Γιώργος Φοιρός: «Ο Γκαρσία μεγάλος παίκτης, ο Βέλεθ στόπερ-ηγέτης»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ποδόσφαιρο, μπάσκετ, όλα τα σπορ, από πολλές ομάδες, όχι μόνο από Ολυμπιακό, τα κυνηγάμε όλα. Πάμε στο σημερινό θέμα. Κάθε ομάδα έχει τις σημαίες της. Αξέχαστα τα χαρτάκια της Panini. Το σήμα του Άρη ήταν εντυπωσιακό. Οι δύο μεγαλύτερες σημαίες του Άρη που έπαιρναν τη φανέλα με τον αριθμό στο σπίτι, ήταν ο Ντίνος Κούης και ο Γιώργος Φοιρός.

Έχοντας ρωτήσει Αρειανούς, μου έχουν πει ότι Νο1 σημαία του Άρη είναι ο Κούης και Νο2 ο Φοιρός. Στη νεότερη ιστορία του Άρη, δηλαδή τα τελευταία 40 χρόνια. Παίκτες που ήταν σε ένα Άρη μεγάλο ο οποίος διεκδικούσε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο.

Ο Κούης έχει πιο πολλές συμμετοχές στον Άρη και πιο πολλά γκολ, αφού ο Φοιρός ήταν κεντρικός αμυντικός. Όμως ο Φοιρός έχει πολύ περισσότερες συμμετοχές στην Εθνική Ελλάδας! Έχει μακράν τις περισσότερες συμμετοχές από κάθε άλλον παίκτη του Άρη στην Εθνική Ελλάδας. Επίσης ο Φοιρός ως προπονητής του Άρη έχει κάνει επιτυχίες σε αντίθεση με τον Κούη.

Βγάζω συνέντευξη του Φοιρού για τους δύο παίκτες που φέρονται να ενδιαφέρουν τον Ολυμπιακό, τον Γκαρσία και τον Βέλεθ, και για τον Άρη. Είναι εντυπωσιακά αυτά που λέει για τους δύο ποδοφαιριστές.

Όμως μου λέει ωραίες ιστορίες για το πώς οι Γιαννακόπουλοι είχαν συμφωνήσει μαζί του να τον πάρουν στον Παναθηναϊκό λίγο πριν τους πάρει την ΠΑΕ ο Βαρδινογιάννης! Και πώς επίσης ο Νταϊφάς μετά θα τον έπαιρνε στον Ολυμπιακό και ο Μπάρλος στην ΑΕΚ. Τι έγινε όμως και συνέχισε στον Άρη.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 29/3/2019

12 χρόνια ποδοσφαιριστής στον Άρη. Και μετά προπονητής ξανά και ξανά. Έχει άλλος τόσες συμμετοχές με την Εθνική ομάδα;

Άλλος παίκτης του Άρη όχι. Μπορείτε να το ψάξετε.

Σας θυμάμαι πιτσιρικάς στο Euro του 1980.

Βασικός ήμουν. Να σου πω γιατί είχα τόσες πολλές συμμετοχές στην Εθνική, 52 φορές διεθνής. Έπαιζα στην Εθνική Παίδων και στην Εθνική Νέων, και δεν πήγα στην Ελπίδων, πήγα κατευθείαν στην Εθνική Ανδρών. Ο Παναγούλιας με πήρε στην Εθνική και με έκανε βασικό από μικρή ηλικία. Υπήρχε μια μόδα τότε για τους καλούς παίκτες να αποφεύγουν τους αγώνες της Εθνικής όταν δεν ήταν σημαντικά ματς, γιατί τους ζήταγαν από τις ομάδες τους να προσέχουν τα πόδια τους, να μην κουράζονται. Δεν είχες επιπτώσεις τότε αν δεν πήγαινες στην Εθνική. Λέγανε οι ομάδες «έχουμε δύσκολο ματς την Κυριακή, σε χρειαζόμαστε να δώσεις το 100%» και τέτοια.

Εσείς όμως πηγαίνατε.

Εγώ αγαπούσα πολύ την Εθνική ομάδα. Πήγαινα όσο μπορούσα, μόνο αν ήμουν τραυματίας δεν πήγαινα. Ήθελα να τιμήσω το εθνόσημο και τους ανθρώπους που με εμπιστεύτηκαν και με πήραν.

Υπήρξε ενδιαφέρον ποτέ από τον Ολυμπιακό για να σας φέρει στον Πειραιά;

Και από τις 3 μεγάλες ομάδες της πρωτεύουσας!

