ποδόσφαιρο γίνεται «χαμός», για τον οποίο δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη ανάλυση. Όλοι βλέπουν και όλοι γνωρίζουν. Η κόντρα ανάμεσα στις ομάδες είναι μεγάλη. Η εφαρμογή των κανονισμών δεν είναι πάντοτε (ή σπάνια) στο πλαίσιο της ισονομίας, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις οι ίδιοι οι κανονισμοί αλλάζουν με αστραπιαίες ενέργειες και τροπολογίες προκειμένου να εξυπηρετηθούν συμφέροντα στο πλαίσιο της «ιστορικής δύναμης» που έχουν κάποιοι σύλλογοι ή εξ αιτίας του πλήθους των οπαδών τους και του αντίστοιχου πολιτικού κόσοτς. Οι παρεμβάσεις της FIFA και της UEFA γίνονται πολύ συχνά, κάθε φορά που το πράγμα φτάνει στο όριο, αλλά δεν στέφονται με επιτυχία.

Κι αυτό έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια, παρά τις επιτροπείες και τα μνημόνια. Υποθέσεις πολυϊδιοκτησίας έρχονται να επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Στη διαιτησία οι αποφάσεις εξακολουθούν να είναι εξοργιστικές σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη και με τη χρήση του VAR, το οποίο στα ελληνικά γήπεδα έχει λειτουργήσει λειψά ή κατά το δοκούν ή σε κάποιες περιπτώσεις και καθόλου. Είτε μπλοκάρει το σύστημα είτε οι χρήστες επιλέγουν την ώρα των αγώνων να ικανοποιήσουν την πείνα τους είτε πιθανώς και για λόγους συμφερόντων.

Ας αφήσουμε τα playoffs για τους ποδοσφαρικά προηγμένους...

Η στελέχωση ομοσπονδιών και διαφόρων επιτροπών γίνεται με τρόπο που προκαλεί την κοινή γνώμη και οι ενέργειές τους προσβάλλουν την ίδια κοινή γνώμη και βυθίζουν ακόμη πιο πολύ το ήδη καταποντισμένο άθλημα. Η βαθμολογία της εθνικής ομάδας και των συλλόγων στις διεθνείς κατατάξεις είναι επίσης στα τάρταρα.

Σε ένα κλίμα έντασης, σε μία ατμόσφαιρα πολύ βαριά και θολή, σε ένα έκρυθμο περιβάλλον αναξιοπιστίας, διαρκών αντεγκλήσεων, κυβερνητικών παρεμβάσεων και δικαστικών εμπλοκών, οι αγώνες που πλησιάζουν για τα playoffs της Super League εγκυμονούν μεγάλους κινδύνους.

Τα διαδοχικά ντέρμπι σε διάστημα λίγων ημερών, το ένα έπειτα από το άλλο, δεν οδηγούν σε δίκαιη ανάδειξη του καλύτερου ως πρωταθλητή ~όπως προφανώς το είχε στο μυαλό του ο εμπνευστής αυτής της ιδέας και εκείνοι που την εφάρμοσαν~ αλλά είναι πιθανό, έως σχεδόν βέβαιο, να οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερο φανατισμό και όλα τα σχετικά.

Σε ισχυρότερες κόντρες και σοβαρότερα προβλήματα από τα ήδη υπάρχοντα, που δεν είναι και λίγα έτσι; Δεν μπορεί σε ένα τόσο επιβαρημένο πρωτάθλημα να προσθέτει κάποιοι μια σειρά αγώνων που δεν έχουν κάτι να προσφέρουν. Ούτε δικαιοσύνη ούτε φυσικά θέαμα. Παρά μόνο τηλεοπτικά έσοδα.

Οι ξένοι διαιτητές δεν μπορούν να αποτελούν εγγύηση ομαλότητας, όπως διαπιστώθηκε στο προχθεσινό ντέρμπι Κυπέλλου στη Θεσσαλονίκη. Η απάντηση, συνεπώς, είναι κάθετα αρνητική. Όχι. Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν αντέχει πλέι οφ. Και δεν έχουν τίποτα ουσιαστικό να παρέχουν, πέραν ακόμη καταστροφικότερων συνεπειών…