«Γκραν Οτέλ» ή ο κοσμοπολιτισμός α λα Ισπανικά
Ποιος είπε ότι δεν υπήρχε κοσμοπολιτισμός στην Ισπανία των αρχών του εικοστού αιώνα;
Το «Γκραν Οτέλ», σειρά (του Netflix) γυρισμένη στο Παλάτσο ντε λα Μαγδαλένα στο Σανταντέρ της Κανταβρίας έρχεται να επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές. Ο κοσμοπολιτισμός, μάλιστα, που παρελαύνει από επεισόδιο σε επεισόδιο έχει ένα σκληρό πρόσωπο, γεμάτο συνωμοσίες, ένοχα μυστικά, εγκλήματα, ταπεινώσεις και ματαιώσεις. Έχει όμως και ασυμβίβαστους έρωτες όπως αυτός του Χούλιο και της Αλίθιας που εξελίσσονται σε πρωταγωνιστικό ζευγάρι.
Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για σειρά που αρχίζει με τους καλύτερους οιωνούς καθώς ανοίγουν πολλές πόρτες και παράθυρα μυστηρίου χωρίς απαραίτητα να οδηγούν κάπου, κάτι που σε απογοητεύει συχνά. Επίσης ο μύθος με πολλές και ενδιαφέρουσες γωνίες αρχικά στρογγυλεύει υπερβολικά προς το τέλος οδηγώντας σε happy end που όσο κι αν ανακουφίζει τον θεατή, λειτουργεί εις βάρος της αληθοφάνειας.
Σε αυτό τον κόσμο που δεν είναι αγγελικά πλασμένος η εμμονή κάποιων να δίνουν πάντα τη νίκη στο καλό, μπορεί να οδηγήσει σε γλυκανάλατα αποτελέσματα. Κατά τα άλλα έχει επιστρατευτεί η αφρόκρεμα του ισπανόφωνου κινηματογράφου, η φωτογραφία κάποιες στιγμές είναι μαγευτική και η σκηνοθεσία δεν αναλώνεται συνήθως στις ευκολίες που θα ανέμενε κανείς από μια τηλε-σειρά. Κοντολογίς, αξίζει κανείς να το παρακολουθήσει, τουλάχιστον ως ένα σημείο…