Πείτε μου για αυτό. Το έχετε ξαναπεί;

Όχι ξεκάθαρα, όπως θα το πω τώρα. Έληγε η 8ετία μου, στη μεγάλη ομάδα που είχε τότε ο Άρης, στα τέλη της δεκαετίας του '70. Με ήθελαν πολύ οι Γιαννακόπουλοι στον Παναθηναϊκό, είχαμε συμφωνήσει. Είχαν εκείνοι τότε τον Παναθηναϊκό για ένα διάστημα, λίγο πριν τους πάρει την ΠΑΕ ο Βαρδινογιάννης. Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος ήταν στην ΕΠΟ και ήξερε εκ των έσω τον χαρακτήρα μου. Ήθελαν οι Γιαννακόπουλοι να με παρουσιάσουν ως την πρώτη μεγάλη μεταγραφή στον Παναθηναϊκό. Αλλά μπήκε ο Βαρδινογιάννης θυμάμαι με ανοικτή επιταγή, είπε βάλτε ό,τι ποσό θέλετε, και πήρε εκείνος την ομάδα που έγινε ΠΑΕ. Μίλησα και με τον Νταϊφά τότε, με ήθελε στον Ολυμπιακό. Και με τον Μπάρλο που με ήθελε στην ΑΕΚ. Είχα σχεδόν συμφωνήσει και με τους δύο!

Και πώς μείνατε τελικά στον Άρη;

Προτίμησα να μείνω στη Θεσσαλονίκη λόγω του ότι γεννούσε εκείνες τις μέρες η γυναίκα μου η οποία ήταν 19 χρονών! Ήταν επιθυμία της να μην φύγουμε από τη Θεσσαλονίκη. Έπεσε και ο κόσμος από πάνω, η αγάπη του κόσμου του Άρη, και οι παράγοντες του Άρη, με έκαναν να παραμείνω- παρ' ότι έχασα πολλά λεφτά σε σχέση με αυτά που πρόσφεραν οι ομάδες της πρωτεύουσας.

Τότε ο Άρης έκανε 17 νίκες σε 17 ματς στην έδρα του, ήταν ρεκόρ! Μετά θα έπαιρνε το πρωτάθλημα αλλά ισοβάθμησε με τον Ολυμπιακό και το έχασε στο μπαράζ. Νιώθετε αδικημένος που δεν πήρατε ένα πρωτάθλημα;

Όχι μόνο για μένα, η αδικία ήταν για όλη εκείνη την ομάδα του Άρη η οποία κτιζόταν χρόνο- χρόνο και ήταν πράγματι μεγάλη ομάδα. Ήταν ιστορικό λάθος που οι τότε παράγοντες του Άρη διέλυσαν εκείνη την ομάδα μετά το μπαράζ. Σιγά- σιγά άρχισαν να ξεπουλάνε παίκτες ή να τους χάνουνε ή και να τους διώχνουν. Τη χάλασαν την ομάδα αντί να τη στηρίξουν.

Ποιον θεωρείτε καλύτερο παράγοντα στην ιστορία του Άρη;

Αναμφισβήτητα από όσους γνώρισα, ήταν ο Νίκος Καμπάνης με τον Μενέλαο Χατζηγεωργίου που με έφερε μεταγραφή στον Άρη ως ποδοσφαιριστή. Αργότερα, όταν ήμουν προπονητής στον Άρη, ο άνθρωπος που στήριξε την ομάδα όσο κανείς άλλος ήταν ο Νίκος Τσαρούχας.

Τώρα πώς βλέπετε την ομάδα; Θα βγει Ευρώπη; Έχω γράψει ρεπορτάζ από πέρσι για το πόσο καλός προπονητής είναι ο Σάββας Παντελίδης και αρσενικός και έξυπνος.

Θεωρώ ότι είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να μην βγει ο Άρης στην Ευρώπη. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα βγει. Ο Άρης που βλέπουμε είναι έργο Παντελίδη. Το λένε και οι παίκτες. Ο Ερέρα δεν ήταν αποτυχημένος, αλλά ο Παντελίδης γνωρίζοντας την ελληνική νοοτροπία δούλεψε πιο αποτελεσματικά και πειστικά. Έχει ένα μεγάλο προσόν η ομάδα του Άρη αυτή τη στιγμή: Ο Σάββας Παντελίδης παίρνει το 100% από κάθε παίκτη! Είναι όλοι οι ποδοσφαιριστές φορμαρισμένοι!

Ως αρειανός, στεναχωριέστε που παίρνει ο ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα; Θα προτιμούσατε να το πάρει άλλη ομάδα;

(γελάει). Αυτήν την ερώτηση την έκαναν και στον Κούη και επειδή απάντησε «ναι», τον έκραζε η μισή Θεσσαλονίκη.

