«Η γυναίκα της βιβλιοθήκης»
Τι μας έμεινε διαβάζοντας τη «Γυναίκα της βιβλιοθήκης», της Φρένια Σάμπσον
Η «Γυναίκα της βιβλιοθήκης» της Φρένια Σάμπσον είναι ένα βιβλίο που φιγουράρει τις τελευταίες εβδομάδες στις λίστες των ευπώλητων εκδόσεων αλλά και στα μπροστινά ράφια των βιβλιοπωλείων.
Η κεντρική ηρωίδα, η Τζουν, είναι μια νέα γυναίκα εσωστρεφής και απολύτως μόνη από τότε που έχασε τη μητέρα της και την αντικατέστησε στη θέση της βοηθού βιβλιοθηκάριου στην τοπική βιβλιοθήκη. Η Τζουν αποφεύγει τον κόσμο και προτιμά να χάνεται στις σελίδες των λογοτεχνικών έργων που διάβαζε από μικρή, τα οποία αποτελούν ένα καταφύγιο από τη μίζερη και μονότονη ζωή της. Δεν έχει φίλους, δεν έχει συγγενείς, δεν έχει ερωτική ζωή και είναι 28 ετών πλέον.
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
Μια ξαφνική δυσάρεστη εξέλιξη και ειδικότερα η είδηση ότι η βιβλιοθήκη θα κλείσει οριστικά, της δίνει τη δύναμη να αναζητήσει και να βρει τον εαυτό της, να ανακαλύψει ένα δυναμισμό που δεν ήξερε ότι διέθετε, να αντλήσει έμπνευση από την αλληλεγγύη και να διεκδικήσει επιτέλους για τον εαυτό της μια νέα ζωή.
Αρνητικό του βιβλίου θα χαρακτήριζα το εντελώς προβλέψιμο happy end που θυμίζει αμερικάνικη κομεντί και όχι αγγλικό μυθιστόρημα. Παρόλα αυτά, αξίζει να το διαβάσει κανείς γιατί πραγματεύεται ένα διαφορετικό θέμα, αποδίδει στη λογοτεχνία τη μαγεία που της αρμόζει, μας μεταδίδει την αίσθηση ότι το βιβλίο είναι σύντροφος στη ζωή μας και μας θυμίζει ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι συχνά πολύ απλούστερες από αυτό που νομίζουμε.