Το Τουρκικό πρωτάθλημα απέκτησε ελληνικό όνομα
Πρόκειται πλέον για το πρωτάθλημα «Λεφτέρ Κιουτσουκαντωνιάδης»
Το διοικητικό συμβούλιο της Τουρκικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου αποφάσισε να ονομάσει το πρωτάθλημα της μεγάλης κατηγορίας για τη σεζόν 2018/19 με το όνομα μιας θρυλικής μορφής του παρελθόντος, του Λεφτέρ Κιουτσούκ Αντωνιάδη, ο οποίος μεγαλούργησε κατά κύριο λόγο με τη Φενέρμπαχτσέ και την εθνική Τουρκίας, κερδίζοντας το σεβασμό όλων στο ποδόσφαιρο της χώρας.
Ο Λευτέρης Κιουτσούκ Αντωνιάδης γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 1925 στην Πρίγκηπο της Κωνσταντινούπολης από Έλληνες γονείς και μεταγράφηκε στη Φενέρμπαχτσέ το 1947, έχοντας φορέσει τα δυο προηγούμενα χρόνια τη φανέλα της Ταξίμσπορ. Έπαιξε για τη Φιορεντίνα τη σεζόν 1951/52 και για τη Νις την επόμενη, προτού επιστρέψει στη Φενέρ, με την οποία αγωνίστηκε ως το 1964, σημειώνοντας 423 σε 615 εμφανίσεις, παίρνοντας τον τίτλο του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος της σεζόν 1953/54. Σε ηλικία 39 ετών, ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό της ΑΕΚ. Σε πέντε παιχνίδια πρόλαβε να σκοράρει δυο φορές, προτού τραυματιστεί σοβαρά σε αγώνα κόντρα στον Ηρακλή, βάζοντας τέλος στην καριέρα του.
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
Με την εθνική Τουρκίας συμμετείχε σε 46 αγώνες, πετυχαίνοντας 21 γκολ - παραμένει ακόμη δεύτερος σκόρερ στην ιστορία πίσω από τον Χακάν Σουκούρ. Έπαιξε στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954, πετυχαίνοντας δυο γκολ ενώ επιλέχθηκε και στη Μικτή Κόσμου εκείνης της χρονιάς. Υπήρξε, δε, ο πρώτος ποδοσφαιριστής που τιμήθηκε με το "Χρυσό Μετάλλιο" από την τουρκική ομοσπονδία.
Μετά το τέλος της καριέρας του, ο Ordinaryus (σ.σ. ο "Καθηγητής", όπως ήταν το παρατσούκλι του), εργάστηκε σε διάφορες ομάδες ως προπονητής (Αιγάλεω, Σούπερσπορ Γιουνάιτεντ, Σάμσουνσπορ, Ορντούσπορ, Μερσίν Ιντμάν Γιουρντού και Μπολούσπορ), φεύγοντας από τη ζωή στις 13 Ιανουαρίου 2012.
Αξίζει να αναφερθεί, ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκική Π.Ο. προχωρά σε παρόμοια ενέργεια καθώς στο παρελθόν είχε κάνει κάτι ανάλογο και για άλλους σπουδαίους ποδοσφαιριστές, όπως οι Σουλεϊμάν Σεμπά, Χασάν Ντογκάν, Τουργκάι Σερέν και Ιλχάν Καβτσάβ.