Μιούζικαλ με ολίγη από Μαρή και Μάπετ Σόου

Η Μολιερική παρέμβαση στην παγκόσμια τέχνη του θεάτρου είναι κομβικής σημασίας, κι αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζουν όλοι όσοι μετατρέπουν για χάρη της σκηνοθετικής νεωτερικότητας τον Μολιέρο σε μιούζικαλ. Ο Μισάνθρωπος είναι πράγματι μια από τις πιο πικρές κωμωδίες του υπό τον όρο ότι τα λόγια του μεγάλου δραματουργού εκφέρονται με τον ανάλογο σεβασμό από τα χείλη των ηθοποιών. Παρακολουθήσαμε ωστόσο στο Σύγχρονο Θέατρο την σκηνοθετική ασέλγεια πάνω στο διαχρονικό αυτό κείμενο. Η ασεβής σκηνοθεσία της Ιόλης Ανδρεάδη «έπνιξε» τη μετάφραση του Γιάγκου Ανδρεάδη στραγγίζοντας τους χυμούς των λέξεων στις αδιάφορες, συχνά στομφώδεις ατάκες των θεατρίνων οι οποίοι θύμιζαν κατά στιγμές μάπετ σόου. Αφήνω ότι το μουσικό μοτίβο της αυλαίας «Μόνος μέσα στη νύχτα», με τη φωνή του Σώτου Παναγόπουλου, θύμιζε ολίγη από κινηματογραφική μεταφορά αστυνομικής περιπέτειας του Μαρή. Ηθικό δίδαγμα: Αν ο Μολιέρος δεν σου γεμίζει το μάτι, δεν χρειάζεται να τον γελοιοποιείς με κάθε τρόπο.