2 Pac: Μια ωδή στον άνθρωπο που άλλαξε την ιστορία της ραπ μουσικής

Ήταν ο άνθρωπος που κατάφερε να μετατρέψει σε lifestyle τη ζωή των γκάνγκστερ στην Αμερική.

Οι στίχοι του συνήθως ήταν «μαχαιριές», αποτέλεσμα του εγκλεισμού του στη φυλακή και του μεγάλου πάθους που τον διέκρινε σε ότι έκανε. Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους «φιλόσοφους» της χιπ - χοπ μουσικής, αν όχι ο μεγαλύτερος. Εχθροί και φίλοι του έβγαζαν και του βγάζουν ακόμα το καπέλο και όλοι κάποτε ονειρεύτηκαν τη μυθική αλλά σύντομη ζωή του (πέθανε σε ηλικία 25 ετών).

Η δολοφονία του δε σόκαρε μόνο τις ΗΠΑ, αλλά ολόκληρο τον πλανήτη. Παιδί γονέων που είχαν δηλώσει την πίστη τους στους «μαύρους πάνθηρες», μια οργάνωση που εξελίχθηκε σε πολιτικό κόμμα των ΗΠΑ και είχε ως σκοπό αρχικά να παρακολουθεί τη συμπεριφορά των αστυνομικών του τμήματος του Όκλαντ και στη συνέχεια χαρακτηρίστηκε ως μια από τις «μεγαλύτερες απειλές για την εσωτερική ασφάλεια των ΗΠΑ», σύμφωνα με σχετική έκθεση του FBI.

Υπό αυτές τις συνθήκες, ο δρόμος που θα ακολουθούσε ο μικρός Λεσέιν Πάρις Κρουκς (το πραγματικό όνομα του 2Pac) θα ήταν αυτός της επανάστασης...

Επέλεξε το ψευδώνυμό του (Τουπάκ Αμάρου) από έναν αρχηγό της φυλής των Ίνκα. Η μητέρα του τον κυοφόρησε μέσα στη φυλακή και ο ίδιος από μικρός φαινόταν ότι ήταν σκληραγωγημένος και εκπαιδευμένος όχι μόνο να αντέξει τη ζωή στα γκέτο αλλά και να προσπαθήσει να την αλλάξει προς το καλύτερο.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη, όμως στην πορεία έζησε στο Μέριλαντ και την Καλιφόρνια. Τις πιο σημαντικές του επιτυχίες όμως, τις έγραψε μέσα από τη φυλακή. Μεγαλωμένος τις δεκαετίες του '80 και του '90, οι επιλογές που είχε ως μαύρο παιδί στις ΗΠΑ ήταν συγκεκριμένες. Ή θα γινόταν αθλητής προκειμένου να αναζητήσει ένα καλύτερο μέλλον, ή θα έμπλεκε με την παρανομία που εκείνη την εποχή άκμαζε στα γκέτο των Ηνωμένων Πολιτειών. Εκείνος επέλεξε τελικά τον δικό του δρόμο και αφού ασχολήθηκε με τα ναρκωτικά για λίγο καιρό, τελικά αποφάσισε ότι η διέξοδός του προς μια καλύτερη ζωή, ήταν η μουσική. Τελικά, τη συνδύασε τόσο αρμονικά με την αλήτικη ζωή (thug life όπως ήταν το μότο του και το τατουάζ που κοσμούσε την κοιλιά του ) που επέβαλλαν τότε οι συνθήκες, που γρήγορα κατάφερε να γίνει ο «βασιλιάς της ραπ» και να αποκτήσει ένα από τα πλέον φανατικά κοινά, που μέχρι σήμερα τον λατρεύουν σαν Θεό.

Οι επιτυχίες του ήταν πολλές και τεράστιες. Τα τραγούδια του έγιναν ύμνος στα χείλη των οπαδών του, ενώ οι Αρχές συχνά - πυκνά τον εξέταζαν εξονυχιστικά ώστε να του προσάψουν παρανομίες. Ο ίδιος δεν σταμάτησε ποτέ να υπερασπίζεται με θέρμη τα πιστεύω του και να προσπαθεί να παρακινεί τη μαύρη κοινότητα να γίνεται καλύτερη.

Το τέλος του ήρθε σε ένα κάθισμα συνοδηγού σε μια BMW. Μετά το τέλος ενός αγώνα πυγμαχίας του αγαπημένου του Μάικ Τάισον, μέλη της συμμορίας των «Crips» πλεύρισαν το Ι.Χ. που τον μετέφερε και με πέντε σφαίρες έγραψαν τον επίλογο μιας πολυτάραχης, σοφής και επαναστατικής ζωής.

Ο Tupac είχε ξεγελάσει τον χάρο ήδη μια φορά και δεν κατάφερε να το κάνει και δεύτερη. Αυτό που κατάφερε όμως, είναι να περάσει στην αθανασία, τόσο για τη δουλειά του, όσο και για τα πιστεύω του.