Όταν ο αριστοφανικός Θύμιος από τα Ταμπούρια μιλούσε για μπάλα
Τέσσερις σπάνιες και διόλου τιμητικές για το ποδόσφαιρο αναφορές από τον Πειραιώτη, Θύμιο Καρακατσάνη που έφυγε σαν σήμερα από τη ζωή.
Σαν σήμερα το 2012 πεθαίνει ο «αριστοφανικός» Θύμιος Καρακατσάνης. Ο αριστοφανικός Θύμιος από τα Ταμπούρια του Πειραιά. Εκεί γεννήθηκε το στις 8 Δεκεμβρίου 1940.
Οι πιθανότητες να εντοπιστούν ποδοσφαιρικές ατάκες σε όσα κατά καιρούς έχει πει ο Καρακατσάνης ήταν εξ αρχής λίγες. Άλλωστε ήταν ένας καθαρός θεατράνθρωπος, ταγμένος απόλυτα σε αυτό που αγαπούσε.
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
Τελικώς, το διαδικτυακό... ψάρεμα απέδωσε κάποια στιγμή καρπούς.
Το 2000 σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στη δημοσιογράφο Ίσμα Τουλάτου για το ΒΗΜΑ, είχε μιλήσει για τον πολιτισμό ως βιομηχανία της Ελλάδας και είχε πει: «Τόσα χρόνια ακούω ότι βαριά βιομηχανία της Ελλάδας είναι ο πολιτισμός. Είμαι 40 χρόνια στο επάγγελμα και δεν έχω νιώσει ούτε βιοτεχνία, για να μην πω ούτε μαγαζάκι... Νομίζω πως αν είχαμε κάνει δουλειά σ' αυτό τον τομέα δεν θα μιλούσαμε τώρα για μια γλώσσα τα στοιχεία της οποίας κινδυνεύουν να χρησιμοποιούνται πλέον στα λατινικά. Ας κοιτάξουμε γύρω μας: Πού να φανταστεί κανείς ότι σε μια χώρα όπως η Ελλάδα όπου γεννήθηκε η τέχνη μόλις πριν από 10 χρόνια αποκτήσαμε αίθουσα συναυλιών. Ως τότε πηγαίναμε στα γήπεδα. Οχι πως υποτιμώ το ποδόσφαιρο αλλά πώς να το κάνουμε, τα πόδια και το κεφάλι δεν μπαίνουν στον ίδιο τορβά...».
Πολλά χρόνια αργότερα, το 2009. η Μάρω Κανελλάκη για λογαριασμό της ιστοσελίδας womenonly.gr τον είχε ρωτήσει αν βλέπει ποδόσφαιρο. Η απάντησή του με γλώσσα που κόκαλα τσακίζει: «Μα τι να δω! Δεν βλέπεις πόσα δισεκατομμύρια δίνουν για να αγοράσουν έναν παίκτη; Από τον καιρό που κατάλαβα ότι ο Κοσκωτάς είναι ο μικρότερος απατεώνας που γνωρίσαμε, έχω γίνει έξαλλος».
Την ίδια χρονιά, μιλώντας στην Τέτα Τσετέκου και στην εφημερίδα «Espresso», σχολίαζε για την κρατική τηλεόραση: «Θα ήθελα μια εκπομπή για το θέατρο τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Θα επιθυμούσα να υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι, οι οποίοι θα διαφημίσουν την πολιτιστική παραγωγή, που πολλοί από μας την κάνουν με ιδρώτα, κόπο και ρίσκο. Αυτό δεν το βλέπω στην τηλεόραση και απορώ γιατί δεν το κάνουν. Για το ποδόσφαιρο έχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ εκπομπές. Για τα εσώρουχα βλέπεις ένα κάρο ξεγυμνωμένες να τα παρουσιάζουν. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει μια εκπομπή για την πολιτιστική ζωή του τόπου».
Αν και σαφώς μη ποδοσφαιρικός άνθρωπος, κάποτε χρησιμοποίησε το ποδόσφαιρο και συγκεκριμένα τον Εθνικό για να αναδείξει την κόντρα που είχε με το Εθνικό θέατρο.
Το 2010 η δημοσιογράφος Μαρία Ανδρέου τον είχε ρωτήσει σε συνέντευξη στην εφημερίδα "ΠΑΡΟΝ" αν «υπάρχει Εθνικό θέατρο σήμερα με την αίγλη του παρελθόντος». Η απάντησή του: «Εγώ το μόνο Εθνικό που ξέρω είναι ο Εθνικός Πειραιώς».