Εγώ του την έκανα. Έχω βγάλει και παίκτες του Άρη και παίκτες του ΠΑΟΚ κατά καιρούς. Εσείς τι απαντάτε;

Εγώ θα απαντήσω έτσι: Όλους τους Αρειανούς αν ρωτήσεις, θα σου δώσουν την ίδια απάντηση! Όπως και όλους τους ΠΑΟΚτσήδες να ρωτούσες, αν πήγαινε ο Άρης για πρωτάθλημα, θα σου έδιναν την ίδια απάντηση.

Πείτε μου το πιο αξέχαστο περιστατικό που έχετε ζήσει στον Άρη το οποίο να δείχνει την τρέλα του κόσμου.

Όταν γυρίσαμε από την Περούτζια με τη μεγάλη νίκη, είχε στο αεροδρόμιο 8.000 κόσμο, μας πήρανε από τη σκάλα του αεροπλάνου σηκωτούς, ο κόσμος κρεμόταν σαν τσαμπιά σταφύλια από το κτίριο. Αυτό ως παίκτης. Ως προπονητής ήταν το 1-4 στην Τούμπα που είχαμε ανέβει εκείνη τη χρονιά από τη Β' Εθνική. Μας περίμεναν 5.000 κόσμος έξω από το Χαριλάου, χορεύανε πάνω στο πούλμαν, μας πήραν στα χέρια σηκωτούς.

Όταν παίζατε ποδόσφαιρο, στα ντέρμπι πόσα εισιτήρια δίνατε εσείς προσωπικά;

Άσε, χαμός. Μας κυνηγούσανε για εισιτήριο. Ώρες πριν γέμιζε το γήπεδο. Και ήταν κάθε Κυριακή γεμάτο!

Πάμε τώρα να μου πείτε τη γνώμη σας για δύο παίκτες του Άρη που αρέσουν σε πολύ κόσμο. Ο Γκαρσία και ο Βέλεθ. Εμένα μου έχει κάνει εντύπωση για το πάθος του ο δεύτερος. Ο πρώτος είναι πολύ καλός παίκτης. Ο δεύτερος όμως είναι και τσαμπουκάς.

Ο Γκαρσία είναι μεγάλος παίκτης! Είναι 22 χρονών, θα κάνει μεγάλη καριέρα. Μην ξεχνάτε ότι είναι η πρώτη χρονιά που παίζει βασικός σε μια ομάδα- και μάλιστα μακριά από τη χώρα του. Έχει φοβερά προσόντα.

Όπως;

Είναι πολύ καλός με τη μπάλα, σε ντριμπλάρει χωρίς να το καταλάβεις, είναι γρήγορος, έρχεται στο γκολ, είναι εξτρέμ που πατάει περιοχή, κυνηγάει το γκολ, κερδίζει πέναλτι. Τον θεωρώ μεγάλο παίκτη. Είναι διεισδυτικός, και μπορεί να παίξει και στις δύο πλευρές.

Ο Βέλεθ;

Από την αρχή που τον είδαμε φάνηκε ότι είναι πολύ καλός σέντερ μπακ, ηγετική φυσιογνωμία, δεν χάνει μονομαχία και στα ψηλά και στα χαμηλά. Και ξέρει μπάλα, τη δίνει με σιγουριά. Επίσης είναι πολύ κινητικός στην αντίπαλη περιοχή, κυνηγάει τη μπάλα στην αντίπαλη περιοχή και πολλές φορές τη βρίσκει, έτσι έβαλε το γκολ στην Τούμπα. Και έχει δύναμη, έχει πολύ πάθος.

Ως προπονητής δεν είπατε τις επιτυχίες που κάνατε με τον Άρη.

Το 1994 έβγαλα τον Άρη στην Ευρώπη ύστερα από 13 χρόνια. Επίσης τον ανέβασα από τη Β' Εθνική στην Α'. Και πήγαμε τελικό Κυπέλλου για να πάρουμε το Κύπελλο ύστερα από πολλές δεκαετίες αλλά μας έβαλαν να παίξουμε στην Τούμπα δυστυχώς...

Από πού ξεκινήσατε το ποδόσφαιρο;

Από τις Ακαδημίες του Αγροτικού Αστέρα και στα 18 μου πήρα μεταγραφή στον Άρη.

Μικρός τι ομάδα ήσασταν;

Έλεγα ότι ήμουν Άρης αλλά ήμουν βολεϊμπολίστας στον Ηρακλή!